Çalı Dikeni ✔️

7.Bölüm

Devran kollarında tuttuğu kızın kapalı gözlerine yüzünün her bir zerresine bakıp akan gözyaşının geçtiği yeri öptü.
"Artık ağlamanı istemiyorum duydun mu ?"
"Elimde değil ki abim çok üzgün Gülnihal ile evleneceklerdi seviyorlardı birbirlerini bizim yüzümüzden ayrıldılar" Devran kaşlarını çatarak kıza baktı.
"Bizim yüzümüzden değil Diyar hayırlısı olduğu için ayrıldılar .Rabbim neylerse güzel eyler var demek ki bunda da bir hayır. Hem belki onlarda sen ve ben gibi olurlar bizim gibi "kızın saçlarını okşadı.
"Keşke olsalar " o da adama sımsıkı sarıldı.
Adam yüzünde huzurlu bir tebessümle kızın yanından ayrıldı.
Diyar abisinin yanına odaya girince Miran yüzünü kıza çevirdi.
"Gitti mi senin ki ?"
"Abiii"
"Utanma kıymetlim en çok istediğim senin mutlu olmandı. Sevdiğim iki insan bir araya gelmiş mutlular daha ne isterim  "
"Sende mutlu abim Elvan çok güzel çok iyi huyludur .Yani tamam biraz lafını esirgemeyen biridir ama kalbi temizdir cidden bak ."
Miran gözlerinin önğne yeniden Elvan'ın gelmesi ile başını sağ sola salladı .
"Diyar zorlama kardeşim Elvan'ın neye benzediğini biliyorum gözümde senden farkı yoktur " sustu .
"Ama abi evleneceksiniz nasıl olacak ?"
"Bizi düşünme sen biz bu meseleyi Elvan ile aramızda çözeriz "başını pencereden dışarıya çevirdi.

İbrahim ise askerde günlerdir Elvan'a ve konağa ulaşmaya çalışıyordu.
Sanki herkes anlaşmış gibi kimse telefonlarını açmıyor mesajlarına geri dönmüyordu.
En çokta Elvan'ı merak ediyordu sözlenmişlerdi ama kıza seni seviyorum bile diyemeden askere gelmişti.
Bilirdi Elvan ona o gözle bakmazdı ama İbrahim benim sevdam ikimizede  yeter diye umudunu aylardır hiç yitirmemişti.
Şimdi ise ne olduğunu bilmiyor ama içine doğan şeyle huzursuz hissediyordu.
'Bir kere duysam sevdiğimin sesisini yetecek Allah'ım 'diye söylenerek telefonun başından ayrıldı.

3 gün sonra

Miran hastaneden çıkmış artık evde yatıyordu ,
Dikişleri henüz alınmasada durumu gayet  iyiydi .
Devran ve Diyar'ın düğün telaşı bütün evi sarmıştı.
Kadınlar etrafta bir o yana bir bu yana koşturuyor işleri yetiştirmeye çalışıyorlardı.
Akşama otelde büyük bir düğün yapacaklardı .
Yerinden yavaşça kalkıp ağır adımlarla zorlanarak da olsa odasına çıktı .
Canı ne o düğüne gitmek  ne de o kızı Elvan'ı görmek istiyordu.
Sözde berdeli kabul etmişti ses etmiyordu ama içindeki  kin ve öfkenin hepsi Elvan adında birikiyor kızdan nefret ediyordu.Bir de gözlerinin önüne gelen yüzü vardı işte o an nefreti katmerlenerek artıyordu.
Kötü davranacak değildi elbet ucunda mutsuz olacak iki kardeşi vardı ama onlara bu evliliğin olmayacağını gösterecek kızı canından bezdirip bu evden kendi ayakları ile gönderecekti.
Kafasında şimdiden oturtmuştu planını ve Miran ağa bir şeyi yapmak isterse bunu en güzel şekliyle yapardı.
Elvan'a da en fazla üç ay veriyordu sonra tıpış tıpış baba evine gidecek Miran'da özgür kalacak belki Gülnihal'e verdiği sözü tutacaktı .
Gülnihal'e bir ulaşabilse bekle beni diyecekti ama kız telefonunu engellemiş başka numaradan aradığında da açmıyordu.
Onun başkası ile evlenme ihtimalini düşünmek bile Miran'ın canını yakıyordu.

Elvan avluda koşturan çalışanlara annesine boş gözlerle baktı.
Bir hafta da yemek yemeye aşık olan hiç doymayan kız gitmiş, süzülmüştü.
Kimseyle iki  üç kelimden fazla konuşmuyor donmuş bir yüzle etrafta geziyordu ,çok mutsuzdu ama onunda aklında bir plan vardı.
Bu evlilik gerçek bir berdel değil sonuçta bozulabilir diye düşünüyordu.
Ne yapıp edecek Miran'a hayatı zindan edip bu eve geri dönecekti.
En azından bu ev onun eviydi orada istenmeyen gelin olmaktansa bu konakta esir olmayı tercih ederdi.
Abisinden ve Gülnihal'den dinlediği kadarıyla az çok huyunu biliyordu adamın ve nasıl sinir edip çileden çıkaracağını bile şimdiden planlamıştı.
En fazla üç ay sonra evime esaretime geri döneceğim diye düşündü.
Elvan ve Miran ayrılık planları yaparken Diyar mutluluğu Devran ise huzuru için hazırlanıyordu.
Hastanede dudaklarına dokunduğu günden beri Diyar aklından çıkmıyordu.
Masum bakışları gülüşü Devran'ı esir almıştı .
Aşık değildi ama Diyar ona iyi geliyor yüreğini sıcacık bir huzurla kapılıyordu.
Diyar ise bulutların üstündeydi şimdiden sevdaya düşmüş bir gün Devran'ın da onun gibi sevmesi için dualar ediyordu.
Saçları ve makyajı yapılırken heyecanla Devran'ın onu göreceği anı bekliyordu.
Tepesindeki insanlar acele ile bir şeyler yapıyor Diyar ise sanki sesleri çıkmıyor gibi rüya alemine dalmış ilk öpücüğünü verdiği anları düşünüyor kendi kendine kızarıyordu.