Çalı Dikeni ✔️

19.Bölüm

Miran şirkete gelince koltuğuna kendini pelte gibi  bıraktı .
Midesindeki bulantı biraz olsun geçmişti ama tuhaf hissediyordu morali bozuktu.
Elvan ile yaşadıklarını düşününce yüzündeki gülümsemeye engel olamadı aklına bir anda gelen Gülnihal ile saçlarını karıştırdı.
Artık kafası iyice karışmaya başlamış bir yanı ara Gülnihal'i evlenme kimseyle bekle beni boşanacağım de diyor diğer yanı bunu yapmak istemiyordu .
Başını bir süre koltuğa yasladı  sekreterin kapıyı vurması ile başını kaldırdı.
"Miran bey bu bey sizinle görüşmek istiyormuş "
"Durduramadım efendim "dediği anda İbrahim kızın önünden çekerek içeri girdi.
"Tamam Asuman gidebilirsin beyfendiyi tanıyorum "
"Tanırsın tabi tanımaz mısın ?Sözlüsünü elinden aldığın adamı unutmak zor oluyordur ."
"Ne istiyorsun niye geldin ?"
"Konuşacağız Miran ağa "
Miran koltuğuna tekrar oturdu .
"Başla ve bitir senin zırvalıklarınla uğraşamam işim gücüm var "
"Zırvalık dediğin Elvan "
"Sakın benim nikahımda olan kızı ağzına alma "
"Nikahında öyle mi o zaman neden  karım diyemiyorsun Miran ağa ? "
"Kıza neler yaptığını öğrendim onu almaya geldim .Biz buradan gittiğimizde sakın aşireti peşimize takma .O kız hep benimdi bana ait olanı almaya geldim bil ona göre davran diye ilk sana söylüyorum"
Miran aklına gelen Elvan'ın gülen yüzü  derin bir nefes aldı.
"Kızın hayatını mahvetmene izin vermem uzak dur Elvan'dan "

"Neden  yoksa elimi uzatınca tutmasından ,seni umursamadan bırakmasından korkuyor musun ?"
"İbrahim ağzınla burnun yer değiştirmesin istiyorsan çık git bir daha da karşıma çıkma !İkinci sefere böyle rahat durup karşımda konuşamazsın şimdiden söyleyeyim .Karımdanda uzak dur ! Elvan'ı tanıyorsun seni sevseydi asla benimle evlenmezdi "

"Kızı kandırmışlar aldattım sanmış kaç gün ağlamış bunun için sen biliyor musun ? Bilmezsin Miran ağa sen aşkı sevdayı bilmezsin "deyip bir hışımla odadan çıktı.

Miran başını koltuğa yaslayıp gözlerini kapattı içinden sabır çekiyordu.
Aklına Elvan'ın "çek sabır çek  daha çok çekeceksin" sözleri gelince önündeki kalemliği duvara fırlattı.

Elvan ise  bütün eşyalarını iki valize sığdırdı.
Sanki hep gidecekmiş gibi yaşamış toparlanması çok kolay oldu.
Parfüm şişesini son kez Miran 'ın kıyafetlerine, yatağın üzerine gülerek sıktı.
Küçük bir kağıda not yazacaktı bir an vazgeçti sonra dayanamadı yazdı.
Odadan çıkınca Ayşe hanım ve Hasan beyin yanına gitti.
Abisinin gelmesini hep birlikte beklemeye başladılar.
Ayşe hanım ve Hasan ağaya bakıp tebessüm etti.
Kısa zamanda ikisinide sevmişti anne babasının göstermediği anlayışı, şefkati göstermiş onlarda kızları gibi   sevmişti.

Devran ve Diyar'ı kapıdan gelişi görünce koşup abisine doğru gitti sımsıkı sarıldı.
"Sen ne zaman böyle sulu göz oldun bakayım ?"

