deel 35

676 28 0
                                    


pp souhaila

Vaag ergens weg hoorde ik dat er werd opgeroepen voor salat. Ik hoorde dat mijn oma bezig was in de patio en ik hoorde hoe er buiten olie werd verkocht. Ik opende langzaam mijn ogen en besefte dat ik in Marokko was. Dit was mijn eerste nacht in Marokko geweest en voor het eerst sinds tijden had ik wat beter geslapen. Ja, ik was blij dat ik naar Marokko was gegaan, hier leek alles zo ver weg, alle problemen leken zo ver weg, dat ik er even afstand van kon nemen. Ik strekte me uit en bedacht wat ik vandaag zou gaan doen. Ik zou even naar de teleboutique gaan om mijn ouders te bellen en Loubna. Ik kon ook wel van huis bellen maar ik wou ook een marokkaanse simkaart kopen dus dan sloeg ik 2 vliegen in 1 klap. Ik was van plan om door Marokko heen te reizen, ja in mijn eentje ja, zonder mensen om mij heen. Ik wou alles zelf ontdekken en voor mij zelf zorgen. Zaka had mij beloofd dat we aankomende zomer zouden reizen door Marokko maar ik wist niet of dat nou wel doorging, en buiten dat, voelde ik gewoon dat ik er nu behoefte aan had om Marokko zelf te ontdekken. Na ons telefoongesprek gister had ik tranen gelaten maar dat was meer automatisme geworden de laatste maanden. Hij wist dat ik had gelogen toen ik zei tegen hem dat hij niet moest komen.. Maar ja, wat moest ik anders zeggen? Ik wou hem wel zien, en ik wou hem bij me hebben, maar mijn eer weerhieldt mij daarvan. Eerst moest ik alles op een rijtje zetten en als hij echt van mij hieldt en echt om mij gaf dan zou hij mij alle tijd geven die ik nodig had..
Ik stapte uit bed en liep in pyama naar de badkamer toe. Ik kleedde me uit en bekeek mezelf in de spiegel, er was al een aardige buik te zien. Ik wist niet of ik een jongetje of een meisje zou krijgen, dat wouden wij als verrassing laten, maar eigelijk was ik nu wel benieuwd. Het liefst zou ik een meisje willen, die kon ik dan lekker vetroetelen, maar Zaka wou het liefst een zoontje omdat hij vond dat de jongens dan op de meisjes konden letten later. Ik had hem uitgelachen toen hij dat zei en ik had gezegd dat hij nogal achterliep met zijn gedachtes, waarop we een kussengevecht waren begonnen. Die tijden leken al zo ver weg terwijl we nog maar 5 maanden getrouwd waren. 5 maanden en nu al zo veel mashakiel en problemen. Ik draaide de kraan van de douche open en verwachtte een lekkere warme straal maar in plaats van dat voelde ik ijskoud water over mijn rug heen. ''Aaaah!''. OOh shit, helemaal vergeten, hier moeten we altijd eerst de gijzer aanzetten, ik schudde met mijn hoofd en sloeg een handdoek om mij heen, alsof iemand me kon zien, en liep naar de keuken toe. Hoe werkte dit ook al weer? Mijn vader was altijd degene die de gijzer aanzette als we allemaal terugkwamen van het strand zodat we achter elkaar warm konden douchen. Ik draaide de knop open en zocht naar een lucifer, ik stak die aan en hield die bij het gas maar er gebeurde niks. Oeeeuf, wat was hier nou weer aan de hand? ''Azizaa a azizaa'', ''Shab el khir a binti'', ''Sbah el khir, aziza azji tjoef (oma kom kijken), boiler mabrahtsie dshel (boiler wil niet aan ).'' Ik hoorde mijn oma lachen en ze liep zachtjes de trap op. ''Iwaa shal hadie meh zjietoeshie .. (kijk hoe lang jullie niet zijn gekomen) mabqatshie gedam yek? (hij werk niet meer yek).'' Ik schudde met mijn hoofd, ''iwa hmil hlik (kleed je aan) ena radhien hajt ne hicham hoewa haraf fe dikshie (ik ga hicham roepen hij weet hoe dat werkt.'' Hicham was mijn neef, hij was 2 jaartjes ouder en hij scheen verloofd te zijn ofzo iets. Ik onderhield niet echt nauw contact met mijn neven van mijn moederskant, ten eerste natuurlijk omdat zij in Marokko woonden maar ten tweede omdat ik me niet prettig voelde bij hun. Ik trok mijn badjas aan en ging op de bank zitten, eigelijk moest ik even naar beneden toe om te kijken of er ergens wat viel te helpen maar daar had ik geen zin in. Ik zette de tv aan en merkte dat de antenne weer zwaar was verschoven terwijl ik die antenne goed probeerde te zetten hoorde ik iemand achter mij zeggen : ''3la slema djelek!'', Het was Hicham ik draaide mij om en antwoordde hem met : ''Lah ie silmek''. Ik had Hicham al 2 jaar niet gezien, hij was groot geworden een eche man. Hij zag er zo anders uit dan die boys in Nederland, geen gel in zijn haar maar gewoon sluik haar dat achter zijn oren viel. Ik hield helemaal niet van die kapsels maar bij hem had het wel wat. Ook was hij groot en breed geworden, ik keek hem nogal onder de indruk aan dat hij zei: ''wash keejn shiehaza wela?'' (is er iets?) , ''La la mekeejn weloe.'' .......


elhoub wa el kdoeb (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu