Çalı Dikeni ✔️

Final part 2

Elvan arabaya bindiklerinde yanında oturan kocasına meraklı gözlerle baktı.
Doktor randevusundan çıkıp bir an önce adamın aldığı yere gitmek istiyordu.
Hastane gelince kız derin bir nefes aldı.
Doktoru kesin yine çok kilo aldın deyip duracaktı.
' Keşke tartısı bozulmuş olsa ya da en iyi ihtimalle pili bitmiş olsa ben kurtulsam'
Kendi kendine ürettiği şahane fikirler ile odaya girdiler.
Doktorlarının talimatları ile ultrasonda haftalardır kendini gizleyen kızlarını görerek deli gibi mutlu oldular.
Tabi Miran biraz korkmadı değil !
Ya huyu cadılığı  da Elvan'a benzerse  diye düşünüp derin bir iç çekti.
"Bir sorun yok değil mi ? Yani her şey yolunda mı ?"
"Korkmayın prenses kızınız gayet iyi . Sizide daha iyi gördüm . "Dedi.
Elvan'nın duaları kabul olmuş bu bir kaç haftada doktorun dediği kilonun üstüne çıkmamıştı. 
Çikolata yiyebileceği ve kızının iyi olması sebebiyle çok mutlu bir şekilde hastaneden çıktıkları an aklına  adamın sana bir şey aldım dediği mevzu geldi.
Arabaya bindikleri an kocasının yakışıklı yüzüne gülerek baktı.
"Çok merak ediyorum nereye gidiyoruz ki ?"
Miran ,karısının tatlı meraklı hallerine gülümseyerek arabayı çalıştırdı.
"Söylemem ,gidince görürsün ."
Elvan arabanın camından bakarken hem geçtiği yolları izliyor hemde bu hayata bu aşka kavuşmak için yaşadığı yalnız olduğu günleri hatırlıyordu.

Geçmişin yalnızlık ve Miran dolu hatıralarını düşündükçe iç çekti.
İkisinin de sesi çıkmadan yolvulık yapıyordu.
Miran hayatlarına girecek prensesi kızını düşünüyor Elvan ise her ayrıntıyı adeta yeniden yaşıyordu.
Aylar önce evden kaçtığı zaman sığındığı tarlaya doğru gittiklerini anladığı an kocasının yüzüne dikkatle baktı.

O günü iyice hatırlayınca yanındaki adamın uzanıp elini sıkı sıkı tuttu.

"O ağacın altında tek başıma beklerken seni gördüğümde  İlk kez evliliğimizin gerçek olmasını ,beni sevmeni istedim."deyip itiraf etti.

"Bende ilk kez seni sarabilir miyim ,sevebilir miyim diye düşündüm. Meğer sen zaten oradaymışsın farketmem kabul etmem çok zaman aldı."
Elvan gülümseyerek elini daha çok sıktı .
"Ben seninle yaşadığım her anı güzel hatırlıyorum. Hatta abimin düğününde ağaçtan indirip maymun demiştin o gün bile komikti."
Miran karısının saçlarına dokundu.
"Hamileliktendir güzelim yoksa ben bile o zaman ki Miran'a düşmanım."
Elvan omuzlarını silkti.
"Sadece aşktan ,çok seviyorum seni çok ."

Elvan kendini kocasına kaptırmış tebbesüm ederken bahsettikleri o ağacın yakınlarında durdular.
"Miran burada neden inşaat var ki ?"
"Gel hadi ."karısına elini uzatıp o ağaca doğru yürüdüler.
"Tam burada demiştim ki hadi eve gidelim . "
"Hatırlıyorum , bende,   benim evim yok demiştim . "
"Artık bir evin var . Aslında başka bir ev alacaktım ama sonra aklıma bu ağaç geldi.
Ben seninle bu ağacın altında çocuklarımızın mutlu günlerini izleyerek yaşlanmak istiyorum. "
Elvan kocasının yanağına dokunup okşadı.
"Benim her şeyim sensin Miran . Bana bir ev almana ya da yapmana gerek yoktu. "
"Vardı sevgilim bu ev senin bu ev bizim. Henüz bitmedi fakat az kaldı. Ondan sonra istediğin gibi yaparız her şeyi ."
Elvan ağaçtan biraz uzakta inşaat halinde olan eve bakıp Miran'a sımsıkı sarıldı.
"Burası bizim  evimiz mi şimdi ?"
"Sen ben be bebeğimizin ! Kızımız biraz toparlanınca girebiliriz . Bahçeyi büyük yaptırıyorum çocuklar rahat etsin diye ."
"Çocuklar derken !"
"En az dört tane ,koştursunlar şöyle etrafımıza olmaz mı ?"
"Olur tabi aşkım ikisini sen doğurursun ikisini ben . O zaman neden olmasın ! Deyince Miran karısının saçlarını karıştırdı.
"En çok bu dilini seviyorum hiç bir zaman altta kalmıyor maşallah pek
kısa pek tatlı !" 
Elvan adamın gözlerine dokundu.
"En çok gözlerini seviyorum. Bana o an ne hissettiğini çok belli ediyorlar . "
Miran kızın belinden tutarak kendine çekti.
"Eee şimdi ne diyor gözlerim !"
"Miran sana çok aşık diyor ! "
"Başka !"
"Seviyormuş beni ! Ben ne istersem de alırmış hatta bana çikolatalı pasta alacakmış kendisi de sirkeli portakal suyu içecekmiş  ! Zaten bir beni birde hazırladığım süprizlerime aşıkmış." Deyince adam susmayan dudaklarına kapandı.