pp saara
Ik had zo afgesproken met mijn goeie vriendin, Fatiha.. We zouden samen een zonnebankje pakken en even naar de sportschool gaan. Ik was lang niet naar de sportschool gegaan en ik vond dat ik wat aan mijn conditie moest doen, omdat ik nu aan de pil was, was ik zelfs wat aangekomen. Wat Nabil, mijn man, betrof zou ik stoppen met de pil, hij wou zo snel mogelijk kinderen en een gezinnetje stichten. Maar ik wou nog geen kinderen, en ik wist zelf niet eens of ik wel kinderen van Nabil wou. Zaka sprak ik dagelijks, ik had hem niet meer gezien sinds die ene keer dat we hadden afgesproken. Hij wou mij even niet zien, en dat begreep ik, hij had vast genoeg aan zijn hoofd en buiten dat om had hij nog steeds niet met zijn vrouw souhaila gepraat. Hij vertelde me dat hij het zo graag met haar wou uitpraten maar dat zij elk contact weigerde. Ik was zelf ook heel erg geschrokken toen zij en me zus ineens binnen kwamen stormen op mijn bruiloft. Wat was dat een raar moment geweest, ik had in een aantal secondes zoveel emoties door mijn lichaam heen gevoeld. Zijn lippen voelden zo vertrouwd aan zo anders dan die van Nabil. Ik schudde mijn hoofd om zo te proberen die gedachtes uit mijn hoofd te krijgen. Maar wat moet het erg voor haar zijn geweest om ons zo te zien! Het was begrijpelijk dat ze even geen contact wou met Zaka... hij was haar man, en zij droeg zijn kindje. Ik had medelijden met haar, maar Zaka moest zijn keuze maken. Wou hij met haar verder of met mij? Ik had hem alle tijd gegeven die hij nodig dacht te hebben, ik wou dat hij goed over zijn keuze zou nadenken en niet weer spijt zou krijgen. Wie had dit van te voren kunnen bedenken? Dat dit allemaal zo zou lopen? van buitenaf leek het allemaal zo vredig, Saara en Zaka allebei getrouwd met een ander persoon, maar hadden wij wel allemaal vrede met deze situatie? Alhamdoelilah was het niet uit de hand gelopen op de bruiloft, niemand had wat doorgehad nadat Zaka en zijn vrouw de zaal hadden verlaten. Zaka had me verteld dat ze via een andere uitgang waren weggegaan.. Mijn zus had me enorm geholpen en zij was degene die wist te voorkomen dat ik niet in tranen was uitgebarst. Als ik eraan terugdenk kreeg ik weer rillingen over mijn rug.. het was niet zoals ik het had gewild, het was niet zoals mijn kinderdroom altijd was en zoals mijn tienerdroom was geweest! Een prins en een prinses op een sprookjesbruiloft. Maar nee, mijn prins was niet mijn prins geweest. De huwelijksnacht heb ik heel onbewust beleefd, als ik Nabils lippen voelde en proefde wou ik dat het niet zijn lippen maar die van Zaka waren. Hij dacht dat ik zenuwachtig was en dat ik daarom zo stil was geweest, maar hoe kan ik zoiets uitleggen? precies, dat kon ik beter helemaal niet uitleggen. Ik liet het nu gewoon zoals het was, en als dit mijn lot was dan zou ik bij Nabil blijven, zo niet.. Dan zou mijn droom misschien alsnog uitkomen.
Ik liep verder en zag dat het begon te regenen, ik had gelukkig mijn paraplu bij me en stak hem op. Mijn sporttas op mijn rug hield ik met mijn linkerarm vast en zo zette ik stevig door. Fatiha zou vast al bij de sportschool zijn, zij hield zich integenstelling tot ik altijd aan de tijd. Ik hield veel van haar we hadden vroeger altijd veel plezier gehad, als stiekem uitgaan en samen ons eerste sigaretje roken. Fatiha had vaak genoeg klappen gekregen van haar broer maar ze deed gewoon waar ze zin in had, maar nu was ze verloofd en ook zij zag in dat het tijd was om serieuzer te worden, wat dat betreft zaten we precies op 1 lijn.
Mijn beltoon ging af.. ''Jaa fatiha ik ben er bijna'', in alle haast had ik niet gekeken wie er belde, ''nee je spreekt met zaka niet met fatiha'', ''oooh sorry schat iwa alles goed?'', ''ja lieverd en met jou?''. ''jawel hamdoelah, het is alleen een beetje vies weer he'', ''ja zeg dat wel, he saar ik moet je wat vertellen,'' , ''ja zeg het is..'', ''ik vertrek morgen naar marokko ik weet niet voor hoelang, maar ik ga souhaila achterna ik moet het met haar uitpraten en ze is nu daar dus.. '', ''is goed'', er viel een stilte , ''zaka, laat me weten als je bent aangekomen oke en rustig aan, hou je goed.'' , '' jij ook en hee saar ik hou van je oke'' ... ''ik ook van jou.'' En hij verbrak de verbinding.........
