We gingen wat eten in een restaurantje waar we wel vaker heen waren geweest in de tijd dat ik Saara nog zo'n 2 a 3 keer per week zag. ''Zaka je bent ook echt niks verandert'' Zei ze tegen mij. ''Jij wel dan Saara?'' Ze moest lachen , ''Nee eigelijk niet''. ''Ik heb wel gehoord dat je deze zomer rustig was.. kifash, saara en rustig?'' Weer moest ze lachen, ''iwa ja, je weet toch.'' Er viel een stilte. ''Is het echt serieus Saara?'' ''Zaka ben jij serieus met Souhaila?'' Ik kon er niet tegen als Saara haar naam uitsprak. Ik werd er een beetje stil van. ''Ja ik ben serieus met haar, anders zou ik niet met haar trouwen.'' ''Hou je van haar Zaka?'' ''Hou jij van hem Saara?'' ''Ja,'' ''Ik ook van haar, maar lieverd ik wil het daar niet meer over hebben.''
Ze wist dat ik het er niet graag overhad met haar. We wisten het allebei. We hadden het daarna nog over dingen die we vroeger hadden meegemaakt en het leek zo normaal, zo vertrouwd.
Ik rekende af en we stonden allebei op. ''Kom je saar''. We liepen naar me auto toe. Ik stopte bij de hoek van haar straat, ze wou uitstappen. Ze gaf me een hand en deed de deur open, maar ik gaf keihard gas waardoor ze snel de deur dichttrok. ''ZAkaaaaaa doe normaal wash wil je me dood hebben wela!'' Ik moest lachen, ''Nee ik wil een afscheid, een goed afscheid.'' ''Aha op die manier'' Ze begreep meteen wat ik bedoelde. Ze streelde het haar hand over mijn gezicht en bracht haar mond steeds dichterbij mijn mond. Maar de kus belandde net naast mijn lippen. Ze keek me aan alsof ze wou zeggen: lekker voor je!! Maar ik liet haar niet gaan. ''Saara'' ''Ja''. Bap ik gaf haar een zachte kus op haar mond, zonder mijn tong te gebruiken. Ze sloot haar ogen. De kus duurde 5 seconden. Gewoon onze lippen op elkaar. Ja dit was het dan. Ons afscheid. Ik zag een traan over haar wang glijden. Ik veegde m snel weg. En kuste haar een laatste keer. Zonder iets te zeggen opende ze de deur en weg was ze.
Een week later was ik getrouwd en hier was ik dan. Op Aruba. Met het meisje van wie ik hield met heel mijn hart. Met het meisje dat ik eigelijk niet verdiende. Ik wist dat Souhaila vaak verhaaltjes hoorden van andere mensen dat ze me gezien zouden hebben, maar altijd heb ik me eruit gepraat. Zonder Souhaila verder leven? Nee, dat zou ik niet kunnen. Zonder Saara verder leven? Nee, ja, nee.. Ja. Het moest!
Maar ik draaide haar nummer. ****************. ..................
