**chelck out the MM :)*
Charrie's PoV
Hindi ako agad nakagalaw sa kinauupuan ko at tanging pangalan niya lang ang nasambit ko.
"Miss me?", he asked and smirked. Hindi ako sumagot, sa halip ay bumuntong hininga lang ako.
"Stop acting like that Charrie.", nawala ang ngisi niya.
"Stop the car.", I said.
"What?", gulat na tanong niya. Kung siya lang din ang makakasama ko dito sa Cebu, I better not look at that place.
"I said stop the car. Don't you heard what I just said?", I irritatedly asked and rolled my eyes.
"Stop rolling your eyes. Hindi bagay sayo.", sabi niya at tumawa ng mahina. May gana pa siyang tumawa?
"Hindi ikaw ang magsasabi ng bagay sa akin at ng hindi. Besides you're not part of my life anymore. Don't you get it?", napatigil siya sa pagtawa at napatitig sa mata ko through the mirror pero hindi padin niya itinitigil ang sasakyan.
"Now, stop the car.", sabi ko na agad niyang ginawa. Lalabas na sana ako pero sa tingin ko ay napakamalas ko ngayong araw, ngayon pa umulan? Wala akong baong payong dahil nga alam kong mat susundo naman saking employee ni Troy with a car who turned out to be Abid.
"I guess you can't get off the car so sit back, relax and enjoy the ride with me.", sabi niya at muling sumilay ang ngisi sa mga labi niya. Damn you, Abid Klyde!
"ANONG KAENJOY ENJOY DITO?", iritang sigaw ko.
"you, being with me", sabi niya.
"At paano naman ako mageenjoy ng ikaw ang kasama ko?", pagtataray ko pa.
"Well, gwapo ang kasama mo kaya mageenjoy ka na kahit nakaupo lang tayo dito pareho. Unless may naiisip kang mas magandang idea para mag-enjoy tayong dalawa. Alam mo na, medyo malamig lamig kasi naula--", binato ko siya ng nakita kong stuff toy sa likod ko na nasa kotse. Teka, kanino kayang kotse to at may stuff toy?
"Fuck you!", sigaw ko. He chuckled.
"Ohh, wanna fuck? here? in the car?", nag-init ang mukha ko sa sinabi niya. Kelan pa siya natuto ng mga ganitong salita?
"Oh shut your freakin' mouth assh*le!", nag-iinit na talaga ang ulo ko sa kanya.
"We're here.", sabi niya kaya napalingon ako sa may bintana. Nasa isang malawak na area kami. Bababa na sana ako ng bigla niya ulit pinatakbo ang kotse.
"What the hell's wrong with you?", tanong ko.
"Naulan. Baka madulas ka, isa pa maggagabi na. You should take a look at the place tomorrow.", he said.
"No! I want to see it now para makapagpaschedule ako ng flight mamaya at makauwi nadin agad.", Mariin kong sabi.
"Ganyan mo ba ko kaayaw makasama?", napatikom ang bibig ko sa tinanong niya.
"Gusto mo ng makita ang lugar para makauwi ka na agad at hindi mo na ulit ako makita? Charrie, why don't you want to be with me? Why does you have to push me away? Why does you have to avoid me?", bakas ang hinanakit sa pagsasalita niya.
"Because I have my own family. So do you.", I said.
"It's not like we're doing something wrong. We're just together for work. Why do you hate me so much?", he asked. Umiwas ako ng tingin ng maramdaman kong anytime ay tutulo na ang luha ko.
"Because you're a jerk. A gay jerk", I answered.
"Don't you know you changed me? You made me realized that I'm a man. A man for a woman.", he said.
"But that woman is not me so stop this godd*amn car and let me get off.", at hindi ko na napigilang lumuha at nagulat siya sa nakita niya. I know he didn't expect me to cry. He stopped the car. I grab my sling bag and went out of the car at tumakbo papasok sa isang coffee shop sa tapat.
...
Abid's PoV
Pinagmasdan ko ang pagtakbo niya sa gitna ng ulan papasok sa coffee shop.
"Ang sarap mong pagmasdan. Bakit mo ba ako iniiwasan at nilalayuan? Sige lang, lumayo ka pa, lumayo ka pa hangga't kaya mo pero 'wag mo 'kong sisisihin 'pag nahuli kita dahil sa oras na mangyari yun, hindi na kita pakakawalan pa.", naibulong ko nalang at nagdrive na ulit nang makitang nakapasok na siya sa coffee shop. Napalingon ako sa back seat at napangiti. Umalis siya at iniwasan ang presensya ko pero iniwan niya ang gamit niya dito at sling bag lang niya ang dinala. Hindi ka parin nagbabago Charina.
Inihatid ko ang gamit niya sa room na pag-i-stay-an niya. (Hotel) Magkatabi lang ang room namin. Itinext ko siya at sinabi ang pangalan ng hotel at room number at floor. Nakuha ko ang number niya kay Troy.
Isa pa yung g*gong yun e. Akala ko talaga gusto niya si Charrie pero heto siya ngayon at tinutulungan akong mabawi si Charrie. Hindi ko alam ang takbo ng utak ng mokong na yun. Ang alam ko lang ay isa siyang siraulong estudyante ko noon na nakatuklas sa sikretong kasal ko at mas successful na siya sakin ngayon. What a lucky young boy.
Yung mga kaibigan naman niya ay nasa iba't-ibang bansa na. I heard artista na yung Rafael while Francis is a well known author. Nalaman ko ding fan pala ni Francis si Charrie. Charrie loves books.
Ang lalayo na ng narating ng mga estudyante ko and I'm proud of them. Ang isang estudyante ko naman ay isa ng sikat na designer at ang estudyante kong yon ay ang asawa ko na lumalayo na pero naniniwala akong mababawi ko pa *wink*
...
AN: jusko. mahihimatay yata ako pag nakita ko si sir Abid na nagwink. hahaha. No update or updates yesterday dahil grounded ang author niyo😂😂 puro daw kasi cp at libro ang hawak ko. Pero binigay din naman kanina. Hahaha.
See you next chappie everyone
Vomments please! :*
BINABASA MO ANG
Heartbeats Series #1: Heartbeats For Sir [Completed- Self published]
FanficHeartbeats Series #1: Heartbeats For Sir [Completed- Self published] I just wanted to be loved by him but even if we're already married, he never loved me. Despite all the pain and realizations, why are my heartbeats still for Sir?