Güney:
"İyi tamam. Ama çok yaklaşmak yok."
Mert gülümsedi.
"Sağol kardeşim. :)"
Meral gülerek Güney'e sarıldı.
"Merhametli abim benim."
Mert:
"İyi numara yapabilir misin Meral? Anlamaz değil mi annem?"
Meral:
"Sen merak etme canısı. Oyuncu gibi yetenekliyim. :)"
Mert:
"Çok sağolun cidden ya."
Songül:
"Annen mutlu olsun yeter..."
O sırada içeri Mert'in annesi girmişti. Güney daha önce bir kere gördüğü için tanımıştı. Hemen ayağa kalkıp elini öptü.
"Nasılsın Nermin Teyzeciğim?"
Nermin:
"Sağol oğlum.. hoşgeldiniz."
Güney:
"Hoşbulduk."
Mert:
"Anne tanıştırayım. Songül.. Güney'in kız arkadaşı."
Nermin:
"Memnun oldum kızım."
Songül:
"Ben de çok memnun oldum." diye gülümsedi.
Mert elini Meral'in omzuna koydu.
"Meral... Güney'in kardeşi aynı zamanda... Kız arkadaşım."
Meral gülümseyerek Nermin'in elini öptü.
Nermin:
"Öyle mi? :) Tanışabildik sonunda." diye gülümsedi.
Meral:
"Evet tanışamamıştık bir türlü."
Nermin:
"O kadar söyledim Mert'e ölmeden göreyim gelinimi diye getirmedi bir türlü."
Meral:
"Öyle demeyin. Çok iyi görünüyorsunuz maşallah."
