Çalı Dikeni ✔️

5.Bölüm

Celil karşısındaki adama anlamaz gözlerle bakıyordu.
Devran'ı tanırdı bir şeyi yapıyorsa bir sebebi vardır diye düşünürdü ama bunu neden yaptığını anlamıyordu.
Bildiği kadarıyla Elvan amcasının oğlu ile sözlüydü Miran desen Gülnihal'i seviyordu.
Tedirgin olarak toplantı yapılacak odaya girdi.
Bütün herkes Hazar aşiretinin ne diyeceğini beklerken Celil söze girdi.
"Devran kardeşimizi kurtarmıştır buna sözümüz yok "
"Ancak sağol deriz ama Kemal'in yaptığından farksız bir şey yapmamıştır"
Hasan ağa oğlunun söylediklerini şaşkınlıkla dinledi.
Devran'a bakınca Celil'e gülümsediğini görünce müdahale etmedi vardır bir bildikleri diye düşünüp sustu.
"Bizden habersiz kardeşimizi nikahına almıştır "
"Bunun karşılığında bizde bedel isteriz"deyince ağalar kendi aralarında fısıltı ile konuşmaya başladılar .
Toplantının başkanlığını yapan Boran aşiretinin yaşlı ağası Halis ağa önce kendi torununa sonra ağalara baktı.
"Celil doğru der Devran habersiz nikah yapmıştır bunun kız kaçırmaktan farkı yoktur"
"Benim kararım Dağhan kızının Hazar aşiretine gelin gitmesidir "dedi.
Diğer aşiret ağaları da kararı kabul edince Devran ve Celil'in istediği berdel gerçekleşmiş oldu.
Hasan ağa ise hala şaşkın bir şekilde oğlu ve damadına bakıyordu.

Toplantıdan çıkınca arabaların yanında ikisinide kenara çekti.
"Ne yaptınız siz ben berdel olmasın diye ağaları ayarlamış yumuşatmışken Celil bu istediğin nereden çıktı ?" dedi.
"Devran istedi baba bende bilmiyorum güven bana dedi bende güvendim" deyince Devran iki adamada minnetle baktı.
"Benim kardeşimde tıpkı Diyar gibi çaresizdi ağam onu kurtarmam için Miran'a ihtiyacım var "
"Oğlum Miran başkasını sever bilmez misin kabul etmeyecek etse bile senin bu yaptığını sineye çekmesi kolay olmaz "
"Bende başkasını seviyordum ağam ama bak Diyar ile evliyim başımın üstünde de yeri var "
"Miran'da kabul edecek etmek zorunda"deyip yanlarından ayrıldı.
"Baba ben böyle bir bencillik yapacağını yemin olsun tahmin etmedim yoksa yapmazdım"
"Devran istese bunu Miran'a kendi yaptırırdı oğlum bu işin arkasında başka bir şey var "
"Sadece kardeşini korumuyor Devran "
"Miran'ı da koruyor ama neyden kimden anlamadım"
İki adam düşünceli bir şekilde arabalarına bindiler.
Elvan evin üst avlusunda abisini bekliyordu.
Bu evden kurtulmak istiyordu ama nasıl olur diye düşünüyor korkuyordu.
Onu değil başkasını ,arkadaşını seven bir adamla nasıl evlenecek kocam diyecekti.
Bunun İbrahim ile evlenmekten ne farkı vardı ki sonuçta Elvan ikisini de sevmiyordu.
Tek farkı Hazar ailesi iyi bir aileydi Ayşe hanım ,Hasan ağa merhametli insanlardı .Beni ezmezler diye düşündü.
Ya Miran o beni asla kabul etmez ,
sevmez ki ...
Gülnihal'e nasıl baktığını hatırlıyordu Elvan'a hiç bir zaman öyle bakmayacak hayatını mahvettiği için suçlayacaktı.
Düşündükleri ile ürperdi kendisinden nefret edecek bir adamla evlenmek istemiyordu.
Gözünden akan bir damla yaşı silip açılan konağın kapısına baktı.
Babası ve abisi peş peşe eve girmişlerdi.
Recep ağa başını kaldırıp kızına bakarak seslendi.
"Üç gün içinde berdel olarak Hazar konağına gideceksin "dedi.
Elvan duydukları ile akan gözyaşlarını bu kez silmedi .
Biliyordu bundan sonra gözyaşı hiç bir zaman dinmeyecek hayatı boyunca sevgi saygı dilecekti.
Beğenmediği annesi gibi olacak belki bu devirde onunda üstüne kuma gelecekti.
Dudaklarının arasından kopan hıçkırıkla koşarak odasına gitti.
Sırtını kapının arkasına yaslayıp yere çöktü.

