pp zaka
met volle vaart reed ik de bocht door.. hier moesten die verdomde bussen ergens staan, had die man van het hotel gezegd. Hier moest Sou dus ook zijn. Eenmaal de bocht door zag ik een aantal bussen staan langs de kant van de weg. Ik minderde vaart en probeerde de mensen van elkaar te onderscheiden. Een vrouw met 2 kinderen; een baby en een klein meisje, 2 jonge meisjes, 5 jongens die aan het voetballen waren, een jongen met een spijkerbroek die een meisje lang op haar mond kuste, een oude man die een tas met boodschappen tussen zijn knieen gekneld had.. Waar was Sou nou? Ik bracht de auto tot stilstand.. Misschien was Sou er nog niet, misschien kwam ze iets later, misschien had ze geen taxi kunnen vinden die haar kon brengen, misschien..misschien..misschien. Ik stapte uit en zuchte diep, waarom werd het ons allemaal zo moeilijk gemaakt? Ik wou haar zien en wel nu! Ik leunde tegen de deur van me waggie aan bekeek nog is de mensen, ik moest in mezelf lachen om de jongetjes die ruzie maakten om de bal en verteterd keek ik toe hoe de jonge moeder haar baby borstvoeding gaf. Mijn aandacht werd weer getrokken door die jongen die zo innig een meisje had omhelsd... Het meisje had nu haar hoofd op zijn schouder gelegd... ''Meh kie hismoeshie'', mompelde ik in mezelf.... Ik sloeg mijn ogen neer en bekeek de grond onder mijn voeten.. een fractie van een seconde later voelde ik een schok door mijn lichaam gaan.
Dat meisje, dat meisje was Sou! What the FAK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik kon het niet geloven, nee dat kon niet! Ik hief mijn hoofd op, wreef in mijn ogen en keek nog is. Ja dat was haar, dat was mijn vrouwtje, de moeder van mijn kindje, dat was Sou! Ze had haar armen om de nek van die jongen geslagen, zijn armen rustten op haar onderrug, tegen haar billen aan, en zij.. ze leek alles goed te vinden! Nog steeds in schok bleef ik de 2 aanstaren, Sou hief haar hoofd op en haar ogen zochten iets, wie zocht ze? Ze zocht mij! Ze keek me aan, ik keek haar aan, ik zag dat ze schrok.. Het was stil, doodstil leek het wel, het leek alsof alles om ons 2 draaiden, ik hoorde niks meer, ik hoorde geen jongetjes meer die ruzie maakten, ik hoorde geen meisje die jaloers was op haar jongere broertje of zusje, ik hoorde geen tienermeisjes kibbelen met elkaar.. Ik hoorde helemaal niks.
Met grote passen liep ik op de 2 af, sou had zich losgemaakt van de jongen, ik kwam steeds dichterbij, nog maar 2 meter, ik zag dat sou wat zei, de jongen draaide zich verbaasd om, voordat ik die kop van die jongen ook maar had gezien, voelde ik hoe mijn arm naar achter zwaaide en vaart maakte, ik zag het gebeuren. Mijn vuist die de jongen volop in zijn gezicht raakte, en nog 1, en nog 1. De jongen wankelde en viel achterover. Ik draaide me om naar Sou, pakte haar arm vast : ''Kom mee NUUUU!!!!''. Ze probeerde zich los te trekken, ''zaka laat me, laat me!'' '' ik laat niemand, je komt NUUU mee of er gaan nog meer klappen vallen!'' Op 1 of andere manier wist ze zich los te trekken, ze rende terug naar die jongen die op de grond lag en ging naast hem zitten, ''hicham hicham? gaat het?'' , ik voelde een ongekende woede opkomen, wat dacht ze wel niet! En dan gaat ze ook nog terug naar hem! Ik ging tegenover haar staan, die jongen lag tussen ons 2 in, hij lag op de grond, ik stond ernaast en sou aan de andere kant. Ik bekeek hem, hij had zijn handen naar zijn gezicht gebracht, ik zag dat hij bloedde, maar ik zag ook iets anders.. dat was die neef van haar, dat was die hicham, die jongen over wie sou's oma het had gehad. Was het alleen maar haar neef die ze had omhelsd? Nee ze had hem gekust! Dat had ik met beide ogen gezien! Wat was hier aan de hand? Sou die altijd zat te zeuren over haar neven in marokko, had een affaire met zo'n mietje?
''Wat is hier aan de hand godverdomme??????!! wat moet jij met deze hicham??'' , Sou keek me aan.. '' zaka, ik.. ik...'' Meer woorden kreeg ze niet over haar tong, het werd weer stil..
''hicham, smehlia.......'' Ze stond op pakte een paar tassen die een meter verderop stonden, ze draaide zich weer om, keek me aan met een blik in haar ogen die ik niet kon plaatsen en ze liep.. ze liep naar mijn auto, opende de achterbak, zette haar tassen erin, haar rechterarm ging omhoog om de achterbak te sluiten, maar voordat ze ook maar kracht kon geven zag ik dat ze haar arm in een schok terugtrok, ze bracht haar hand naar haar buik, haar linkerhand volgde, beide handen hield ze op haar buik, ik zag dat ze haar mond opende en dat ze haar rug kromde..
''Sou!!!!!!!!!!!!!!!!!'' Ik rende op haar af, ze kromp ineen.
''zaka, me buik...'' Ik knielde naast haar en klopte op haar wang, ''sou, sou, gaat het?'' Ik kreeg geen antwoord, het werd weer stil, voor de zoveelste keer viel er weer een stilte, maar deze stilte was anders.. Ik bekeek haar gezichtje, haar ogen waren gesloten... En haar handen voelden koud aan, ijskoud
