I don't know. Larry stylinson✔️ (DUTCH)

Hoofdstuk 31

Louis' POV

Ik gooi mijn telefoon tegen de muur aan, wanneer Harry me nog steeds niet belt. Het is nu twee dagen geleden. Niet zo veel, zal je denken. Maar wel als je ergens op wacht.

Heb ik wel het juiste gedaan? Had ik hem gewoon moeten laten roepen? Nee. Het is goed wat ik gedaan heb. Ik kan niet met iemand zijn die zichzelf en zijn liefde voor mij niet accepteert.

Ik stamp naar beneden en kijk mijn moeder aan die in de woonkamer zit. Ze kijkt me aan en wacht tot ik wat ga zeggen.

"Ik heb mijn telefoon kapot gemaakt." Mompel ik. Mijn moeder zucht.

"Dan koop je maar een nieuwe. Van je eigen geld."

"Ik kan dat toch niet betalen!" Roep ik.

"Ik ook niet. Je zoekt maar een baantje." Ik zucht geërgerd.

"Daar heb ik echt geen zin in. Koop maar een telefoon voor me." Sis ik en wil terug naar boven lopen.

"LOUIS WILLIAM TOMLINSON!" Schreeuwt mijn moeder. Ik slik en loop terug. "Sinds jij en Harry ruzie hebben gemaakt, krijg je steeds maar woede aanvallen en doe je uiters brutaal tegen me. Dat is niks voor jou, Lou." Zegt mijn moeder met een zachte blik. Ik voel me schuldig. Ik had het helemaal niet door.

"Sorry." Mompel ik.

Wanneer mijn moeder niks zegt, loop ik terug naar boven. Ze heeft gelijk. Ik doe brutaal en ben snel boos. Maar als die kut Harry gewoon is accepteert dat hij homo is, zou ik me ook niet zo voelen.

Ik schop tegen mijn bed, waar ik meteen spijt van heb als er een pijnscheut door mijn teen schiet. Ik kreun pijnlijk en ga zitten.

Ik moet vandaag nog een nieuwe telefoon zien te krijgen. Maar dat gaat me nooit lukken.

Ik pak mijn iPad en bekijk hoeveel geld er op mijn bankrekening staat. Er staat 110 euro op. Dat is nog redelijk veel!

Ik sta op en loop naar mijn bureau waar mijn portemonnee op ligt. Ik maak het open en haal er een briefje van 20 uit. Dat is ook weer mooi meegenomen.

Ik kijk op internet voor de goedkoopste, maar wel goede telefoon die ik kan krijgen. Ik zie er één voor 200 euro. Zo veel heb ik niet.

Ik loop naar Lottie's kamer. Ze zit op haar bed met haar laptop.

"Lot?" Ze kijkt op. "Zou ik wat geld van je kunnen lenen?" Ze denkt even na.

"Hoe veel?"

"70, maar ik snap dat je dat niet wilt geven. Geef me iets en ik betaal je zo snel mogelijk terug." Ze zucht en staat op.

"Ik heb 20, meer heb ik niet." Ze geeft het aan me. Ik bedank haar en loop naar de kamer van de tweeling.

"Guys?" Ze kijken op van de tv en glimlachen naar me. "Kan ik misschien wat geld van jullie lenen? Ik betaal jullie zo snel mogelijk terug." Phoebe schudt wild haar hoofd, terwijl Daisy me 10 euro geeft.

Ik kijk Phoebe smekend aan. Ze zucht diep en staat op. Ze graait wat in d'r tasje en loopt daarna op me af. Ze geeft me 5 euro.

"Meer heb ik niet. Wat ga je kopen?" Ik bedank haar, zeg dat het voor een telefoon is en loop weg. Nu kan ik alleen Fizzy nog proberen.

"Fiz? Mag ik wat geld van je lenen? Ik geef het zo snel mogelijk terug." Ze kijkt me droog aan.

"Waarvoor en hoeveel?"

"Voor een telefoon en-" ik denk even na. "35 euro." Ze zucht en pakt haar tas.

"Ik heb 20 voor je." Ik knik. Ze geeft het aan me en ik bedank haar. Ik loop naar beneden.

"Mam?" Mijn moeder kijkt op. "Mag ik alsjeblieft 20 euro van je lenen?" Mijn moeder zucht.

"Pak maar. Maar je geeft het terug!" Ik knik en pak een briefje van 20 uit haar portemonnee.

Ik loop naar het winkelcentrum en zoek naar de winkel van de website. Ik loop er heen en bekijk een aantal telefoons en koop uiteindelijk die van de website.

Ik loop de winkel weer uit en loop nog even een andere winkel in. Er staat op het raam dat ze werknemers zoeken, dus ik vragen of het nog nodig is.

Mijn moeder had gelijk. Ik ben 17 ik zou eigenlijk al lang een baantje moeten hebben.

——
Vergeet niet te stemmen!

Love you.

X KaylinStylesx