«Φτάσαμε»λέω και παρκάρει στην είσοδο.
«Που θα συναντηθούμε;»ρωτάω
«Πάμε μέσα και κανονίζουμε μετά»λέει και βγαίνει έξω.
Τι;θα έρθει και αυτός;
«Μου είπε η μαμά μου να πάρω κάτι»λέει και μπαίνουμε μέσα.
Ευτυχώς κράτησα 20 ευρώ εχθές κρυφά πριν τα δωσω στον μπαμπά και έτσι θα μπορώ να πάρω πραγματα.
Αφού τα παιρνω και τα βάζω στο καλάθι παιρνει και αυτός ένα πακέτο μακαρόνια και μια σοκολάτα.
«Τέλος;»λέει
«Ναι πάμε»λέω και πάμε στο ταμείο.
Τα βάζει και τα δικά του με τα ψώνια μου.Τι;Εγώ θα τα πληρώσω;Δεν νομίζω να μου φτάνουν.
Ο θεε μου θα γίνω ρεζίλι...
Ο θεε μου...
Όταν λέει το ποσό βγάζει λεφτά ο Αλέξης και τα δίνει.
«Γιατί τα πλήρωσες εσυ;»του λέω αλλά δεν μου απαντάει. Βάζει τα πραγματα μου σε μια σακούλα και τα δικά του σε μια άλλη και πάει έξω.
Τον ακολουθώ.Τα βάζει πίσω και μπαινει μέσα.Μπαινω και εγώ.
«Γιατί τα πλήρωσες εσυ;»τον ξαναρωταω.
«Δεν έγινε τίποτα.Δεν πειραζει»λέει
«Πειραζει!»λέω και βγάζω το εικοσάρικο και του το δινω.
«Δεν πρόκειται να το πάρω...»λέει
«Πάτρα»λέω
«Όχι.Δεν τα παιρνω.Σιγα»λέει λες και λέω κάτι παράξενο.
Φυσικά αυτά για αυτους είναι ψίχουλα.
«Πάτρα Αλέξη.Δικα μου είναι.Εγω πρέπει να τα πληρώσω!»λέω.Νομιζω σήκωσα την φωνη μου παραπάνω από όσο ήθελα.
«Θύμωσες;»λέει
«Ναι.Παρτα σε παρακαλώ»λέω και κοιτάει το εικοσάρικο και μέτα το παιρνει.
«Συγνώμη δεν ήξερα ότι θα το παρεις έτσι...»λέει
«Καλυτερα να φυγω»λέω
«Άσε με να σε πάω εγώ τουλάχιστον»λέει
Και να με δει ο μπαμπάς μου;
«Εδώ κοντά μενω.Αυριο μπορείς;»λέει
«Ναι.Θες να έρθω σπιτι σου;»με ρωτάει
Αυτό δεν είναι καλή ιδέα...
«Η αν θες έλα εσυ στο δικό μου»λέει μετά.
Ουφ.
Καλυτερα να πάω εγώ.
«Εντάξει»λέω
«Δωσε μου το τηλεφωνο σου να σου στείλω την διεύθυνση»λέει.
«Δεν έχω τηλεφωνο»λέω
«Τι εννοεις δεν εχεις τηλεφωνο;»με ρωτάει
«Πως γίνεται αυτό;»ξαναλεει.
«Δεν έχω.»λέω
«Φέισμπουκ;»
«Ούτε»
«Ινσταγραμ;Κάτι άλλο;»
«Δεν ξέρω καν τι είναι αυτά»λέω και γελάει.
Με κοροϊδεύει;
«Τίποτα;Ουαου.Παιζει να είσαι η μόνη σε αυτόν τον κοσμο»λέει.
Κοιταω κάτω.
«Καλυτερα να τα πούμε αύριο»λέω και βγαίνω έξω παιρνω την σακούλα και φεύγω γρήγορα για το σπιτι.
«Περιμενε...»άκουσα αλλά δεν σταματησα.
Δεν χρειάζεται να μου το λέει.Το ξέρω ήδη ότι δεν είμαι σαν τις άλλες.
Τι νόμιζα;
Τι περιμενα να γίνει;
Βγάζω τα ψώνια από την σακούλα και τα βάζω στην θέση τους.
Τι κάνει αυτή εδώ;
Είναι και η σοκολάτα που πήρε ο Αλέξης.
Μάλλον μπερδεύτηκε σε λάθος σακούλα.
Κοιταω πάνω καο βλέπω ένα χαρτί.
'Σε ευχαριστώ που με βοήθησες τις πρώτες μέρες.
Αλέξης'
Δεν μπερδεύτηκε.
Αυτός την έβαλε.
Δεν το πειστευω.
Ποτέ κάνεις δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο για μένα.
Ποτέ...
VOUS LISEZ
"Όταν Με Κοιτάς"
Roman d'amour*6ο βιβλίο* Ζωή και Αλεξης Διαφορετικά άτομα από διαφορετικούς κόσμους. Γίνεται να είναι δυο διαφορετικά άτομα μαζί; Ή θα τους χωρίσουν πολλά; «Γιατί θες τόσο πολύ να είσαι σαν ολους τους άλλους;Γιατι δεν θες να είσαι ξεχωριστή για μένα;»λέω και με...
