One Last Star (Soon to be published under LIB)

Special Chapter II

Special Chapter II

One Day

 

~Ethan's POV

        'Sometimes I lay
        Under the moon
        And thank God I'm breathing
        Then I pray
        Don't take me soon
        'Cause I am here for a reason'

"Ethan!" Nataranta ako kaagad ng tawagin ni Reizel ang pangalan ko. Mabilis naman akong napapanik sa second floor ng bahay namin at sumugod papasok sa kwarto niya. "Ang tagal mo!"

            Napanganga na lamang ako na madatnan siyang nakaupo sa sahig. Napakunot na naman bigla ang noo sa kanya dahil sa pagkakaalam ko iniwan ko siya sa kama para magpahinga, hindi sa sahig. Nilapitan ko naman ang buntis kong asawa at binalik sa kanyang kinahihigaan.

            "Ano ba kasing ginawa mo?" Nag-aalala kong tanong sa kanya.

            Tumawa si Reizel bago sumagot sa akin, "Wala lang. Gusto lang kita panerbyosin!" Hagikgik pa ni Reizel.

            Napailing na lang ako sa kanya at hinimas ang tiyan niyang namimilog. Kabuwanan na ni Reizel ngayon at ngayon ay pinapakaba niya ako dahil alam kong manganganak na siya on our first child. Natigil rin panandalian si Reizel sa work niya dahil mas kailangan niyang magpahinga para sa baby namin. Dalawang taon din ang nakalipas bago kami magkaanak simula ng ikasal kaming dalawa.

            You know what it feels like, you've almost dream a girl that someone who can't be yours and eventually the time change and it will sudden turn to a magical rollercoaster ride. I didn't imagine that, Reizel and I got a long way with our strong relationship but it helps a lot that we never stop dreaming.

            "Ano nga palang pangalan niya?" tanong ko sa kanya.

            Tumabi naman ako sa kanya inakbayan siya. Dinagan naman niya ang ulo niya sa balikat ko. Kung babalikan mo lahat ng pinagdaanan namin, hindi mo aakalain na posible palang mangyari ang mga hindi mo aakalain.

            I'm forever with a star.

            "Boy siya so..." She think in a moment.

            "Christan II."

            Agad naman akong nakatanggap ng batok kay Reizel. Ayaw niya kasi ng may second, third 'yung mga ganun dahil gusto niya unique daw ang pangalan na papatok din sa takilya parang siya. Well, hindi ko naman siya masisisi dahil hanggang ngayon, mga kanta pa rin niya ang halos naririnig ko sa mga party everywhere.

            "Adam..." Reizel said, and when I look at her. Her smiles never faded.

            I nodded to her, "Yes, pwede na. Adam Wesley."

            Tumawa naman siya, "Adam Saavedra."

            Tinaasan ko naman siya nang kilay, "Why?"

            "If he will enter the world of my industry, he must be have his screen name."

            "So?"

            "Yes, but... wait I prefer Johannes Wesley.  It's perfect!" wagas na ngiti ko pa sa kanya.

            Tinawanan niya lang ako, "Nice but Ethan, siguro kapag lumabas na lang siya doon na lang natin i-final kung anong magiging pangalan niya." Saka niya pinisil ang magkabilang pisngi ko.