Devran kardeşine kıyamayıp yukarı koşarak çıktı.
Odanın kapısına vurmaya başladı.
"Elvan aç şu kapıyı hadi güzelim "
"Bir dinle abini her şey iyi olacak nolur güven bana "
"Ben senin kötülüğünü ister miyim ?"
"Hadi Elvan'ım aç şu kapıyı "deyip bekledi.
Elvan gözyaşlarını silip ayağa kalktı.
Artık bu konakta daha fazla ağlamayacak güçlü olacaktı .
Kapıyı açıp arkasını döndü pencereye doğru yürüdü .
"Elvan senin iyiliğin için yaptım"
"Miran da sende zamanla seversiniz birbirinizi "
"Başkasını seviyor abi "
"Beni suçlayacak hayatı boyunca yük olarak görecek "
"Gülnihal ile arasına girdiğimi düşünecek"
"Ona Gülnihal'in gerçek yüzünü anlatırım"
"Bu saatten sonra inanır mı sana ?"
"Ben olsam inanmazdım hem zaten kavuşamayacak abi bırak iyi hatırlasın sevdiği kadını"
"Elvan " dedi çaresizlikle ...
Kız yüzünü abisine çevirdi.

"Sana kızgın değilim sen doğru bildiğini yaptın "
"Benim kaderimmiş abi ,beni sevmeyen adamlarla sözlenmek ,evlenmek kaderimmiş razı geldim"
"Kabul ettim "deyip adamın önünden geçip gitti banyoya girdi.
Devran çaresiz kardeşinin arkasından baktı.
Elvan böyle karşılık vermişken Miran daha beter olacak kabul etmeyecekti.
'Allah'ım sen yardım et benim tek istediğim iki kardeşimde mutlu huzurlu olsun "deyip iç çekti.

Miran ise eliyle çorba içiren kıza sevgiyle bakıyordu.
Uyandığında göremediği zaman çok üzülmüş kırılmıştı fakat şimdi yanındaydı ve hiç gitmeyeceğim diyordu.
"Miran "
"Efendim Gülüm "
"Hastaneden çıkınca artık iste beni babamdan "
"Kavuşalım yetmedi mi bunca zamandır yaşadığımız hasretlik "
"Kaç sene oldu gönlüme düşeli helalin olmak istiyorum artık "deyip adama göz süzdü.
Miran derin bir nefes alıp konuşmaya çalıştı .
"Sen zaten benim helalimsin Gülnihal kardeşim Diyar evlendi .Artık gözüm arkada kalmaz içim rahat önümüzde engel de benim kafamda sorunda kalmadı .İyileşeyim şu hastaneden bir çıkayım gerisi kolay "deyip kıza elini uzattı.
Tam elini tutacağı anda Celil ve Hasan ağa içeri girdiler.
"Hoşgeldiniz ağalar karar ne çıktı ?Gerçi aldım haberleri ağalar berdele pek gönüllü değillerdi"
"Anlatırım oğlum "
"Kızım sen artık evine git geç oldu. Celil abin eve bıraksın seni "deyip Gülnihal'in çıkışını bekledi.

"Baba ne oluyor niye bu kadar sıkıntılısın ?"
"Miran aşiret berdel kararı verdi "
Miran anlamaz gözlerle babasına baktı.
"Ama ben bir kaç ağa ile konuştum baba gerek olmadığını söylediler "
"Celil abin o bedel istedi. "
"Neden bu çok saçma hem Emre okuyor baba !"

"Devran'ın en küçük bacısı Elvan ile sen "deyip sustu.
Miran Elvan adını duyunca yutkundu kızın görüntüsü gözlerinin önüne gelince başını sağ sola salladı.
"Siz ne dediğinizi bilmiyorsunuz o kızın benim gözümde Diyar'dan farkı yok. Hem ben Gülnihal'i seviyorum baba biliyorsun yakında istemeye gidecektik .Ben ne derim o kıza nasıl arkadaşınla evleniyorum derim .Hem abime ne oluyor neyin bedeline beni kurban ediyor hayatımın içine ediyor "diye adeta kükredi.
"Oğlum sakin ol dikişlerin atacak "demeye kalmadan Miran yarasını tuttu.
Hasan ağa acele ile hemşirelere haber verdi doktor gelip atan dikişin yerini sabitledi tekrar pansuman yapıp adamları uyardı.
"Hastamızı üzecek sinirlendirecek bir şey yapmayın "deyip gitti.
Miran ise başını pencereye çevirdi rüzgardan sallanan yaprakları izledi.
Bir süre gözlerini kırpmadan öylece bomboş baktı.
Celil ise Gülnihal'e olanları anlatmış artık gelmemesi gerektiğini Miran'ın Elvan ile evleneceğini söylemişti.
Gülnihal sinirle kendini arabadan atıp Dağhan konağının önüne koşarak nefes nefese geldi.
"Elvan çık dışarı ! Sen nasıl arkadaşsın ha sevdiğimi bile bile göz mü diktin yüreğin varsa çık dışarı ! Ben sana nasıl yandığımı anlatmadım mı sen kardeşim değil miydin ? Şimdi benim sevdiğimin koynuna mı gireceksin ?Nasıl dokunacaksın ona nasıl tutacaksın benim izim olan eli ?"diye feryat ederek bağırdı konağı sesiyle inletti.
Elvan kızın söylediklerine dayanamamış yatağının içinde kulaklarını kapamıştı.
Karşısına geçip yüzleşecek hali söylecek kelimesi yoktu.

Devran sinirle odasından çıkıp merdivenlerden bir hışım indi.
Kızın tam önünde bütün heybeti ile dim dik durdu.
"Senin konuşmaya ne hakkın var ? O adam ölüm döşeğindeyken sen görücü için alışverişe gitmedin mi ?Ulan sevdiğim dediğin adam ölürken neredeydin de şimdi suçsuz günahsız kardeşime hesap sorarsın ? Miran'a yaptıklarını anlatmıyorsam Elvan'ın hatrı içindir yoksa şimdiye dek anlatırdım duydun mu ?Arkadaşım sevdiği kızı kötü bilmesin diye susuyorum zorlama beni Gülnihal defol git evimden kardeşimin karşısına da bir daha çıkma sakın ! "diye bağırdı.
Celil kapının girişinde adamın söylediği her şeyi duymuştu.
Demek bu yüzden Devran berdel istedi şimdi sebebi ortaya çıktı diye kendi kendine söylendi.
Gülnihal iki adamında yüzüne bakamadan öylece çekip gitti.
"Hayırdır Celil abi ? Onu eve ben bıraktım bir daha Miran'ın yanına gelmemesi gerektiğini ,Elvan ile evleneceğini söyleyince delirdi koşarak buraya geldi"
"Sende peşinden geldin ?"
"Öyle ve her şeyi duydum.Devran ,Miran bunu bilmeli yoksa kardeşinin canını çok yakar onu suçlar .Biliyorsun nefreti sevgisi kadar büyüktür "
"Kardeşim bilmesini istemiyor abi ,Miran benim emanetime kötülük yaparsa beni hiç kardeşi gibi görmemiştir .İşte o zaman benimde kardeşliğim biter . "dedi.

Bu hikaye yeni değil arkadaşlar ..
Önceden yazmıştım bayağı bir taslağıda var .
O yüzden düzenleyip atıyorum.
Diğer hikayelerime yeni bölüm yazacak kafam yok gibi bu ara 😓
Bununla on beş bölüm kadar idare edeceğiz .
Sonra "yolum sana düştü "final olacak .
"Çay karası "devam edecek .
"Nazenin "ise biraz bekleyecek gibi görünüyor ...