2 hafta sonra
2 haftadır Songül ve Güney çok yalnız kalamamıştı. Genellikle hep beraber takılıyorlardı.
Sabah Songül okula gitmek için hazırlanırken telefonu çaldı. Ejder arıyordu.
Songül:
"Alo..."
Ejder:
"Şirkete gel. Konuşmamız lazım."
Songül:
"Okula gideceğim ama."
Ejder:
"Songül konuşmamız lazım diyorum. Sonra gidersin okuluna."
Songül:
"İyi tamam geliyorum."
Songül son hazırlıklarını yapıp evden çıktı.
Şirkete gelir gelmez Ejder'in odasına girmişti.
Songül:
"Ne oldu? Ne konuşacağız?"
Ejder:
"Son durum ne?"
Songül:
"Güney'le mi?"
Ejder:
"Evet Songül. Amacımız ne bizim?"
Songül:
"Biliyorum... ama bu aralar Güney'le fazla yalnız kalamadık. Şimdilik arkadaşız."
Ejder:
"Arkadaş ol demedim ben sana! Aşık edeceksin kendine!"
Songül:
"Elimden geleni yapıyorum zaten."
Ejder:
"Bir an önce sevgili olup güvenini kazan. Zamanımız azalıyor."