Νιωθει.Και αυτή κάτι νιώθει.Δεν ήταν στο μυαλό μου.Δεν το φαντάστηκα.
Την τραβάω από το χέρι και καθομαι στο κρεβάτι και την βάζω στα πόδια μου.
«Δεν χρειάζεται να φοβάσαι....»της λέω.
Δεν μιλάει.Βλεπω τα μάτια της βούρκωσαν και νομίζω σκέφτηκε κάτι κακό.
«Εεεεει...»λέω και την γυρνάω να με δει.
«Τι να σκέφτεται αυτό το μυαλουδάκι άραγε;Ε;»λέω
«Διαφορά...»λέει και κοιτάει κάτω.
«Ξέρεις τι;»λέω και γυρνάει να με δει με αυτά τα υπέροχα ματάκια της.
«Σου υπόσχομαι ότι μια μέρα θα σε σώσω από αυτές τις άσχημες σκέψεις που εχεις μέσα σε αυτό το περίεργο όμορφο μυαλό σου....»λέω.
«Δεν γίνεται αυτό...»
«Φυσικά και γίνεται!Και θα το κάνω θα δεις»λέω και κοιταω την ώρα.
11.50.
«Μείνε εδώ απόψε»της λέω και σηκώθηκε γρήγορα.
«Όχι όχι.Δεν πρέπει...»λέει
«Σε παρακαλώ...Δεν θα κάνω τίποτα κακό.Θα είμαι κύριος!»λέω
Το σκέφτεται.
Μήπως να χρησιμοποιήσω το κρυμμενο χαρτί μου;
Όχι όχι.
Αν δεν θέλει δεν θέλει.
«Μόνο αν το θες...»λέω.
Πες ναι
Πες ναι
Πες ναι
Πάω κοντά και βάζω το χέρι μου στην μέση της και με το άλλο σηκωνω τα πόδια της.
«Τι κανείς;»λέει γελώντας.
«Σαν πούπουλο είσαι.Κατι πρέπει να κάνουμε με τα κιλά σου....»λέω και την αφήνω στο κρεβάτι.Ξαπλωνω διπλα της και την φέρνω στο στήθος μου και την αγκαλιάζω δυνατά.
Έτσι δεν θα φύγει.
Βάζει το κεφάλι της κάτω από το πιγούνι μου.
«Περιμενα πολύ καιρό για αυτό...»λέω
«Αλήθεια;»
«Αλήθεια»
Μυριζει τόσο Ωραια.
«Και δεν θα αλλάξεις γνώμη αύριο;»με ρωτάει.
Πως γίνετε αυτό;
«Όχι βέβαια....»
«Ούτε θα το μετανιώσεις;»
«Ποτέ!»
«Μου το υπόσχεσαι;»
«Στο υπόσχομαι»λέω.
Έχει περάσει δύσκολα με την μαμά της.
Δεν θέλει να τα ξαναπεράσει.
Κοοταω το ρολόι μου.
12.00
«Γιατί κοιτάς συνέχεια την ώρα;Εχεις κάπου να πας;»λέει
«Όχι.Που θα βρω Καλυτερα»λέω και την φιλάω στο μέτωπο.
«Απλά σήμερα είναι τα γενέθλια μου»λέω και σηκώνει το κεφάλι της.
«Αλήθεια;»
«Ναι»
«Χρόνια πολλά»λέει και με φιλάει στο μάγουλο.
«Ευχαριστώ...»λέω
«Έπρεπε να μου το πεις αυτό.Θα σου είχα πάρει κανένα δώρο...»λέει
«Δεν χρειάζεται.Εσυ εδώ στην αγκαλιά μου είσαι το καλυτερο δώρο που θα μπορούσα να έχω...»
VOUS LISEZ
"Όταν Με Κοιτάς"
Roman d'amour*6ο βιβλίο* Ζωή και Αλεξης Διαφορετικά άτομα από διαφορετικούς κόσμους. Γίνεται να είναι δυο διαφορετικά άτομα μαζί; Ή θα τους χωρίσουν πολλά; «Γιατί θες τόσο πολύ να είσαι σαν ολους τους άλλους;Γιατι δεν θες να είσαι ξεχωριστή για μένα;»λέω και με...
