I'M DESTINED TO BE YOURS [COMPLETED]

Chapter Twenty- Six

Lilienne's POV
"Okay class..i have an announcement for today..magkakaroon kasi tayo ng Miss St. Cathedral beauty-pageant sa nalalapit na December 5. I hope sana may panlaban tayo sa section natin" sabi ni Ma'am.

"Ma'am!" tawag ni Kaitlin na nasa likuran ko.

"Yes? Kaitlin gusto mo bang sumali?"

"Nope..si Lilienne ma'am pwede siya nalang yung representative natin sa ating section!" Napatingin naman ako kay kaitlin.

"Ma'am hindi noh...ano kaba naman kaitlin ayaw ko kayang sumali.." pag protesta ko kay ma'am at sa lukareng-keng kong makulit na kaibigan.

At pagkatapos nun tinutukso na ako ng lahat ng kaklase ko na sumali. Nakakainis! Ayaw ko kaya!.

"Okay! Si lilienne na yung representative natin sa section" magproprotesta na sana ako ng tumunog na yung bell. Hudyat na class dismissed na.

Kami nalang ni kaitlin ang natira sa classroom. Nagaayos ako ng bag ng kalabitin niya ang braso ko.

Napatingin naman ako rito. Nakakainis! Alam kong may sasabihin nanaman tong kaibigan ko. Konting kembot nalang i-zi-zipper ko na yung bibig nito.

"Ano?" Iritado kong sabi sa kanya habang inaayos ang mga notebooks ko sa loob ng aking bag.

"Uhh..friend..may sasabihin ako sayo tungkol kay..troy" nakuha niya ang atensyon ko kaya napatingin ako sa kanya at sandaling natigilan sa pagaayos ng mga notebooks sa aking bag.

"Continue.." sabi ko. Ano na naman kaya ang ikwekwento nito? Well..hindi kami nagkita ni troy nung recess pati nung lunch.

"Kasi..uhhh..kanina sa may soccerfield nakita ko siya sa bahagi ng corner arc ng soccerfield nang minsan pumasok ako roon para doon gawin yung assignments nakita ko siyang may kahalikan na babae. Alam kong siya iyon lily..siya iyon. Atsaka sabi saakin ni Clarence ayaw niya kasing ipasabi saiyo kaya saakin niya sinabi nung mismong pumunta sila sa bar ng gabi kasama si troy noon. Tapos..nakita niyang papasok si troy kasama yung isang babaeng stripper sa vip room. At hindi ko na kailangan sabihin dahil alam mo naman kung bakit si troy at yung babae pumunta roon..sorry bes..i'm sorry.." hayop! Na hudas na iyon! Naiigting ang panga ko!. So totoo nga!. Galit ang nararamdaman ko hindi sakit!. Galit na galit ako sa kanya!.

Kumuyom ang mga kamay ko at iniyakap ako ng bestfriend ko.

"I'm sorry kung pinipilit kita sa kanya..akala ko kasi loyal yung gago na iyon..i'm so sorry.." ani Kaitlin.

"Wala kang kasalanan,bes. Thanks ha kasi hindi mo tinagi saakin..humanada yung gagong yun saakin bukas" naglalakad na kami pauwi sa aming mga bahay.

"Uhh..bes dito na ako ah. Short-cut-an kasi ito papunta sa aming bahay" itinuro niya saakin yung sa may paliko.

Tumango naman ako bago siya umalis ay niyakap muna namin ang isa't isa at pagkatapos ay nagb-bye.

Nagpatuloy ako sa paglalakad papunta saaming bahay. Napatalon naman ako ng may tumakip sa aking dalawang mata.

"Huli ka!" maligayang saad ni kuya. Napatingin naman ako sa kanya na nasa likod ko. Nakangiti ito saakin ngumiti rin ako pabalik.

"Huli ka jan! Kuya iniistalk mo ba ako?" umangat ang gilid ng labi ko at pinagkrus ko ang aking braso. Ngumising aso lamang ito.

