-29-
Örtüyü kaldırıp yatağa oturduğumda yanaklarımı şişirdim. Aynı şekilde Hera'nın da yoktu. Yan odamızda Kayra ve Serkan'ın olduğunu bilmek bir türlü uykumu getirmiyordu. Onlarla aynı çatı altında olmaktan kaynaklıydı. Ben bunları düşünüğüm esnada kapımız tıklatıldı. Heyacanlı bir şekilde "Gel!" diye bağırdım. Kapıda gözüken kişi annem olunca tekrar yanaklarımı şişirdim.
"Başka birini mi bekliyordunuz Mina Hanım?"
"Yok anne, kimi bekleyeceğim?"dedim önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına tıkıştırırken. Annemin inanmamış hali her halinden belliydi ve yatağıma oturdu.
"Bilmem. Sen daha iyi bilirsin."
"Kimseyi falan beklediğim yok!" Bir anda ciddileştim ve elimde olmadan savunmaya geçtim.
"Mina'cığım biliyor musun, insanlar haksız olduğunda kendini savunmaya geçermiş. Kendini güçlü göstermeye çalışırmış." Elindeki kaseleri ve çekirdeği de yatağımın üzerine koydu.
"Ne oluyoruz anne?"
"Uyku tutmadı. Hem yine eski günlerdeki gibi konuşsak fena mı olur? Hadi Kayra'dan başla anlatmaya." Gözlerimi kırpıştırdıktan sonra anneme bakmayı sürdürdüm. O sırada benden önce Hera atladı. "Bahar Teyze'ciğim, iyi misin? Normalde, anneler kızlarının bir sevgilisi olduğunu duyunca öfkeden deliye döner. Ama sen... Ne bileyim, anlatmasını istiyorsun."
"Hiç olmadığım kadar iyiyim."diye cevapladıktan sonra hafifçe kaşlarını çattı. "Hem siz ne zaman erkek arkadaşlarınızın olmasına kızdığımı gördünüz?"dediğinde verecek cevabım yoktu. Şu zamana kadar olan her erkek arkadaşımdan annemin haberi olmuştu. Bu konularda arkadaş gibi olduğumuzdan Hera da ben de anneme her şeyimizi anlatırdık.
"Kızımın bir sevgilisi var ve ben bunu merak edemez miyim?
"Edersin de... Biraz fazla merak etmiyor musun Bahar Teyze'ciğim?"
"Ben sizi de göreceğim cadılar!"deyip artık ezberlediğimiz nutuğunu çekti. "Merak nasıl ediliyor siz de anne olunca anlayacaksınız. Haydi kızım! Anlat sen de!"
"Altı aydır beraberiz işte anne."
Annem, bana gözlerini devirdi. "Ona biliyorum Mina zaten."
"Ay sen iyice çekirdek çitleyip dedikodu yapan kadınlara döndün!" diye inledim. "Okulda tanıştık işte. Kayra'nın arkadaş grubu sayesinde tanıdım onu. Sonra çıkmaya başladık." dediğim an gözlerimi kapatıp içimden lanet okudum. Hera da aynı şeyi yapmış bana bakarken 'aferin geri zekalı' bakışlarını atıyordu. İçimden lütfen babamla nasıl tanıştığı hikayeyi bir daha anlatmasın diyordum ki korktuğum başıma geldi.
"Biz de babanla arkadaşlarımız sayesinde tanışmıştık..."
Yastık altımda olan telefonumun titremesi ile örtünün içine yastığı kaldırdım ve mesaja baktım. Kayra'dandı.
Gelen: Kahramanım
'Biz çok sıkıldık. Uyudunuz mu? Uyumadıysanız yanınıza geleceğiz.'
Dudaklarımı dişlerken düşünmeye başladım. Annem buradayken onları siksem içeri alamazdım. Bir şekilde annemi odadan yollamam gerekiyordu ama bundan önce son durumu bildirmek için parmaklarımı hızla ekranda gezdirdim.
Gönderilen: Kahramanım
'Dur! Sakın! Annem burada! Sizi görürse yanarız!'
Telefonumu tekrar yastığım altına iyice sıkıştırdım ve annemlere döndüm. örtüyü üzerimden çektim. Annem hala Hera'ya babamla nasıl tanıştıklarını yüz bininci kez anlatıyordu. Sağ elimi ağzıma getirerek numaradan esnemeye başladım. "Anne bizim uykumuz geldi! Haydi sen de yat artık. Bugün çok yoruldun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatımı Değiştiren Sen #Wattys2014
Teen FictionÜniversite için şehir değiştiren Mina'nın değişen tek şeyi şehri değildir. Hayatına giren her şey, her insan onu yeni bir değişim içine sürükler. "Durup baktın göz ucuyla, başka biri vardı yanında." "Sakin kalamazdım, benim olacağını bilmesem." • 'e...