I'M DESTINED TO BE YOURS [COMPLETED]

Chapter Thirty- Seven

Joseff's POV
Nagtutupi ako ng mga damit ko dahil ilalagay ko ito sa aking luggage. Unti nalang ang tutupiin ko dahil yung iba ay natupi ko na at nakalagay na saaking luggage.

Hindi parin nawawala ang sakit ng aking pisngi ng pagbuhatan ako ng kamay ng mahal ko. At sakit na nuot ang sakit ng kanyang pagkakasampal.
Mahal na mahal ko siya. At kahit galit siya saakin ay nararamdaman kong may katiting pagmamahal siya saakin. Nararamdaman kong mahal niya parin ako.

Nasasaktan ako kapag nakikita ko siyang umiyak. Sabi nila kapag raw iniyakan ng lalaki ang babae ay seryoso raw ito sa kanya o loyal. Ganun ako loyal ako kay lily.

Alam kong marami akong kasalanan sa kanya. Akala ko magbabati na kami kanina. Akala ko lang.

Natigilan ako sa pagtutupi ng tumunog ang cellphone ko. Siguro tumatawag na si Mrs. Vilda?. Agad nagsimula ang paa ko sa paglalakad patungo sa may side table at inopen ko muna yung cellphone ko bago ko sinagot yung tawag.

Tama ka nga ako ng pagkakahinala si Mrs. Vilda nga iyon. At nilagay ko naman ang cellphone ko sa may tainga ko banda.

"Hi Anak! We were on the way na. I can't wait to hug you and plant you kisses on your cheek"

"Well, that's good.. I'm folding few of my clothes yung iba kasi ay nailagay ko na sa aking luggage" I will miss this room. I will miss this house because i will move to another house later...

Dadalhin ko rin ang guitar ko na dapat ay iiwan ko sana. Kaso biglang nagbago ang isip ko may sentimental value kasi ang aking gitara saakin dahil nung mag labing dalawang taong gulang ako ay binilhan ako ni daddy nung mag birthday ako.

"Anak, siguro next next week ay pupunta na kami with your dad sa NSO para baguhin ang birth certificate mo. Once, na tapos na ang result ng DNA TEST mo with your dad.You are not Zapata anymore, You are now Vilda. At anak, please stop calling me Mrs. Vilda. I'm now your mother" well...ano pa nga ba?

"Okay" tamad kong sagot sa kanya.

"Anak, i'm really really sorry. Sorry kung pinamigay kita. I'm really sorry. I was still immature when you was inside my womb. Pero ngayon hindi na ako brat. Anak, i'm really really sorry. Sorry sa lahat" paghihingi niya ng tawad saakin.

"Wala na tayong magagawa, nangyari na ang nangyari" sabi ko sa kanya.

"Sige na anak, i know i have bother you from folding your clothes. Sige na"

"No, it was just okay to me. Sige.." at pinutol ko na yung tawag. Nilagay ko ang cellphone ko sa ibabaw ng kama at nagbalik na ako sa pagtutupi ng iilan kong damit.

At salamat sa diyos dahil natapos ko narin ang pagtutupi at nakalagay na ito sa aking luggage. Izinipper ko na ang aking luggage at nilagay ko ito sa sahig.

Bago ako lumabas ng kuwarto ko ay minememorize ko yung mga sasabihin ko mamaya kay lily.

At pagkatapos ng pagmememorize ay lumabas na ko.

Kumatok ako sa kanyang pinto. At pinasadahan ko ng aking palad ang aking buhok. Tapos ay inamoy amoy ko muna yung hininga ko. Binuksan naman niya ito.

"Come in" maawtoridad na pananalita nito agad naman akong pumasok sa kuwarto niya at isinarado ko ang pinto. Pinagmasdan ko siya. Para yatang pumayat siya ang laki ng ibinagsak ng katawan niya ngayon.

Humarap ito saakin na nakataas ang kilay walang bahid ng ngiti sa mukha. At pinagkrus niya ang kanyang braso.

"Anong kailangan mo?" matabang nitong tanong saakin.

"Lily, I'm really sorry for everything..I'm not perfect, Sometimes, i make mistakes. I'm not God...i do not have some supernatural powers..I am just a man standing in front of you. I love you lily..so much..I can die through loving you.."

"Wala akong panahon para sa mga pambobola mo Joseff. Kung puwede umalis kana. Bakit pa kasi pinapasok kita rito akala ko naman magpapaalam kana. Ano? Yun lang ba?" Napabuntong hininga ako.

"And lastly, Good bye. Sana ay hindi mo parin ako makalimutan. Hinding hindi kita makakalimutan lily" at tumalikod na ako sa kanya. Bigong bigo ako. At maglalakad na sana ako ng yakapin niya ako.

Humagulhol ito. At basang basa ang likod ko dahil sa luha niya.

"I'm sorry kung naging masungit ako. I'm sorry i love you.. i really love you joseff." Humarap ako sa kanya at namimilog ang aking mata.

Tama ba itong narinig ng dalawa kong tainga?. Mahal niya ako?. Mahal niya ako?.

Agad ko siyang siniil ng mapupusok na halikan ipinulupot niya ang kanyang braso sa aking leeg habang nagdidikitan ang aming mga kabi.

"Promise me...Magpapagawa ka ng bahay nating dalawa pagkatapos mong gumraduate sa kolehiyo ah..you promised me kaya dapat ay tuparin mo?" Pag singit niya sa gitna ng mainit at mapupusok naming halikan.

Tumango naman ako na may ngiti at ngumiti rin siya saaking pabalik. Isinandal ko siya sa ding ding. At nagsimula akong sipsipin ang kanyang leeg. Ibinaon niya ang aking ulo sa kanyang leeg at sinabunot-bunutan niya ito.

Shit!. Parang gusto ko siyang tirahin bago ako umalis.

"Lily..gusto mo gawin ulit natin?" Tumango naman ito at nagsimula na kami mag hook up sa kanyang kama.

At pagkatapos nun ay nagbihis rin kaming dalawa. Finally! Bati na kami.
Ang sayang i-capture ang kanyang ngiti na hanggang ngayon ay hindi umaalis sa kanyang mukha.

Ang ganda talaga ng aking lily. Sobrang ganda. Panigurado kung babae ang aming unang magiging anak ay kasing ganda niya.

"Uhm..baba na tayo?" Yaya nito at tumango naman ako sa kanya. Sabay na kaming lumabas sa kanyang kuwarto at yinayaya ko nga ito na pumasok sa kuwarto ko kaso huwag na daw maghihintay nalang siya sa labas. Isinabit ko sa aking likod ang lalagyan ng gitara ko nasa loob na ng lalagyanan ang gitara at hinila ko naman ang luggage.

Lumabas na ako. At nakita ko si lily na malaki ang ngiti ng salubungin ako. Dinampian niya ng halik ang aking noo. At sabay kaming bumaba sa grand stair case. Nagulat ako na naguusap pala sina mommy at si mommy suzita sa harap ng hagdan at nang makita kami ay kumaway ito saamin.

"Oh...there you are, ibigay mo na ang bagahe mo kay manong nandun sa labas ng pinto" sabi ng biological mother ko at tumango naman ako. Sumunod saakin si lily.

"Mamimiss kita" sabi nito. Nang makita ako ni manong ay agad niyang kinuha saakin ang luggage ko at yung gitara ko. Nagpasalamat naman ako sa kanya.

"I will miss you too" sabi ko sa kanya at yinakap uli ako.

Lumabas na ang dalawang mommy ko. At kumalas na rin si lily sa pagkakayakap saakin. Pinuntahan ko si mommy lucine at yinakap ko ito at hinalikan ang kanyang noo.

"I will miss you mom, thanks for everything you have done to me" pagpapasalamat ko sa kanya. Sa totoo lang, may utang na loob ako sa mommy ni lily dahil kinupkop niya ako. Tapos ay inalagaan at itinuring tunay na anak. At lalo na kay daddy kaso hindi ko naman siya mapapasalamatan dahil nasa abroad iyon ay kung sana may wifi sa bahay ng biological mother ko ay magfa-face time kami ni dad saaking iPad.

"I will miss you too, Joseff. Magpapakabait ka sa mommy mo ah. At mamimiss ka rin ng daddy mo atsaka ni lily..."

At yinakap ko uli si mommy atsaka pagkatapos ng matagal naming pagpapaalam ni lily ay umalis na kami.

Doon ako umupo sa may back seat.
God...ilang buwan ko na lang makikita si lily sa school dahil malapit na akong gumraduate. I will seize the day we are together.

Hindi ko muna iintindihan ang problemang bumabagabag saakin isipan. God is good...bati na ulit kami ng taong mahal na mahal ko at hinding hindi na ako makakapayag na hindi na naman kami magkakabati. Hinding hindi na ako makakapayag