I don't know. Larry stylinson✔️ (DUTCH)

Hoofdstuk 18

Louis' POV

"Wat wil je met mij?" Vraag ik. Hij kijkt me aan. "Wil je verder met mij? Of wil je vrienden of zo zijn?" Hij lacht.

"Wat denk jij dan?" Ik grijns en haal mijn schouders op.

"Wat wil je met me doen dan?" Grijns ik.

Zijn armen liggen nog steeds om mijn heupen en waarschijnlijk kijk ik hem aan met de grootste onderkin ever, maar hé! Dat maakt nu even niet uit.

"Oh, ik wil zoveel met jou doen, Lou." Fluistert hij zwoel in mijn oor. Mijn ogen worden groot en ik slik. Ik voel mijn wangen warmer worden. Hij lacht.

"Dus... wil je dit nieuwe hoofdstuk in je leven beginnen met mij?" Vraag ik.

"Tja, het is jou schuld, dus ja, dat wil ik." Ik lach zacht.

"Ja, ja, geef mij maar de schuld." Hij grijnst.

"Nee, maar even serieus." Hij kijkt me aan met een serieus gezicht. "Ik wil verder met jou." Zegt hij, nu breed glimlachend. Ik glimlach ook van oor tot oor en druk mijn lippen op die van hem. Hij kust glimlachend terug.

"Wanneer vertel je het je moeder?" Vraag ik als ik terug trek. Hij kijkt weg.

"I-Ik weet het niet." Zegt hij zacht.

Ik leg mijn hand op zijn wang en duw zijn gezicht iets schuin zodat hij me aan moet kijken.

"Je mag het doen wanneer jij er klaar voor bent." Fluister ik. Hij knikt en glimlacht.

Hij duwt me zacht van hem af en staat op. Hij seint mij ook om op te staan.

"Dan gaan we nu." Zegt hij. Ik trek mijn wenkbrauwen op.

"Zeker weten?" Hij knikt en pakt mijn hand.

We lopen samen naar beneden.

"Hey, schat." Zegt zijn moeder vrolijk. Harry glimlacht zwak naar haar. "Wat is er mis, jongen?" Vraagt ze.

Ik glimlach, zijn moeder ziet meteen dat er wat is. Ik hoop dat ze het goed oppakt.

Harry gaat aan tafel zitten en seint mij om naast hem te zitten. Zijn moeder snapt het ook en gaat tegen over ons zitten. Harry pakt mijn hand onder de tafel vast, waardoor ik moet glimlachen.

Het is gewoon zo bizar dat we in één keer zo met elkaar omgaan dan eerst.

"Mam?" Anne kijkt hem vriendelijk en vragend aan. "Ik, Uh, moet je iets... vertellen." Stamelt hij.

Ik geef een zacht kneepje in zijn hand als aanmoediging.

"Vertel het maar." Glimlacht ze.

Harry kijkt even mij aan, ik knik.

"Nou, Uh, i-ik heb me niet gehouden aan papa's uitspraken.." Zegt hij zacht, hopend dat dit duidelijk genoeg is voor zijn moeder.

Anne's ogen worden groter en ze kijkt hem bezorgd aan.

Harry knijpt in mijn hand, ik wrijf met mijn duim over de rug van zijn hand om hem te kalmeren.

"W-wat bedoel je?" Vraagt Anne zacht. Ik slik, als dit maar goed gaat. Harry kijkt naar beneden.

"Je weet wat ik bedoel.." mompelt hij.

"Je valt op jongens?" Vraagt ze. Harry kijkt naar haar en schud zijn hoofd met een kleine glimlach. Nu ben ik verward. Anne kijkt hem ook verward aan.

"Ik val niet op jongens," begint hij. Ik kijk hem vragend aan. "ik val alleen op Louis." Zegt hij.

Mijn mond valt open en ik kijk hem met grote ogen aan. Harry ziet het en lacht zacht. Mijn hart klopt veel sneller door zijn woorden.

Anne's ogen schieten heen er weer tussen mij en Harry. Harry en ik kijken haar afwachtend aan.

Er ontstaat een glimlach op haar gezicht.

"Aww." Ze legt haar handen op haar wangen en kijkt ons één voor één aan.

"B-Ben je n-niet boos?" Anne schudt haar hoofd.

"Welnee, Harry! Je had het me wat eerder moeten vertellen, maar het is oké." Zegt ze. Harry knikt.

"Uh, eigenlijk is hij er volgens mij vandaag pas echt achtergekomen." Breng ik in.

Harry grinnikt zacht en knikt. Anne glimlacht naar ons.

"Zijn jullie een stel?" Vraagt ze. Ik en Harry kijken elkaar lang in de ogen. Zijn we een stel? Is het al zo ver, dat we een relatie kùnnen hebben? "Oeps, ik laat jullie even alleen." Giechelt Anne.

"Uh, zijn we een stel?" Vraag ik aarzelend. Harry haalt zijn schouders op.

"Als jij het wilt.."

"En als jij er klaar voor bent.." Hij glimlacht. "Ben je er klaar voor?" Hij schudt zijn hoofd.

"Nee. Maar ik ben klaar voor jou." Ik lach zacht.

"Dus?"

"Dus, lieve Louis, wilt u mijn vriendje zijn en mij nooit alleen laten in deze tijd." Ik grinnik.

"Maar natuurlijk. Ik zou niets liever willen." Hij lacht en drukt een kus op mijn lippen, we trekken terug als Anne weer terug komt gelopen.

"En?" We lachen en knikken. Ze juicht en geeft ons een knuffel. "Maak je geen zorgen, Harry. Papa zal altijd achter je keuzes staan." Harry glimlacht en knikt. Maar ik denk niet dat hij er ook zo zeker van is.

——
Aww.

LARRY IS REALLLL

Vergeet niet te stemmen!

Love you.

X KaylinStylesx