pp souhaila
Ik voelde een warme natte doek op mijn hoofd.. Langzaam opende ik mijn ogen en ik zag het plafond van de hotelkamer.. Ik voelde dat iemand mijn hand vasthield het was Hicham die aan het bed zat.. Hij zag dat ik mijn open had geopend: ''Souhaila.. kief tiena?'' Ik wou mijn mond opendoen maar ik kreeg geen geluid uit mijn keel.. Ik voelde me heel slap en mijn ledematen voelden heel zwaar aan netalsof ik 1000 kilo aan me had hangen. ''Wat ....'' het koste me veel moeite om te praten ''is ..... gebeurd?'' Hicham keek me bemoedigend toe, te laat drong tot me door dat die arme stakker geen woord Nederlands begreep maar hij scheen het begrepen te hebben ''ik kwam en zag jou op bed, nu zo 2 uurtjes''
Ik had hem begrepen.. Maar wat was er gebeurd? Er was toch niks met de baby aan de hand? Opeens raakte ik in paniek en ik kreeg het heel heet, ik voelde mijn lichaam als een gek transpireren terwijl ik het heel koud had! ''Hicham!'' Hij legde zijn vingers op mijn lippen ''ssssht''.. mijn hartslag begon weer rustig te kloppen, en de rillingen van mijn rug verdwenen.. De warme doek op mijn hoofd begon koud aan te voelen en met mijn andere hand trachte ik de deken over mij heen te slaan.. Het koste me teveel moeite wat Hicham zag, ''stinna (w8)'' Hij liep naar de andere kant van het bed en sloeg de deken en het laken om mij heen, ''douwar (draai)'' en hij gebood mij op mijn rechterzij te gaan liggen.. Heel voorzichtig draaide hij mij op mijn zij.. Ik voelde dat hij achter mij kwam liggen en zijn armen sloeg hij om mij heen.. Ik voelde zijn warmte door mijn kleren heen, zijn hartslag voelde ik bonsen en zijn zachte ademhaling voelde ik in mijn nek..
Er spookten nog een aantal gedachten door mijn hoofd, als dat ik de dokter moest bezoeken.. misschien was er niks aan de hand.. en was ik gewoon oververmoeid en ondervoed........ Mijn oogleden werden zwaarder en zwaarder en enkele ogenblikken later waren mijn gedachten elders.. elders in die onbereikbare wereld, die alleen bereikbaar was in iemands slaap..
De volgende morgen werd ik met een schok wakker! Ik had gedroomd dat Zaka onderweg was naar mij toe en dat hij mij niet kon vinden en toen was teruggekeerd naar Nederland, en daar met Saara was getrouwd... Dat mocht niet gebeuren, hij moest mij kunnen vinden! ....
Ach wat zat ik toch allemaal te bazelen, het was maar een droom geweest, ik zou het wel gauw genoeg merken als hij in Marokko was, ik had tenslotte een telefoon aangeschaft hier..
''Souhaila?'' Opeens besefte ik dat we zo in slaap moesten zijn gevallen, met Hichams armen om mij heen.. ''nham'' Hicham sprong het bed uit en zei: ''ked kdar nod oula? (kan je opstaan?)'' ''manarf...(kweet niet).. Voorzichtig probeerde ik overeind te komen en tot mijn opluchting lukte het, ik voelde me wel heel moe maar alles werkte. Ik zou even gaan douchen, wat eten en dan op zoek gaan naar die arts waar mijn oma het nummer van had gegeven.. Er zou vast niets aan de hand zijn, het was vast alleen maar een aanval geweest o safi, maar ik wou toch even voor controle langsgaan..
2 Kleine uurtjes later stapte ik de dokterspraktijk van Sanae Oebieda binnen.....
