Hoofdstuk 44

2.5K 111 30
                                    

Louis' POV

"Oké, ik ben klaar." Ik schrik op uit mijn gedachtes.

"Zo snel?" Hij lacht.

"Als je 10 minuten snel vindt." 10 minuten? Dacht ik zolang terug aan die ruzie? "Gaat het goed?" Ik kijk snel weer naar hem en knik.

"Ja, ja. Niks aan de hand." Zeg ik met een lachje. Harry fronst.

"Oké." Zegt hij argwanend. Ik sta op als hij zijn schoenen aan doet.

Ik knuffel hem wanneer hij weer recht op staat. Ik hou hem stevig vast, mijn hoofd tegen zijn borst gedrukt, mijn armen om zijn middel en zijn armen om mijn nek, alsof het de laatste keer is.

"Weet je zeker dat het goed gaat?" Hij trekt me iets losser, net ver genoeg dat onze gezichten minstens centimeters van elkaar vandaan zijn. Ik knik.

"Ja, er is niks." Lieg ik.

"Wel. Ik kan het zien in je ogen." Zegt hij met gespleten oogleden. Ik zucht. "Ik meld me ziek, als je me liever hier hebt."

"Nee nee. Dat hoeft niet. Het gaat prima." Hij zucht en knikt.

"Oké, ik moet nu echt gaan. Bel me als er wat is." Ik knik. Hij drukt een kus op mijn lippen. "I love you."

"I love you too." Hij glimlacht en stapt de deur uit.

Ik besluit maar weer wat huiswerk te gaan maken, aangezien ik toch niet veel te doen heb.

-

Na ongeveer 3 uur te hebben geleerd en huiswerk te hebben gemaakt, zit ik op mijn bed een film te kijken. Ik besteed er niet veel aandacht aan, ik besteed meer aandacht aan het open houden van mijn ogen.

Ik kan niet in slaap vallen, het is pas half 3 en over 2 uur komt Harry thuis. Als ik in slaap val, vergeet ik dat.

Ik kan het niet helpen om mijn oogleden gewonnen te geven, langzaam vallen ze dicht en voel ik mezelf langzaam wegzakken.

Harry's POV. (😏)

Ik stap mijn auto in wanneer ik klaar ben met werken. Ik stuur Louis even een berichtje dat ik klaar ben en dat hij kan komen.

Als ik eenmaal thuis ben aangekomen, stap ik meteen onder de douche. Ik verwacht Louis eigenlijk wel als ik klaar ben met douchen.

Ik hoop dat alles goed is gegaan vandaag, het leek wel alsof hij bang was vanochtend. Misschien leek het alleen maar zo? Hij zei wel dat er niks was, maar of ik hem moet geloven?

Ik stap uit de douche, kleed me aan en loop naar beneden waar mijn moeder aan het eten is begonnen. Louis is er nog niet.

Ik check mijn telefoon, niks van Louis. Hij heeft mijn berichtje ook niet gelezen. Wat als er wat gebeurd is?
Nee. Hij is gewoon even douchen of wat dan ook.

Ondertussen gaan we beginnen met eten, ik kijk constant op mijn telefoon, maar niks.

"Harry, leg die telefoon nou even neer en ga gewoon rustig eten." Ik zucht en draai mijn telefoon om, zodat het scherm naar de tafel gericht is.

Mijn telefoon trilt, zo snel als ik kan draai ik hem om. Ik draai hem teleurgesteld terug wanneer het niet Louis is.

"Waar wacht je op?" Vraagt Gemma. Ik kijk even snel hoe laat het is. Bijna half 7.

"Louis." Mompel ik.

"Zou hij komen dan?" Ik knik.

"Na mijn werk." Mijn moeder is even stil, ik kan zien aan haar blik dat ze iets denkt. "Wat?" Vraag ik haar.

"Ik wilde iets zeggen, maar ik heb geen zin dat je boos gaat worden of iets."

"Nee, ik word niet boos. Zeg het maar." Push ik. Ze zucht zacht.

"Misschien durft 'ie wel helemaal niet te komen." Zegt ze. Ik frons.

"Hoezo durft hij niet te komen?"
What the fuck?

"Nou, de vorige keer dat hij hierheen kwam om je te zien na een lange werkdag, schold je hem de grond in." Mijn ogen worden even groot wanneer ik een besef momentje heb.

Zou dat de reden zijn dat hij zo deed vanochtend? Maar hij wilde toch naar mij toe? Misschien wilde hij niet klinken alsof ik altijd maar naar hem moet komen. Shit.

Ik sta snel en onhandig op, waardoor ik mijn knie tegen de tafel stoot en er wat water over de rand van mijn moeders beker giet. Ze kijkt me droog aan.

"Uh, ik moet gaan. Doei." Zeg ik snel waarna ik snel mijn schoenen aantrek en naar buiten ren.

Ik stap mijn auto in en zet snel de kachel aan. Ik start de auto en rij weg.

Ik kom aan bij Louis' huis en parkeer de auto. Ik stap snel uit en bel aan. Had ik maar gewoon een jas aangetrokken, het is stervenskoud.

De deur wordt geopend door Johannah. Ze glimlacht vrolijk als ze ziet dat ik het ben en trekt me naar binnen.

"Waarom heb jij geen jas aan, jongen? Het is hartstikke koud!" Ik knik terwijl ik nog na bibber.

"W-Waar is L-Louis?" Vraag ik klappertandend. Ze lacht even en zegt dat 'ie boven is.

Ik klop op de deur maar krijg geen antwoord. Ik open de deur en loop naar binnen. Ik zucht opgelucht wanneer ik hem op zijn bed zie liggen.

Ik loop er langzaam naartoe. Hij slaapt. Mijn hart smelt van het zien van een slapende Louis. Ik kan het niet laten een snelle foto te maken en in te stellen als mijn achtergrond.

——
How cute!

Vaker Harry POV?

We hebben gewoon 20 votes op het vorige hoofdstuk behaald! Dank jullie wel voor het support! Xx

Vergeet niet te stemmen! Xx

Love you

So much

X KaylinStylesx

I don't know. Larry stylinson✔️ (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu