Çalı Dikeni ✔️

23.Bölüm

Elvan adamın kendi kendine konuştuğu şeyleri duymadan yanına doğru biraz daha yaklaştı.
"Nolur bitsin sen beni sevmiyorsun başkasını seviyorsun olmaz ikimizede haksızlık neden bile bile mutsuzluğu seçelim olmadı bak bir aydır ısınamadık alışamadık birbirimze ,zorlamak haksızlık"

"İbrahim'i seviyor musun Elvan ?"
Kız duyduğu soru ile şaşırdı kimseyi sevmiyordu ama kalbinin bu adama atışından korkuyordu.
En iyi arkadaşını seven, kıza hep seni seveceğim sözü veren Miran ağaya alışırsam ya seversem diye korkuyordu.
Adama bakışlarını kaldırdı tam ağzını açıp konuşacağı vakit arkasından gelen sese döndü.
"Elvan ben geldim "

"İbrahim ! Sen ne arıyorsun burada ?"
İbrahim aralarındaki mesafeyi koşarak kapatıp kızın yanına geldi.
Miran ise elini yumruk yapıp sıktı.
Karşısında kendi karısına koşan adamı dövmek istedi ama anlaması lazımdı Elvan o adamı seviyor mu bilmesi lazımdı sabretmeye çalıştı.

"Sana geldim Elvan  senden başka hiç kimseye bakmadı bu gözler atmadı bu kalp senden başkası için yemin ederim ."
"Hepsi babanın yalanı dolanı sırf seni bu adama verebilmek için yapmış ."

Elvan başını Miran'a çevirip bir an baktı İbrahim'e tekrar dönünce adam bir adım daha yaklaştı kız yaşadığı panikle  farkına varmadan geriye arkasındaki Miran'a doğru bir adım attı.
Miran ile şimdi öyle yakın duruyorlardı ki adam kollarını uzatsa arkasından sarılacak kadar  kokusu burnuna gelecek kadar yakınlardı.
"Biliyorum İbrahim suçsuz olduğunu öğrendim"
"Gel o zaman benimle tut elimi Elvan  gidelim buralardan kimsenin bizi bulamayacağı bir yere gidelim ikimize ait bir yuva kuralım"

Elvan o an Miran'ın onu sahiplenmesini içten içe istiyordu İbrahim ile gitmesine izin vermesin tutsun elinden bırakmasın istedi. Miran  kızın adama hayır dediğini duymayı çok istedi ama etraftaki kuş sesinden başka ses çıkmadı .
İkisi de bir süre hiç konuşmadılar
İbrahim uzanıp kızın eline dokununca Miran artık dayanamayıp sıktığı yumruğu  adama doğru savurdu.