"Hazır mısın güzel kardeşim "
"Ben özür dilerim abi yapamadım" deyip akan gözyaşlarını sildi.
"Üzülme sakın her şey olcağına varır  bakalım neler olacak ?deyip kardeşinin saçlarını öptü.
Kızlar Hasan ağa ile konuşurken Ayşe hanım ve Devran Miran'ın çalışma odasına girdiler.

"Geç otur evladım .Nasıl anlatılır bilmem ama deneyeceğim nasıl olsa Miran'ı da kardeşini de tanıyorsun ?"
"Buyrun anlatın "
"Kardeşin ve oğlum sevecekler birbirilerini ama daha zamanı var "
"Ben anlamadım Ayşe anne hem Elvan'ı gel götür diyorsun hemde sevecekler zaman diyorsun "
Kadına anlamaz gözlerle baktı.
"Elvan Dağhan konağına dönmek istemiyor ama burada da kalmak istemiyor "
"Bu mümkün değil ikisinden birini seçmek zorunda "
"Biz ikimiz ona yardım edeceğiz Elvan buradan gidecek sizin konaktakiler burada bizim konaktakilerde orada olduğunu sanacak "
"Bu çok uzun sürmez ama biliyorsunuz ?"
"En fazla bir hafta görmek istediğim bir şey var "
"Nedir bu ?"
"Miran her gün kedi köpek gibi kavga ettiği kız gidince ne yapacak farkında değil ama alıştı Elvan'a "
"Tam terside olabilir Gülnihal'e de dönebilir "deyince kadın tek kaşını havaya kaldırdı.
"O kızın gerçek yüzünü ortaya çıkarmama nedenim Elvan "
"İstiyorum ki Miran Gülnihal'i iyi biri bilirken vazgeçip sevsin kardeşini eminim Elvan'da bunu isterdi "

"Peki Elvan bu planın ne kadarını biliyor ayrıca bu işim sonunda Miran Gülnihal'e giderse bu evlilik biter biliyorsunuz değil mi ?"
"Gerçi ortada bir evlilik yok ama yinede kardeşimi hatta beni silip o kadına giden adamı affetmem Ayşe anne"
"Yaşayıp görelim Devran şimdi ne desek boş oluruna bırakalım kaderlerinde ne varsa yaşasınlar"
"Tek duam Miran umarım kardeşinle kavga etmeyi didişmeyi özler "
Devran hiç bir şey söylemeden başını salladı.
Aşiret artık bu evliliği berdel olarak kabul etmişti bozulması zordu ama kardeşini artık  sevmediği bir adama mahkum etmek istemiyordu.
Zaten bu işin sonunda Miran Gülnihal'e giderse berdeli o bozmuş olurdu.
Kafasında kurduğu düşüncelerle aşağıya indiler .
Kendisine gülerek bakan karısına ve kardeşine baktı.
Adam kurulan plandan hala  çok emin değildi ama başka çareleri yok gibi görünüyordu.
En önemlisi Elvan'ın gururuydu kardeşine bu yüzden bile yardım edebilirdi.

Kızın  eşyalarını arabasının arkasına yerleştirip köy evine doğru yola çıktılar.
Elvan bir aydır yaşadığı konağa dolu dolu gözlerle baktı.
Belki bir daha dönmeyeceğini, Miran'ın  gittiğini duyar duymaz ilk anda Gülnihal'e gideceğini düşündü.
   Konak gözünde kaybolup uzaklaşana kadar gözlerini ayırmadan baktı.

Miran ise işten çıkınca Elvan'ın pasta yiyemedim sözünü hatırlayıp güzel çikolatalı bir pasta aldı.
Sonuçta mutfak faresi çikolata seviyordu diye düşünüp çikolatalı aldı .
Konağa gelince elindeki pasta ile odasına çıkarken Ayşe hanım oğlu ile karşılaşmamak için salonda oturdu .
Elvan'ın yokluğunu Miran'ın kendisinin farkedip yanına gelmesi için bekledi .

