Çalı Dikeni ✔️

32.Bölüm

Miran telefonu kapattıktan sonra gözlerini ayırmadan Elvan'a doğru yürüdü uzanıp kızın elini tuttu .
"Hadi odamıza gidelim orada konuşuruz."
"Miran bu kız bu evde kalmayacak değil mi ?"
"Elvan odamıza gidelim dedim "
Elvan bakışlarını sinirle Gülnihal'e çevirip odasına çıkmak için merdivene yöneldi .
Ayşe hanımında gönlü olmasada bu duruma oğlunun bir  bildiği vardır diye hiç bir yorum yapmayıp sustu.
Ziyşan ise yaşananlardan ve gelişen bu yeni durumdan ,Gülnihal'den sonra en mutlu olan kişiydi .
Gelip kızın kolundan tutup sedire oturmasına bile yardım etti .
"Merak etme Miran sana yardım eder ."
" Merak etmiyorum zaten Ziyşan elbette yardım edecek bunu bilmek için çok zeki olmaya gerek yok."

Yasemin kafa kafaya vermiş konuşan iki kadına bakıp omuzlarını titretti.
"İki yılan el ele verdi Allah sonumuzu hayır etsin ." Söylene söylene mutfağa indi.

Elvan sinirle odaya girip kapıyı Miran'ın yüzüne kapatınca adam derin bir nefes alıp odanın dışında kaldı.
Karısı azıcık sabırlı olsa ona planını anlatacaktı ama Elvan esip gürlemişti.
Kendince elbet haklıydı ama Miran ona güvenmesini inanmasını çok isterdi.
İnanıyorum güveniyorum demek sözde kolaydı bunu insan en çok hareketleri ile belli ederdi.
Elvan ile konuşmaktan, odaya girmekten vazgeçip çalışma odasına doğru yürüdü.
Elvan ise odaya girip volta atıyor Miran'ın gelmesini sabırsızlıkla bekliyordu ama adam bir türlü içeri girmeyince merakına yenilip kafasını kapıdan dışarı çıkardı.
Dışarda adamı göremeyince sinirle avluya çıkıp telefon etti .
Kocaman konakta oda oda aramaktansa  telefon en mantıklı olandı.
Telefon sesi çalışma odasından geliyordu ama Miran açıp Elvan'a cevap dahi vermiyordu.
Çalışma odasının  kapısını çekinerek çaldı.
"Gel "

"Neden telefonuna bakmıyorsun  odaya da gelmedin konuşacağız demiştin ?"
"Yüzüme kapı kapattın Elvan neden geleyim ki ? Beni dinlemeden kendince kafanda kurdun sen bana güvenmiyorsun gerçekten kocan olmamı istiyor musun ? ."

"Bunu buradan mı çıkardın gerçekten inanamıyorum sana bizimle ilgili şüpheye düşmüşsün sana güvenmediğimi mi düşünüyorsun ?"
"Evet "
"İyi gidiyorum ben sende eski sevgiline konağın en güzel odasını hazırlatırsın artık ! "
"Elvann !"  deyip sinirle ayağa kalktı.
"Sen hiç bir yere gidemezsin bu evden çıkışın yok !! Beni dinlemek ya da anlatmak istersen de odamıza gel ."

"Gelmiyorum dinlemekte istemiyorum ne de olsa sana güvenmiyorum ya !!"

Miran karısının üstüne üstüne yürüdü duvar ile kendi vücudu arasına sıkıştırdı.
"Şimdi konuş bakalım süpürgeli cadı seni !"
"Çekil önümden gideceğim ben ."
Miran bir adım daha atıp Elvan'ı duvara iyice sıkıştırdı.
"Nereye gideceksin ?"deyip kulağına nefesini üfledi.
Kızın nefes alışının sıklaştığını heyecandan titrediğini hissediyordu.
Başını karısının boynuna gömüp dudaklarını değdirmeden öylece bekledi.
"Miran yapma biri gelecek rezil olacağız nolur uzaklaş."
Miran karısının söylediğini duymadı dudaklarını kızın boynuna gömdü karısını koklayarak öptü.
Parmakları ile saçlarını okşarak yüzüne dokundu.
"Çok güzelsin ,çok masumsun "
Heyecandan titreyen konuşamayan Elvan'ın burnunun ucunu öptü.
"Dilini fareler mi yedi niye konuşmuyorsun bakalım ?"
"Ben ben ." diye lafı ağzında gevelediği an Miran karısının dudaklarına kapandı.
Elvan artık yaşadığı heyecanın doruklarında kendini kocasının nefesine ve kollarına istekle bıraktı.
Ellerini Miran'ın boynuna sardığı ,öpüşüne karşılık vermek için parmak uçlarına kalktığı an kapı birden açıldı.

Gülnihal sinirle ikisine bakarken Elvan başını Miran'ın göğsüne yasladı.
"Ben hangi oda da kalacağımı sormak istemiştim ."

