HFS #22

598 33 4
                                    

Charrie's PoV





Pagkauwi namin sa bahay (bahay namin nina mommy), I went to my room at umupo sa edge ng kama. I started tapping my lap with my fingers.

Hindi ako makapaniwalang sinabi ko yun sa harap niya. Hindi ako makapaniwalang hindi ako nag break down sa harap niya ng makita ko siyang kasama si Sheila at.... ang batang yon na sa tingin ko ay ka-edad lang ni Chad.

Paano ko nasabi sa kanya yon? Ang mga salitang taliwas sa iniisip at nararamdaman ko. Ngayon, paano ko siya haharapin sa oras na magkita ulit kami?

Nung umalis kami kanina, gusto kong tumakbo pabalik sa kanya at yakapin siya bago sabihing namiss ko siya.

Napabalik ako sa sarili ko nang maramdaman ko ang dahan dahang pagpunas ng maliit na palad sa pisngi ko.

"Mom. You're crying. Sino ba talaga yung guy kanina? Inaway ka ba niya? I'll kick his balls.", sabi ni Chad kaya kahit papaano ay napangiti ako. My son's very smart. Alam niya na puro kasinungalingan ang sinabi ko kanina. Sana lang pati si Abid ay alam yun.

" No need to kick his balls baby. I will be mad at you if you do that.", I said and smiled.

"But he made you cry mom. Tito told me that no man can make a girl cry. A man who hurts a girl should be punished and kicked his balls.", he said. Aish, si Avin talaga kung anu-ano ang itinuturo sa bata.

" No baby. You shouldn't do that to him.", I said and hug him. That made my tears fall faster. Hugging him is like hugging Abid.

"Why?",

because he's your daddy. A son shouldn't kick his dad's balls.

But of course, I won't say that.

" Just do what I say, ok? Are you hungry? sleepy?", I said and pull out of the hug and wiped my tears away.

"hhmm. GrandMa cooked Carbonara for us. Let's go Mom.", he said so we went down while I'm carrying him.

" Chad. I told you not to be carried by your mom. You're a man, right?", Avin said.

"Avin.", I just called his name.

" Tito. Don't be like that. I'm mommy's baby and I will always be. Right mom?",Chad said.

"Of course baby.", he smiled and kissed my cheek before looking at Avin and stuck his tongue out. And Avin, being his self, he did the same. These two.

" Charrie. You saw him?", Napalingon ako kay Mommy then kay Avin.

"Hey. Don't look at him that way. I asked him.", She said and I sighed.

" Yes.", I answered.

"And you don't have any plans on going back to him and tell him about Chad?", She asked.

" MOM! NOT IN FRONT OF MY CHILD.", I shouted.

"Not just yours, Charina. It's also his son!", she said.

" Mom? what's happening? Why are you shouting?", Chad asked. I know he has something on his mind but he didn't bother asking.

"Avin.", I called him and he immediately get Chad and went to the kitchen.

" Mom--", she cut me off.

"Charina, you're better than this. You know he has his rights.", Mom said.

" But mom, you know I---" she cut me off again.

"You got hurt. I know that. Pero anak hindi mo dapat idamay ang bata. Maybe you're taking your revenge on Abid pero hindi mo ba naisip na nadadamay si Chad? Hinayaan kita ng walong taon dahil alam kong kailangan mong magrelax but 8 months is enough. Sobra pa nga yun kung tutuusin. Let's say you're angry at Abid but don't take away his rights on Chad at hayaan mo naman sanang malaman ni Chad kung sino talaga ang tatay niya. Chad may be a kid but I know he's smart. May alam na yang bata, may kutob na yan pero hindi siya nagtatanong o nagrereklamo kasi alam niyang may dahilan ka. Sa tingin mo hanggang kailan ka niya kayang intindihin? Hanggang kailan niya kayang tiisin ang walang ama? Lalaki at lalaki yang si Chad, Charrie. Magmamatured pa lalo ang isip niyan at hindi magtatagal ay hahanap yan ng ama niya.", mahabang sermon sakin ni Mommy na inaamin kong nakapagpatahimik sakin. Kahit saang anggulo tingnan, tama siya. Tamang tama siya pero natatakot ako. Natatakot akong lokohin ni Abid ng dahil lang kay Chad. Natatakot na akong masaktan na baka tanggapin niya lang ako dahil kay Chad.

" Kung ayaw mong sabihin sa kanya, pwes ako ang magsasabi. You need to wake up Charrie. Hindi mananatiling bata ang anak mo.", she said.

"NO MOM! AKO ANG MAGSASABI! JUST WAIT. I NEED TO BE READY.", I said.

" Ready? kailan ka pa magiging ready? kung kailan tuluyan ka ng mawalan ng halaga sa kanya? O gusto mong si Chad o si Abid pa ang makadiskubre? Please be responsible Charrie.", she said at sumunod na sa kitchen.

Napaupo nalang ako sa sofa. Should I really tell him? Ano nalang ang sasabihin niya? Pagkatapos kong sabihing pamilya ko to at may pamilya din siya.

Abid. Ano ba?

...

Heartbeats Series #1: Heartbeats For Sir [Completed- Self published]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon