Alexandre Harbin haberini aldığımdan beri midem bulanıyor ve heyecandan oluşan bu mide bulantısı beni hasta hissettiriyordu. Aklımı dağıtmak için açtığım bir filmi tuzlu çubuk krakerlerimi yiyerek izlerken yanımdaki telefonum titremeye başladı. Filmi durdurup telefonumun ekranına baktım. Ekli olmayan bir numara arıyordu.
"Alo?"
"N'aber bebeğim?"
Şu andan itibaren Zayn Malik' in telefon numarasına sahiptim.
"İyi gibiyim. Film izliyorum. Sen?"
"Harikayım. Evet. Güzel bir gece." Burnunu çekti. "Ne izliyorsun? Eminim. Çok güzel bir filmdir."
"Seveceğini sanmam. Siyah beyaz bir film. Çok eski."
Tekrar burnunu çekti ve iğrenir bir ses çıkardı. "Siyah beyaz film. Ha? İzleyen insanlar hala var mı?"
"Bence çok güzel ve samimiler."
"Marvel filmlerini tercih ederim."
"Süper kahramanlardan nefret ediyorum."
Boğuk sesiyle güldü. "Neden bebeğim? Süper kahramanlara. Yani hepsine ihtiyacımız yok mu?" Bir burun çekme daha.
"Gerçek süper kahramanlar filmlerdeki gibi değil. Ayrıca bir keresinde bir çocuğun süper kahraman olduğunu sanarak pencereden atladığını duymuştum. O günden beri hayatımda öyle filmler yok."
"Bu, o çocuğun gerizekalılığı."
"Hayır. Bu, filmin etkisi."
"Birlikte Örümcek Adam' ı izler miyiz? Yakın bir zamanda yani? Örümcek Adam' ı seviyorum. Evet. Ve Hulk' u... Bebeğim, lütfen kabul et. Edersin değil mi?"
Ses tonu çok hoştu. Tuhaf bir şekilde durmaksızın konuşmasını ve ben de onu dinlemek istiyordum. Ama bu başka bir yerde olacaktı ve onu dinlediğimi bilmeyecekti.
"Beni neden aradın? Yarın akşamla mı ilgili?" Yarın akşam Alexandre Harbin ile tanışacaktım. Ve bunu hatırlamak midemi tekrar bulandırmıştı.
"Evet. Akşam altıda. Seni evinden alacağım. Londra' ya kadar güzel bir iki saat geçireceğiz ha? Heyecanlı mısın bebeğim? Heyecanlı gibisin." Tekrar burnunu çektiğinde kokain kullandığını düşünüyordum. Tıpkı onu odasında ilk kez gördüğüm zamanki gibiydi çünkü.
"Heyecandan midem bulanıyor." dedim gülerek.
"Banyoda bana katılmak ister misin?" dedi arkadan gelen bir kadın sesi.
Zayn ise sadece "Siktir git buradan." diye karşılık vermişti kadına.
"Siktir git mi?"
"Beni. Duymuyor musun kaltak? Git. Gidip başka yerde banyonu yap."
Kadın küfürler ederek uzaklaşırken "Kapatsam iyi olur." dedim sessizce. Rahatsız olmuştum.
"Neden?"
"Uygun değilsin sanırım. Söylemek istediğini de söyledin. Seni meşgul etmeyeyim."
"Hayır. Bekle. Kapatma."
"Bir şey mi söyleyeceksin?"
"Biraz daha konuşsak. Olmaz mı? Lütfen. İyi bir gün geçirmiyorum." Alaylı tavrını geride bıraktığında sesi morali bozukmuş gibi geliyordu.
Yatağa uzanıp iç çekerek karanlıkta ışıldayan, tavandaki yıldızlı çıkartmalara baktım. Andrea onlara baktıkça benim bir çocuktan farksız olduğumu söylerdi. Fakat ben yıldızları seviyordum. Işıldayan yapay yıldızlarımı da seviyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
after alyssa • malik
FanfictionYaptıkları müziğin yanında hareketli ve olaysız gün geçmeyen hayatlarıyla da dikkat çeken, dünyaca ünlü rock grubu One Direction' dan Zayn Malik, bugüne dek karşılaştığı tüm insanlardan daha gerçek birisi olan ve sadece resim çizmekten hoşlanan Alys...