pp zaka
Ik schrok wakker. De telefoon van de hotelkamer ging af. TRING TRING TRING. Souhaila lag in mijn armen te slapen, ik duwde haar zachtjes van mij af en nam de telefoon op. ''Yes hello?'' ''Mister Khadafi, you have an incoming phonecall, it is a friend off you from the Netherlands.'' ''Okay.''
Ik hoorde een tuut, een klik en wat geruis. ''Yoooo zaka!'' ''Eeej man kifesh alles goed wat is er aan de hand?'' Het was Mo. ''Ja lekker man, eej luister dan wanneer kom je terug, over 2 dagen toch?'' ''Jaa over 2 dagen ja, maar mel yemek ket hajtlie fe sbah?? (wat bel je me zo vroeg). ''Ik bel je om te zeggen dat Saara een ongeluk heeft gehad'' ''Waaaaaaaaaaaaat!!!! Wat is er gebeurd a sahbie??????'' ''Ze heeft wahd zware klap gehad van een scooter toen ze overstak'' Ik schrok me kapot ''En waar is ze nu? Gaat alles beter met haar wela?'' ''Noo man voor zover ik weet niet, ik kwam haar broertje gister tegen hij vertelde het mij, ze is vorige week al aangereden, ze is nu overgeplaatst naar Rotterdam.'' ''Rotterdam??? Waarom daar?? Heee kifash a sahbi wat is er aan de hand is ze bij bewustzijn wela?'' ''Jaa dat wel, ze is niet in coma, maar ze heeft wel wahd harde klap gehad, ik hoorde dat ze nu een zware hersenschudding heeft en lichamelijk is ze ook aangetast.'' ''Mo, kan je haar opzoeken voor mij laat haar weten dat zodra ik in Nederland ben ik naar haar toe kom oke?'' ''Is goed, ik zal doen wat ik kan.'' ''Soekran a zine'' ''Hee zaka, geniet nog van je laatste dagen daar en doe de groetjes aan souhaila.'' ''Zal ik doen''
En hij hing op.... Ik was zeer geschrokken. Gelukkig lag ze niet in coma dat was in iedergeval iets. Ik haalde diep adem en dacht aan Saara, aan haar mooie poppengezichtje en aan haar lieve woorden altijd. Tfoe! Waarom nou zij!
''Zaka zaka, wie was dat?'' Souhaila was wakker geworden. ''Dat was Mo schatje'' ''Mo??'' ''Ja....'' ''Alles goed met hem? Is er iets gebeurd wela?'' ''Nee schat, er is niks gebeurd.'' ''Luister ik neem even een douche oke dan gaan we straks ontbijten oke lieverd''.
Ik liep richting de badkamer en draaide de douchekranen open.
Souhaila en ik zaten aan de ontbijttafel.. Ik was een beetje afwezig en zij merkte dat ook. ''Is er echt niks aan de hand Zaka?'' Vroeg ze me. ''Nee natuurlijk niet anders had ik het je toch wel verteld.'' Damn.. ik wou dit helemaal niet, nog nooit had Saara ervoor gezorgd dat ik me anders ging gedragen tegen over Sou.. ''Oke zaka, entsa ket haraf'' (jij weet het het beste).