"Sen benim karıma nasıl dokunursun lan ?"
"Haksızlık yapılmış sana anladık ama bitti lan bitti o artık benim "deyip yutkundu bir süre devamını getiremedi .
Bir saniye Elvan'ın gözlerinin içine bakıp gözlerini hemen geri çekti.
"Benim namusum artık dokunamazsın benim karıma dokunamazsın kırarım o elini "deyip adama vurmaya başladı.
Elvan şaşkınlıkla bir süre kocasının söylediği sözleri anlamaya idrak etmeye çalıştı üzerindeki şoku bir türlü atamadı.
İstediği sözleri kocasından duymanın kalbine verdiği heyecana anlam yüklemedi sebebini iki adamın kavgasına bağladı .
"Miran bırak öldüreceksin yapma nolur yapma "
"Yapma dur artık yeter "
"Miran bırak hadi gidelim nolur " deyince adam bir an kıza umutla baktı.
Kendisine gidelim demişti İbrahim'e vurduğu için kızmamıştı karısının verdiği umutla bir an mutlu olurken İbrahim boşluğundan yararlanıp Miran'ı altına aldı   vurmaya  başladı.
İkisi boğuşurken Elvan ağlıyor hıçkırıkları  etrafı inletiyordu Miran kızın sesini duyunca son gücü ile İbrahim'i üzerinden attı.
Adama bir yumruk daha atıp üzerinden kalktı.
Bunca zaman kaçtığı, sevmek istemediği ,kalbine izinsiz girdiği için yıllarca nefret ettiği küçük dediği kızın yanına gidip hiç konuşmadan sımsıkı sarıldı.
Elvan'ın gözyaşlarını kalbinin üstüne akarken o sevdiğine yakın olmanın huzurunu yaşıyordu. 
"Ağlama !Geçti bitti ağlama artık Elvan seni benden kimse alamaz. Bırakmam seni sakın ağlama "
Dokunmak istediği uzaktan baktığı saçlara elini dokundurup okşadı burnuna dolan çiçek kokusu ile bulunduğu hale kanayan dudağına rağmen gülümsedi.
Bu koku hep tanıdık hep hatırladığı kokuydu.
Ona bu parfümü onaltı yaşındayken Devran doğum günü hediye olarak almış kokuyu ise Miran seçmişti.
Bunca zaman değiştirmeme nedenini anlamasada artık onunla ilgili her şeyi hatırlıyordu. Yıllarca inkar etsede o zamandan beri kalbine ait olan tek kadın şimdi kollarının arasında duruyordu hemde karısı olarak .
Yaptığı salaklıklar için bir kez daha pişman oldu.
Neden bunca yıl direndiğine kızarak daha çok sarılıp sardı .

İbrahim mutsuzlukla ikisine bakıp yattığı yerden doğruldu.
Birbirine sımsıkı sarılan adam ve kıza baktı derin bir nefes aldı hiç bu kadar yenilmiş hissetmemişti.

'Elvan bir adamın ona dokunasına izin veriyorsa sevmiştir' diye düşündü üzülerek arkasına bile bakmadan yürümeye başladı.
Tam beş yıl nişanlı sayılırken kendisine dokundurmayan kızın bir aylık kocasına sarılmasına onu böyle görmeye dayanamıyordu ama kabul etti .
'Bu kız seni hiç sevmedi hiç bir zamanda sevmeyecekti sende biliyordun ama neden Leyla bana yalan söyledi 'diye düşünerek çiftlik evinden ayrıldı .
Leyla'ın yanına gitmek için yola çıktı.
Nedenini öğrenecekti kalbine gömdüğü unutmaya çalıştığı kızı aklına yeniden sokan Leyla'ya sorulacak bir hesabı vardı. 

Elvan başını adamın omzundan kaldırınca dudağının kenarındaki kanı gördü.
"Dudağında patlamış gözünde moraracak gibi duruyor.Beni sevmediğin halde neden sahiplendin ki şu haline bak her yerin moraracak "
"Bıraksamıydım seni ona ?Gidermiydin onunla ?"diye sordu cevabı kalbine umut olacaktı ama cevap vermedi .
Elvan adama karşılığında öyle bir soru sordu ki Miran göklere çıktı.
"Sen neden Gülnihal'e gitmedin neden benim yanıma geliyorsun istemediğim halde geri götürmek istiyorsun ?"
"Bir gün anlatırım ama şimdi değil olur mu çalı dikeni ?Söz anlatacağım ama şimdi değil .Bekler misin o güne kadar beni ?"
"Biz boşanmayacak mıyız Miran anlamıyorum istemiyordun beni nefret ediyordun ama şimdi "
"Hadi eve dönelim herkes dudağımı gözümü sorarsa sen yaptın diyeceğim bu mesele çok zor ve uzun bir bir hikaye zamanımız olacak konuşmak için o zaman anlatırım hadi gidelim şimdi  .Bak nasıl vurduysan dudağım çok kanıyor birde bu halde  konuşturuyorsun  "
"Ben mi yaptım?"
"Tabi sen yaptın  başka kim var etrafta bana böyle zarar verecek "deyip kızdan ayrılıp önden yürümeye çalıştı yapamayınca Elvan söylenerek adamın koluna girdi .
Kız yaşadığı şaşkınlıkla adamın peşinden sessiz ve düşünceli bir şekilde yürümeye devam etti.

Çiftlik evinin önüne gelince Devran'da Diyar'da ikisinin haline baktılar.
"Abi bu halin ne ?"
"Görümcen yaptı Diyar " yara olan dudağına rağmen gülmeye çalıştı.
"Abi ben şey "deyip Elvan susunca Miran kolunda duran küçük eli tuttu.
"İyiyim ben gençler hadi Elvan odana çıkar pansuman yap bana ?"
"Ne ?"
Adamdan elini çekmeye çalıştıkça Miran bırakmıyordu.
"Hadi karıcım sen açtın bu yaraları sen sar "
Devran ikisinin haline şaşırsada gülüyordu Diyar ise gözünden akan yaşlarla abisi ve Elvan'ı izliyordu.

"Devran bunu Elvan yapamaz değil mi şu haline bak "
"Merak etme Elvan yapmadı "
"Peki ama kim yaptı ?"
"İbrahim "
Diyar anlamaz gözlerle kocasına baktı.
"Nasıl biliyor burada olduğumuzu ?"
"Çok soru soruyor az düşünüyorsun biraz düşünsen bulacaksın be güzelim "deyip saçlarını öptü.

Diyar bir an aklına gelen ile sesli konuştu.
"Leyla söyledi .Onada sen söylemesini istedin ama neden anlamıyorum ?"
"Abine yardım etmek için Elvan Miran'ın yanında tek bir sebeple kalırdı."

"Onu İbrahimden korur vermezse bak öyle de oldu " deyip itişerek merdivenleri çıkan çifti gösterdi.
"Peki şimdi ne olacak Devran ağam onu da düşünmüşsündür ?"
"Evet onu da düşündüm " gülerek karısının yanına gelip sımsıkı sarıldı.
"Hem İbrahim mutlu olacak hemde kardeşim abine aşık olacak ama ben bir şey yapmayacağım kader yapacak "deyip karısının boynunu öptü .Tıpkı seni bana yar eden kader onları da mutlu edecek "
"Umarım haklı çıkarsın İbrahim'e de üzüldüm çok seviyormuş Elvan'ı Leyla söylemişti ama Elvan neden sevmiyor nefret ediyor anlamıyorum "
"Hayallerini yıkan bir adamı sevemezdi onun yüzünden okula gidemedi  Elvan. Erkekler bakıyor diye kavga çıkardı babamda sözledi sen koru dedi "
"Elvan'a istiyor musun diye hiç sormadı"
"Umarım abime aşık olur "
"Umarım güzelim yoksa Miran efendinin işi çok  zor hayatı boyunca karısının gözlerinde kin ve nefretten başka bir şey göremeyebilir "

"Yavaş ol Elvan belimde ağrıyor "
"Hay senin beline "
"Ben mi dedim İbrahim'e saldır diye "
"Miran sırt üstü uzandığı yataktan başını çevirdi.
"İstemedin ama istiyor gibi baktın "
"Tövbe estafurullah tövbe Bakışlarımdan bu kadar anlıyorsun ya şimdide içindeki öfkeyi görüyorsundur o zaman "
"Görüyorum ama başka bir şey daha görüyorum .Teşekkür etmene gerek yok ben kocan olarak görevimi yaptım seni kimseye vermem "
Elvan adamın sözleri ile kızarmaya başlayınca hemen odadan çıkıp banyoya pansuman malzemesi alma bahanesine kaçtı.

"Teşekkür ederim ağa bozuntusu "diye kendi kendine söylenip güldü.
İçeriye ise aynı donuk yüz ifadesi ile girdi kendisine yüzünü dönmüş adama bakmadan dudağının kenarını temizledi .
Miran ise kızın gözlerinde gördüğü ışık ile gülümsedi.