Catastrophe's Pov
"Time's up. Papers, please." sabi ng Prof namin na nagbabantay samin ngayon.
Napabuntong hininga ako at inayos ang papel ko bago ipasa. I clicked my pen before shoving it in my bag. Tinignan ko ang papel namin na ngayon ay hawak na ng Prof namin. Once again, napabuntong hininga ako.
Hindi ko alam kung tama ba lahat ng sinagot at ginawa ko. Nagreview naman ako pero napaka-wrong timing ng ginawa ni Shane sakin at nitong mga nakaraang linggo wala akong ibang inisip kundi ano ang mangyayari sa araw ng kamatayan ni Shaz?
Nawala lang ako sa pagiisip ng biglang tumunog ang cellphone ko. Agad ko iyon kinuha at nakita ang pangalan ni Mawie. Ayoko siyang makausap pero nagkusa ang daliri ko at inislide ang answer.
"Sunget," panimula niya pero nanatili akong tahimik. "Dumaan ako sa room niyo and nakitang nakatulala ka. I don't like the look on your face, sunget. What's the matter?"
"Where are you? Can I go?"
Nakita ko na lang ang sarili ko na nasa harap ng gate ng territory ng SP. Nung nakarinig ako ng mga yapak ay napapasok ako bigla at sinara ang gate. Pagharap ko ay nakita ko si Kenji.
"What's wrong?" nagaalala niyang tanong.
"There's someone coming, Mawie. I need to hide!" I whispered.
Mabilis kaming tumakbo papasok ng bahay nila at umakyat kami sa kwarto niya.
"Just stay here, okay? Aakyat ako kapag okay na."
Tumango tango ako at sinara niya na ang pinto. Nilock ko naman agad 'yun. Dahil hiningal ako sa pagtakbo kanina naghanap ako ng maiinom. Nung makahanap ako ay agad ko itong ininom at nilibot ang kwarto ni Kenji.
Lumapit ako sa study table niya kung saan nakapatong ang laptop niya. Nakita kong merong lalagyanan sa gilid na puro makakapal. Kinuha ko ito at binuklat.
Parang nagtubig ang mata ko sa mga nakita ko. It's our pictures way back. Simula nung una kaming magkakakilala hanggang sa huling araw naming magkakasama. Pero nung nilipat ko ay nakita kong hindi lang pala doon nagtatapos. Simula nung bumalik kami dito at nakasama namin ang SP may pictures kaming dalawa ni Kenji dito. Stolen or not, nakalagay doon.
Meron kaming picture doon na magkaharap at tumatawa. Ito yung umalis kami. Ang ganda ng kuha kaya kinuha ko iyon at tinignan. Binaliktad ko iyon and to my surprise there's something written on it.
11. 16.
Do you see the girl who I'm with? Do you see her smile? Do you see how she laugh? Do you see how her eyes shine whenever I make her smile?
But despite of those smiles and laughs is a hatred on herself. You may not see how devastated she is but I'm happy that I can make her smile. I don't expect that it will come to this point. Since then I know I was attracted to her. But I thought it wasn't right because we were too young that time. I planned to wait for her until she turns 18 but something happened that made us apart.
But how can I break this girl who is torn inside? How can I be the reason of her happiness and at he same time sadness?
Nakagat ko ang labi ko sa nabasa ko at agad binalik ang picture kung saan ito nakalagay. Sumunod kong kinuha ay yung picture na nasa kasunod na pahina. Parehas kaming nakatingin sa camera at nandito kami sa sala nila.
11. 25
This day I finally decided to stop whatever I'm planning to do to her. No more revenge. No more secrets. No more lies. From this day forward all that I'll show to her is true. The love. The care. The protection. The words.