"I-stalk? Hindi ba pwedeng nag teleport lang ako tapos nagkita tayo" anito na may naglalarong pilyong ngisi sa kanyang mapupulang labi.

"You're not an alien to teleport?"

"Bakit? Alien lang ba nagteteleport? Hindi ba puwedeng mga humans rin nagteteleport?"

"Haler! As if naman may supernatural power yung mga tao. I know you stalk me. Bakit ba kasi hindi mo aminin na iniistalk mo nga ako andame mong alibi hindi naman makatarungan.."

"Pag umamin akong ini-stalk kita dapat may halik ako na matatanggap" siniko ko ang tiyan nito. Napahawak naman ito sa kanyang tiyan.

"Aray!" sabi nito habang iniinda ang sakit na nadama niya.

"Ayaw ko nga mamaya bumigay nanaman yung innercore ko sayo!" Tapos tinalikuran ko siya.

Malalaki ang hakbang ko para lumayo na sa kanya ngunit natalo parin ako ng humarang siya sa dinadaanan ko.

"Ano ba! Kasi! Kuya!" naglalaro ang kapilyuhan sa kanyang mata at sa kanyang ngisi.

"Sige na isang kiss lang. please" nagpout pa ito at pinagdikit ang kanyang mga palad. Tinadyak ko muna yung paa ko bago siya halikan.

Hinalikan ko siya sa noo.

"Okay na..ikaw nanaman yung panalo! Nakakailan kana ah! Kutos gusto mo?" paghahamon ko sa kanya.

"Isang kiss pa yung gusto ko ayaw ko ng kutos isa pang kiss baby.." Putangina! Hindi paba iyon sapat sa kanya nakailan na ito ah?.

Ano pa bang gusto niyang mangyari halikan nanaman uli siya?. No way! Baka di oras ay ilaglag ko yung panty ko at makakaisa nanaman itong kuya ko saakin.

Kumatok ako sa opisina ni mommy.
At pinagbuksan naman niya ako.

"Come in" at pumasok naman ako umupo ako sa stacking chair.

Itinukod ko ang kanang siko ko sa rapid worker desk.

Nakaupo naman si mommy sa swivel chair at busy'ng-busy sa mga pinipirmahan niyang mga papeles.

"My, representative po ako sa classroom namin sa Ms. St Cathedral Beauty Pageant" napangiti naman si mommy. Atsaka binitiwan ang kanyang hawak na ballpen.

"Good to hear that..i'm so proud of you anak! Mamaya sasabihin ko sa daddy mo na kasali ka! I'm sure he will be proud of you. Alam na ba ito ng gwapo mong kuya? Baka yung kuya mo ipagyabang pa sa mga kaklase niya na ikaw ang mananalo" natawa naman ako sa sinabi ni mommy.

"Thanks mommy gagalingan ko po para sa inyo at ni daddy pati rin kay kuya. Actually mommy to be honest nahihiya po ako tsaka hindi ko pa po alam yung mga walks ng mga model..."

"I will teach you anak..bukas, promise ipagpapaliban ko muna yung aasikasuhin ko bukas at yung sekretarya ko muna ang magaasikaso." Ngumiti naman ako kay mommy at pumunta ako sa kanya para yakapin siya yinakap rin niya ako pabalik.

"Promise me..you will do your best..i know you will win..."

"Thank you so much sa pagmomotivate saakin mommy. Matalo man ako o manalo tatanggapin ko iyon. Kung manalo man ako hindi ako magmamayabang at kung manalo man ako hindi ko kakalimutan icongratulate yung mga contestant at hinding hindi ko kakalimutan yung nag hikayat saakin sumali sa paligsahan hinding hindi ko kakalimutan na magpasalamat at lalo na sa panginoon na nasa taas. Kung matalo man ako okay lang at tatanggapin ko iyon hindi naman kasi lagi sa buhay natin ay palagi tayong nagwawagi. Minsan kailangan rin nating matalo kailangan natin tanggapin na baka hindi talaga ito nakalaan sa atin o para saatin baka may iba pa tayo na talento na hindi palang natin nanadidiskubre.." ani ko kay mommy