"Gülnihal çık dışarı hazırlan bu konakta kalmayacaksın Kozan konağına gideceksin !" deyince Elvan yüzünde hafif bir gülümseme ile kocasına baktı.
Gülnihal'in odadan çıkışı ile Miran'a daha sıkı sarıldı.
"Gülersin tabi şimdi azıcık dinlesen şu garip Miran'ı hiç böyle heyecanlar yaşamayacaktın." Deyip kulağına yeniden nefesini üfledi.
Elvan yüzüne yayılan gülümseme ile daha sıkı sarıldı .

  "Ben acele ettim sana da haksızlık ettim özür dilerim Miran fakat ben sana güveniyorum eğer öyle olmasaydı   ;elini tutmazdım seninle aile olmayı aklımdan dahi geçirmezdim. Sana güvenmemiş olsam seninle bu eve geri dönmezdim." Deyip kocasının yanağından öpüp odadan koşarak çıktı.

Miran ise karısının söylediği sözlere gülümsedi.
Hemen peşinden gitmek istemedi kendince naz yapmak istemişti   ama on dakika dayanamadı .

Odaya peşi sıra  girince yatakta oturan karısının yüzüne uzun uzun baktı.
İkiside hiç bir şey konuşmadan birbirlerinin gözlerinde huzur bulup dinlendiler.
Miran gülümseyince Elvan  kocasının yanına yaklaşıp boynuna sıkı sıkı sarıldı.
"Ben kıskandım hemde çok kıskandım o yüzden ." Deyip sustu.
"Biliyorum dikenli gülüm biliyorum .O kıza güvenmiyorum Elvan onu evime bende almam ,ailemin oturduğu sofraya oturtmam .Karımın bu sebepten canı sıkılsın  içine şüphe düşsünde istemem ."
Elvan'ın çenesini yukarıya kaldırıp dudağının kenarını okşadı.
"Sandım ki onun burada kalması için beni ikna etmek için odada konuşalım dedin sandım ."
"Birbirimize daha kavuşamadan aramıza sarmaşıklar sokmam güzelim her zaman bana inan şüphe etme sevgimden tamam mı ?"
Elvan gülümsedi başını aşağı yukarı salladı.
Miran karısının elinden tutup yatağa götürünce birden adamın elinden kurtuldu.
"O kızı şu konaktan çıkaralım sonra" deyip kızararak sustu.
Odadan kaçarcasına çıktı Miran ise giden karısının hallerine gülerek kendini sırt üstü yatağa bıraktı.
Elvan onun şansıydı kaderiydi ve ondan kaçarak hayatlarını çıkmaza sokmuştu.
Karısının yastığına sarılıp kokusunu içine çekti.

Elvan yaşadığı heyecanla odadan kızarak çıktı.
Söylediği sözlere kendisi bile hala inanamıyordu.
Çalışma odasında yaşadıkları anlar aklına gelince içinin titrediğini hissetti.
Gözlerini kapatıp o anların heyecanını yeniden kalbinde hissetti.

Kendine gelince aşağı avluya iGülnihal ve Ziyşan'ın yanına indi.
"Ben size sığındım Elvan kapınıza gelene böyle mi davranıyorsunuz?"
"Sana kinsenin kötü davrandığı falan yok Gülnihal sadece bu evde kalamazsın ama yine de yardım edecek Miran sana !"
"Güvende olmayacağım Ömer bana zarar verecek ve kimse kurtaramayacak beni !"
"Kendini acındırma boşuna sana inanmıyorum Gülnihal ,sadece kadın olduğun için katlanıyorum bunu bil ona göre davran ."
"Sen utanmaz bir kadınsın Elvan o sarıldığın ,öptüğün koynuna girdiğin adamın teninde benim izlerim var . Senden önce ben dokundum ona ben öptüm onu sen ancak benden kalanla idare edeceksin ve Miran sana her dokunduğunda aklına ben geleceğim."dedi.
Elvan dolan gözlerini belli etmemek için başını yere eğdi.
Miran Gülnihal'in söylediği bütün sözleri merdivenlerde duymuştu ama karısının yanına gidecek gücü ve sabrı kendinde bulamadı.
Elvan başını kaldırımca kendisine bakan kocasını görünce akmak için bekleyen gözyaşlarını serbest bıraktı.
"Ben öyle bir yuva kuracağım ki ne sen ne de senin gibi insanların izi olmayacak bizim aramızda ! Şimdi evimden ve hayatımdan defol git !" diye sinirle bağırdı.
Miran karısına gururla bakarken Ayşe hanım ve Yasemin Elvan'ın haline acıdılar.
Bir kadın için bunları sindirmek kolay olmayacaktı bunu bildikleri için sıkıntı ile ne yapacaklarını düşündüler.

Ömer geldiği evde tedirgindi Leyla'nın gözünde gördüğü korku hoşuna gitmemişti.
Onun gözlerindeki ışığı solduran adam olmak istemiyordu fakat attığı adım ikisini bir araya getirmişti ve artık bu işin geri dönüşü yoktu.
Gülnihal gibi bir kızla evlenmektense Leyla ile umut etmeyi istiyordu.

Bölüm biraz gecikmiş bugün farkettim 🙈affedin beklettiğim için 🙏🏻 Yeni bölümde görüşmek üzere ...