Hoofdstuk 36

2.7K 113 44
                                    

Louis' POV

"Nou, toen uh, Harry me op een dag weer op wachtte bij de kluisjes om me, denk ik, weer pijn te doen, was Niall er ook bij. Niall wilde dat Harry stopte en toen kregen ze een heftig gevecht." Begin ik.

"Gosh, dat weet ik nog. Toen kwamen Liam en Zayn en die hielden jullie uit elkaar. Maar vanaf het moment dat Liam begon te schreeuwen dat we weg moesten weet ik het niet." Zegt Maggy.

"Toen begon Harry te roepen hoe slecht het is om op jongens te vallen. Maar hij had het meer tegen zichzelf dan tegen ons. Hij bleef het zeggen en toen viel bij mij het kwartje." Zeg ik met een grinnik.

"Ga verder." Zegt Niall nieuwsgierig.

"Je was erbij." Lacht Harry. Niall haalt zijn schouders op.

"Toen had ik wel door dat Harry homo is. Zayn liep naar hem toe en vertelde dat het niet erg is om homo te zijn. Toen riep hij dat hij door mij homo was. Je wilt niet weten hoe blij ik was. Daarna hebben we gepraat en zijn we bij elkaar gekomen, toen hebben we een erge ruzie gehad en was het even, een soort van, uit, toen weer aan en toen weer heel even uit. En nu gaat het al een tijd goed." Zeg ik met een lach snel samengevat. Maggy lacht.

"Van waar al die ruzies dan?" Vraagt ze. Ik en Harry kijken elkaar aan, Harry wend zijn blik af naar de tafel. "Of stel ik nu een veel te privé vraag?" Vraagt ze onzeker.

"Uh, nou ja, ze kwamen altijd door mij." Mompelt Harry. Het is even stil. "Ik twijfelde te veel. Maar ik weet nu dat ik bij Lou wil zijn en bij niemand anders." Mijn hoofd schiet zijn kant op. Ik glimlach blij.

"Aw." Piept Niall die mijn reactie uitermate schattig vondt.

De ober brengt ons het eten en loopt weer weg. We beginnen allemaal rustig te eten.

"Best heftig." Zegt Maggy opeens. We kijken haar aan. "Dat is nog is een verhaal die je aan je kinderen kan vertellen later." Ik glimlach naar Harry.

"Aw! Dan hebben we straks mini Louistjes of mini Harrytjes!" Zegt Niall blij. Ik lach.

"Laten we daar nog maar niet over beginnen." Zeg ik met een lach. Harry kijkt me lief aan en begint weer te eten.

Na een lange, gezellige tijd, lopen we het restaurant uit.

"Ik vond het heel gezellig." Zegt Niall. We knikken instemmend.

"Ik ook. Ik heb te snel geoordeeld over je, Harry." Zegt Maggy zacht. Harry glimlacht.

"Het maakt niet uit. Ik zie mezelf anders ook niet echt als een leuk persoon." Ik sla hem tegen zijn schouder en kijk hem streng aan.

"Mond dicht, Styles. Je bent hartstikke leuk." Hij lacht en drukt een kus op mijn hoofd.

"Nou, fijne avond nog verder! Wij gaan er vandoor." Zegt Niall. We knikken.

We geven elkaar allemaal een knuffel. Ik en Harry lopen terug naar zijn auto. We gaan zitten en Harry rijdt weg.

"Slaap je bij mij?" Vraagt hij. Ik knik. "Mooi." Ik lach zacht en focus me op de weg.

Als we bij zijn huis zijn aangekomen, zien we dat het een bende is. Harry kijkt me verbaasd, vragend en bang aan.

"What the fuck." Mompelt Harry zacht.

We lopen door de troep over de gang heen naar de woonkamer. Daar ziet het er nog slechter uit. Alles ligt op de vloer. Alle laatjes staan open, boorden op de grond, glazen, vazen, van alles.

"Oh my God. Wat is hier gebeurd." Zegt Harry met grote ogen. Harry houdt zijn arm voor me. "Blijf hier." Zegt hij en loopt langzaam naar boven.

Niet veel later komt hij terug met een bange gezichtsuitdrukking. Ik loop naar hem toe en pak zijn hand.

"Wat is er?" Vraag ik.

"Er is niemand." Zegt hij. Ik kijk hem niet-begrijpend aan. "Dus waar zijn mijn moeder en zus.?" Ik haal mijn schouders op.

"Bel ze." Fluister ik. Geen idee waarom ik fluister. Harry knikt en toetst het nummer in. Hij schudt zijn hoofd als er niet wordt opgenomen.

"Fuck." Fluistert hij. "Kut. Wat als er wat is gebeurd?!"

"Bel de politie." Hij knikt en belt.

"H-Hallo. Politie graag." Zegt hij. "Hallo, met H-Harry Styles. Ik denk dat er is in gebroken in mijn huis." Hij geeft zijn adres door. "N-Nou, ik kwam thuis met mijn vriend en w-we zagen al dat het een bende is, in de woonkamer is het nog erger. M-Maar mijn moeder en zus zijn nergens te bekennen en nemen ook geen telefoon op." Er loopt een traan over zijn wang.

Ik pak zijn hand en veeg met mijn andere zijn traantje weg. Hij mompelt nog wat voor hij ophangt.

"Ze zijn er in 5 minuten." Ik knik.

"Het komt goed, baby." Zeg ik en sla mijn armen om zijn middel.

Ik leg mijn kin tegen zijn borst en kijk hem aan. Hij kijkt naar beneden en glimlacht zwak. Ik glimlach terug en geef hem een kus. Hij trekt terug en drukt me stevig tegen zich aan.

——
Oh shit...

Vergeet niet te stemmen!

Bij 15 votes, morgen weer een hoofdstukje! Xx

Love you.

X KaylinStylesx

I don't know. Larry stylinson✔️ (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu