Çalı Dikeni ✔️

3.Bölüm

Elvan üzerindeki şoku atlatınca arkadaşı Gülnihal'e haber vermek için acele ile evden çıktı. 
Kızın evinin önüne gelince derin bir nefes aldı arkadaşı yıllarca aşıktı nasıl diyeceğim diye düşünüp kapıyı bir süre bir  türlü çalamadı.
Tam kapıya vuracağı anda kapı açıldı Gülnihal ile yüz yüze geldiler.
"Günaydın Elvan sabah sabah rüyanda mı gördün beni hayırdır ?"
"Şey Gülnihal içeri girelim orada anlatayım olmaz mı ?"
"Annem ile alışverişe çıkacağız acelemiz var "
Elvan arkadaşına anlamaz gözlerle baktı.
"Sabahın bu saatinde ne alışverişi ?"
Gülnihal başını başka yöne çevirip cevap vermedi .
Annesi Esin hanım gururla kızının koluna girdi .
"Akşama Boran ağa arkadaşını istemeye gelecek "
"Biz de güzel bir elbise alalım dedik "deyince Elvan şaşkınlıkla arkadaşına bakakaldı.
"Gülnihal sende istiyor musun ?"deyip kızın yüzünü incelemeye başladı.
"İyi zengin bir aile hem yakışıklı bir adam "
"Bilmiyorum Elvan kafam karışık "deyince Elvan başını eğdi.
Yıllarca aşkı sevdayı dinlediği arkadaşı zenginlik için mi vazgeçiyordu .
Ama Miran ağa da zengindi neden anlamadı.
Elvan kendi kendine düşünürken Esin hanım sanki kızın aklını okuyormuş gibi konuşmaya başladı.
"Miran vurulmuş yaşar mı belli değil yaşasa belki sakat kalacakmış ağalıkta alınır elinden "deyince Elvan bakışlarını Gülnihal'e çevirdi.
"Kaç sene oldu Elvan yirmibeş yaşına gireceğim yoruldum artık Miran'ı beklemekten, onun hayatında ikinci üçüncü planda kalmaktan "deyip iç çekti.
"Hayırlısı olsun Gülnihal umarım mutlu olursun size iyi alışverişler "deyip iki kadının yanından ayrıldı.
Nereye gittiğini bilmeden sokaklardan birine girdi.
Hala inanamıyordu uğruna günlerce aşkı için ağladığı adam ölüm döşeğinde yatarken Gülnihal gelecek görücü için elbise almaya gidiyordu.
Bu muydu yani yıllarca Elvan'a anlattı büyük aşkı bu kadar mıydı sevdası...
Konaktan içeri ruh gibi girince annesi Hacer hanım kızını süzdü.
"Ne oldu sana sabah sabah nereye gittin de geliyorsun ?"
"Gülnihal'e gittim anne"deyip yukarı merdivenlere doğru yönelip odasına çıktı.
Hala aklı almıyordu olanları Miran ağa uyanınca çok üzülecek diye düşündü.
Bir kaç kez düğünlerde görmüştü o da Gülnihal'e bakardı.
Adamın gözlerinde ki aşkı hatırlıyordu abisi de Melek yengesine öyle bakardı.
Başını yastığına koyup tavanı izlemeye başladı.
'Demek ki aşk o kadarda önemli bir şey değil '
'Belki bizde İbrahim ile mutlu oluruz ' diye düşündü.
Akşama doğru odasından çıktı üzerine siyah bir elbise giydi.
Sabahta bir şey yememişti midesinden gelen seslerle mutfağa doğru yöneldi.
Kudret hanım karşısında kumasının kızını görünce kaşlarını çatıp baktı.
"Bu saat oldu ancak yat "
"Benim kızlarım hizmetçi mi Hacer hanım senin bu kızın tüm gün yatıyor "diye annesine laf soktu.
"Nerdesin kızım ?"
Odamdaydım anne nereye gideceğim sanki "
"var sen bir haller niye laf sahibi ettiriyorsun şu kadını "diye sinirle kızını köşeye çekti.
"Anne yorulmadın mı artık onun her dediğini yapmaktan "
"O ne kadar söz sahibi ise sende bu evde o kadar hakka sahipsin "
"Neden o kızlarını ezdirmezken sen beni ezdiriyorsun "
"Ne yaptı etti o kızlarını okuttu ama ben bu konağa hapsedildim"
"Evlenince bile kurtulamayacağım yan konağa gelin gideceğim bu mu kızına reva gördüğün kader "diye ağlayarak annesine çıkıştı.
Hacer hanım ise başını öne eğdi kızına söylecek sözü yoktu .
Kocası Recep ağa ondan gitmesin diye adamın her dediğini yapar olmuştu.
Kızı Elvan ve oğlu Davut bu ailede en çok ezilen hor görülen çocuklardı ama kadının elinden hiç bir şey gelmiyordu.

Devran kapıdan girince kardeşinin söylediklerini işitmişti.
O da farkındaydı Elvan'a yapılan haksızlığın aklına Miran ve kardeşleri gelince onlar gibi olmak kardeşini korumak istedi.
"Elvan odama gel konuşacağız seninle "
"Abi ben "
"Hadi dedim sana "deyip merdivenlerden çıkmaya başladı.
Elvan ise ayağını yere vurup aç guruldayan karnını tutarak abisinin peşinden yürüdü.