Arabaya biniyorlardı ki Ali seslendi.
"Güney!"
Güney Songül'e arabaya binmesi için işaret edip Ali'ye döndü.
Ali:
"Ne oldu? Ne diye bağırdın öyle?" dedi sinirle.
Güney:
"Ali... Songül'ün halini görmüyor musun? Zaten bu konuda hassas. Eylül inada gibi konuşuyor. Tutamadım ben de kendimi. Eğer karını savunacaksan...."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ali Güney'e sarılmıştı.
Ali:
"Kusura bakma kardeşim.. Eylül düşüncesizce davrandı galiba."
Güney:
"Bak anlıyorum ilk çocuğu sevinecek tabi. Ama Songül'ün bu konuda hassas olduğunu biliyorsun."
Ali:
"Haklısın.."
Güney elini Ali'nin omzuna koydu.
Güney:
"Senlik bir durum yok kardeşim.. görüşürüz."
Ali:
"Görüşürüz."
Ali eve girerken Güney şoför koltuğuna geçmişti. Uzanıp Songül'ün elini tuttu.
Güney:
"İyi misin?"
Songül:
"Bilmiyorum.." derken sesi titriyordu.
Güney ordan bir an önce uzaklaşmak istediği için arabayı çalıştırdı.
Güney:
"Sakinleş artık aşkım. Yok bir şey."
Songül:
"Elimde değil..."