Adam ise odaya her şeyden habersiz girdi.
Burnuna dolan koku ile başını sağ sola sallayıp gülümsedi.
Kızı odada göremeyince mutfakta olduğunu düşünüp pastayı makyaj masasının üstüne koyarken notu gördü .
Elindeki nota bir süre boş gözlerle baktı
"Hoşçakal ağa bozuntusu umarım mutlu olursun sonunda benden kurtuldun "
Notu okuduğunda ilk anda idrak edemedi.
"Gitti mi yani ?" Diye düşünüp yatağın üzerine oturdu.
İbrahim'in öğlen ettiği sözleri hatırlayınca derin bir nefes aldı.
"Ölümü göze alacak kadar çok mu seviyordu yani ?"
"Onunla gitti "deyip kendi kendine konuştu.
Sessizce ayakkabılarını çıkarıp yatağa uzandı tavana baktı ne yapması gerekiyordu şimdi bilemedi .
Kıza git diyen kendisiydi ama gitmesine üzülmüş müydü kendine itiraf edemedi.
İbrahim ile gitme ihtimali aklına geldikçe nefesinin daraldığını hissetti.

Yastıktan gelen koku ile yatağın içinde kıpırdandı pencerenin önüne geçti aşağı avluya sofra hazırlayan kadınlara baktı içlerinde Elvan yoktu gerisin geri yatağa uzandı kızın son kez bıraktığı çiçek kokusu ile  uykuya daldı.

Ayşe hanım ise oğlundan bir tepki bekliyordu ama saatler olmuş odadan çıkmamıştı.
Baktı o gelmeyecek kendisi adamın yanına odaya geldi.

Kapıyı açtığında gördüğü manzara ile şok oldu.
Kız gidiyor oğlu umursamadan horul horul uyuyor muydu buna inanamayıp yaşadığı hayal kırıklığı ile odadan çıktı.

Miran annesinin gelişi ile uyanmış ama belli etmemişti.
Yerinde doğrulup Devran'ı aradı .
"Alo "
"Sen beni ararmıydın eski dostum ?"
"Devran öyle söyleme "
"Neyse dostluğumuzu sonra konuşuruz sen neden aramıştın ?"
"Elvan not bırakıp gitmiş ne demek bu ?"
"Oğlum kardeş benim ama senin karın sen bilmeyeceksin ben mi bileceğim "
"Gündüz şirkete İbrahim geldi saçma sapan konuştu Elvan'ı  götüreceğim dedi "
"Ee Miran ne demek istiyorsun sence Elvan onunla mı gitti duymak istediğin bu mu ?"
"Elvan yapmaz değil mi beni bu şekilde rezil edip gitmez ?Sen biliyorsundur onunla gitmedi değil mi ?"
Devran sinirle arkadaşına parladı.
"Miran sorun ne kardeşimin gitmesini isteyen onu yük olarak gören sendin şimdi İbrahim ile gidip gitmesini niye kafana takıyorsun ?"
"Rahatla git sevdiğine kavuş bırak kardeşimin yakasını artık onayım yok bu evliliğe "
"Devran kardeşin benim nikahlı karım başka bir adamla bir yere gidemez duydun mu ?Sinirlenmemeye çalışıyorum ama zorlama Elvan nerede ?"
"Merak ettiğin adına laf gelmesi ise merak etme  İbrahim ile kaçmadı ama sizin evliliğinizde bitti "
"Sen kimsin lan benim evliliğimin hükmünü veriyorsun ?"diye adeta kükredi.
"Sen bir araya getirdin sen mi ayıracaksın ?Berdel bozulur Devran bunu istemezsin eminim "deyince Devran hattın diğer ucunda gülümsüyordu.
"Elinden geleni ardına koyma o zaman"deyip telefonu yüzüne kapattı.
Miran sinirle elindeki telefonu duvara fırlattı aklına Elvan'ı aramak gelince bir hışım yataktan  çıkıp çalışma odasındaki yedek telefonu almaya gitti.

Ayşe hanım koşturan ama hala sakin sessiz duran ve Gülnihal'e gitmeyen oğlunu şaşkınlıkla izliyordu.

Miran hattını telefona takıp neden aradığını kıza ne diyeceğini düşünmeden  aradı.