"Ne oldu?" diyerek Songül'ün baktığı tarafa bakınca karartıyı görmüştü.
Güney derin bir nefes alıp ayağa kalktı. Evden çıksa Songül'ünkorkacağını biliyordu. Bu yüzden cama doğru yürüyüp perdeyi açtı. Bir kedi camın önündeki pervaza çıkmıştı.
Güney:
"Kediymiş.." dedi gülerek.
Songül kediyi görünce rahat bir nefes almıştı.
Güney Songül'ün çok korktuğunu görünce yanına gitti.
"Korkacak bir şey yok güzelim... y.. yani Songül." diyerek toparlamaya çalıştı.
Songül burukcagülümsedi.
"Güzelim demeniözlemişim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güney:
"N.. neyse... Uykun geldiyse sen şu odaya geçebilirsin." dedi konuyu değiştirmek için. Çünkü hala bu konuda konuşmaya hazır hissetmiyordu kendini.
Songül:
"Yine kaçıyorsun Güney."
Güney:
"Saat geç oldu.. uyu hadi."
Songül:
"Uyuyamam."
Güney:
"Niye?"
Songül:
"Elektrikler gelmedi hala."
Güney:
"Ee ne yapacağız?"
Songül dudak büktü.
"Bilmem.. çok uykun varsa uyu sen. Ama ben uyuyamam tek başıma."
