"Όταν Με Κοιτάς"

Κεφαλαιο ΧΧΧΙΧ • ΖΩΗ

«Και τι φοράς τώρα;»μου λέει.
Τι;
«Τι εννοείς;Πιζαμες»λέω και γελάει.

Τι είπα πάλι;
«Δεν το κατάλαβες μάλλον...»λέει χωρίς να σταματήσει να γελάει.
«Τι;»λέω
«Τίποτα τίποτα.Καλυτερα.Μονη είσαι στο σπιτι;»με ρωτάει.
«Όχι.Ειναι ο μπαμπάς μου κάτω.Με έναν φίλο του»λέω.
«Μάλιστα.Εγω τώρα άφησα τον Πάρι και πάω σπιτι.Δεν θα μπορέσεις να βγούμε σήμερα;»λέει
«Όχι.Δεν μπορώ.Συγνωμη...»λέω.

Πολλές φορές του έχω πει όχι.
Και νιώθω ασχημα.

«Μην ζητάς συγνώμη.Δεν έγινε κάτι.Ολα καλά.Το κολιέ το βρηκες;Της μαμάς σου;»
«Όχι.Δεν είναι πουθενά»λέω.
«Θα το βρεις»λέει με σιγουριά και ακούω τον φίλο του μπαμπά μου να με φωνάζει.

«Πρέπει να φυγω»
«Εντάξει.Τα λέμε αύριο»λέει.
«Αύριο»λέω
«Ανηπομονω...»λέει
«Και εγώ...»
«Ναι αλλά εγώ πιο πολύ...»λέει.
«Δεν το ξέρεις αυτό.Σε φιλώ»λέω και το κλείνω.

Μόλις σηκώνομαι ανοίγει η πόρτα και μπαινει ο φίλος του μπαμπα μου,ο κύριος Τάκης.Μαλλον πεινάνε.

«Εδώ είσαι;Σε έψαχνα;»λέει.
«Έρχομαι τώρα να μαγειρέψω»λέω και φοράω τις παντόφλες μου.

Πάω να περάσω αλλά βάζει το χέρι του και δεν με αφηνει.

«Κάτσε λίγο μην βιάζεσαι...»λέει.

Τι;

Έρχεται κοντά και μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
«Το ξέρεις ότι εχεις ομορφύνει πολύ τα τέλευταια χρόνια;»λέει.

Δεν μαρεσει αυτό.

«Να περάσω.Με θέλει ο μπαμπάς»λέω και  με πιάνει από την μέση.

Τι κάνει;
«Άσε με!»λέω
«Μα γιατί βιάζεσαι τόσο;Έλα να...τα πούμε λίγο...»λέει και νιώθω την ανάσα του στο πρόσωπο μου.Μυριζει αλκοόλ.

«Ασε με!Θα φωνάξω!»λέω και βάζει κατευθείαν το χέρι του στο στόμα μου.

Προσπαθώ να φωνάξω αλλά δεν μπορώ.

«Έλα να σε κάνω γυναίκα...»λέει και με φιλάει στο λαιμό.

Προσπαθώ να τον σπρώξω αλλά τίποτα.Ειναι βαρύς.

Με το ένα χέρι κρατάει το στόμα μου και με το άλλο κατεβάζει το παντελόνι μου.

Όχι όχι όχι!!

Δάκρυα πέφτουν χωρίς σταματημό.

Γιατί το κάνει αυτό;
Με ξέρει από μικρή;

Συνεχίζει να με φιλάει στο λαιμό όταν ακούω τον μπαμπά μου να φωνάζει.

«ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ ΖΩΗ Ή ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ;!»λέει και βρίσκω την ευκαιρία και τον σπρωχνω με όλη μου την δύναμη και του δαγκώνω το χέρι.

«Τι έκανες ηλίθια;»λέει και τρεχω κάτω.

«Πεινάμε!Φτιαξε κάτι!»λέει και πάω στην κουζινα.

Συνηδητοποιω ότι τότε μόνο παιρνω ανάσα.

Δεν το πειστευω τι πήγε να κάνει..
Δεν το πειστευω...

Αν δεν....
Παναγία μου!Με ανατριχιάζει μόνο η ιδέα.

Μυρίζω αλκοόλ.

Κάνω γρήγορα φαγητο.Πρεπει να φυγω από δω.

«Μπαμπά έτοιμο το φαγητο.Παω σουπερμάρκετ...»λέω και τρεχω έξω πριν προλάβει να πει κάτι.

Ξέρω που πρέπει να πάω.
Πρέπει να Τον ευχάριστησω που δεν το άφησε να συμβεί.

Ανάβω ένα κεράκι και πάω στην εικόνα του.Την φιλάω.

«Σε ευχαριστώ θεε μου που δεν το άφησες να συμβει....
Σε ευχαριστώ»λέω και πάω σπιτι.

Τον βλέπω ακόμα μέσα.
Δεν μπαινω.
Καθομαι απέναντι κρυμμένη μέχρι να φύγει.

Το ξέρω ότι θα θυμωσει ο μπαμπάς μου και θα με χτυπήσει.Αλλα το προτειμω από το άλλο.

Ακομα μυρίζω το αλκοόλ.

Σκουπίζω τα δάκρυα.
Πρέπει να είμαι δυνατή.

Όταν φεύγει μπαινω μέσα.

«Που είσαι κοπέλα μου τόσες ώρες;»λέει
«Στην εκκλησία...»λέω
«Δεν πας καλά;Σε περιμενε να σε χαιρετησει ο άνθρωπος»λέει.

Να με χαιρετήσει.
Μαλιστα.

«Δεν τον θέλω αυτό με δω πέρα μπαμπά...»λέω και έρχεται γρήγορα κοντά μου.
«Τι είπες;»
«Δεν τον θέλω εδώ...»
«Λογαριασμό δεν θα σου δωσω για κανένα λόγο!Εδω είναι το σπιτι μου.Οποιος θέλω θα μπει!»
«Μπαμπά...αυτός...πήγε....»λέω σιγά και γυρνάει το κεφάλι του από την άλλη.

Τι;
Όχι.
Δεν μπορεί να το ήξερε.
Αποκλείεται.

«Το ήξερες;»λέω
«Τον άκουσα...»λέει

Όχι όχι όχι.
Είμαι κόρη του.
Πως το έκανε αυτό;

«Το ήξερες και δεν έκανες τίποτα;»
«Του χρωστάμε πολλά λεφτά.Πολλα.Πρεπει να είμαστε καλοί μαζί του!»

Δεν το πειστευω...

«Πήγε να με βιάσει μπαμπά...»λέω
«Ξαναλέω!Πρεπει να είμαστε καλοί μαζί του!Αντε στο δωμάτιο σου γρήγορα.Που θα μου μιλήσεις με αυτόν τον τόνο!Μην πάρω το πιρούνι και θα σε γρατζουνισω και από την άλλη μεριά!Πανω γρήγορα!»λέει και τρεχω πάνω.

Γαιτι;
Γιατί όλα τα ασχημα πρέπει να συμβαίνουν σε εμενα;

Κοιταω πάνω.
«Γιατί μαμά με άφησες μόνη μου;Γιατί;»