Sabah Güney uyandığında Songül hala uyuyordu. Odadan çıkıp banyoya gitti. Elini yüzünü yıkayıp çıkmıştı ki Meral'le karşılaştı.
Meral:
"Günaydın abi."
Güney:
"Günaydın abiciğim."
Meral:
"Songül uyuyor mu?"
Güney başını olumlu anlamda salladı.
"Uyuyor.. Çıkıyor musun sen?"
Meral:
"Evet."
Güney:
"Kahvaltı yaptın mı?"
Meral:
"Geç kaldım zaten. Okulda atıştırırım bir şeyler."
Güney:
"Tamam bitanem dikkatli ol."
Meral:
"Tamam." diyerek Güney'in yanağına bir öpücük kondurup evden çıktı.
Güney salona girdiğinde annesi ve babası oturuyordu.
Selma:
"Gitti mi Meral?"
Güney:
"Gitti. Ben odadayım." diyerek salondan çıkıyordu ki Ekrem durdurdu.
Ekrem:
"Dur hele bi. Şirkete gidecek Ali bugün. Sen de git onunla."
Güney:
"Songül'ü yalnız bırakamam."
Selma:
"Songül de Songül. Büyü mü yaptı bu kız sana?!"
Güney:
"Anne başlama yine. Şu adamlar yakalana kadar Songül'ü yalnız bırakamam."
Ekrem:
"İyi öyle olsun."
Selma:
"Bizim işimiz var. Dışarı çıkarız."
Güney:
"Tamam." diyerek odaya geçti.
Songül hala uyuyordu. Güney üstünü örtüp odadaki kanepeye oturdu ve telefonuyla uğraşmaya başladı.
