after alyssa • malik

uninvited guest

İngiltere' de nadir zamanlarda güneş kendini gösterirdi ve bugün gökyüzü tam anlamıyla mükemmeldi.

Balkondaki tabureme oturmuş bir halde önümdeki tuvale bir kadının yüzünü resmederken yanımdaki sehpanın üzerindeki boyaların arasında olan telefonumdan ise One Direction' un Dream On şarkısı çalıyor, aynı zamanda şarkıya eşlik ediyordum.

Fotoğraf çekimlerinden bu yana dokuz gün geçmiş ve bu dokuz gün boyunca da sadece grubun şarkılarını dinleyerek günlerimi geçirmiştim. Melodiler insanı bir derinliğe sokuyordu. Aklım yerinde değilmiş, sarhoşmuşum gibi... Zaten tüm parçaların uyuşturucu tripleriyle yapıldığını düşünürsek böyle hissetmem gayet normaldi.

Kadının saçları için paletimden bir miktar mavi boya aldım fakat fırçayı tuvale doğru götürürken fazla boya aldığım için şortumun çıplak bıraktığı bacağıma koca bir mavi damla düşmüştü. Nedensiz bir şekilde mavi damlaya bakmaya devam ederken fırçamı bacağıma değdirip anlamsız mavi şekiller çizdim. Bazı zamanlar vücudumu boyardım zaten. Bu çok hoşuma gidiyordu.

O sırada zil çaldı. Fırçayı bırakıp ayağa kalktıktan sonra balkondan içeri girdim ve dağınıklığın arasından hızlıca kapıya vardım. Andrea gelmiş olmalıydı. Sabah konuştuğumuzda işinin erken biteceğini söylese de kapıyı açtığımda gördüğüm kişi o değildi. Karşımda dikilen adam, başına taktığı bir şapka yüzünden yüzünü tam olarak göremezken, güneş gözlükleri ve üzerine giydiği koyu renkli kıyafetler ile, bir an için kiralık bir katil tarafından öldürüleceğimi düşünmeme neden olmuştu. Telaşa kapılacaktım ki tanıdık dövmeli bir el güneş gözlüğünü çıkardı.

"N'aber bebeğim?"

Bu bir şaka mıydı?

Zayn Malik karşımda. Benim evimde, benim kapımda. Benim?

"Sen-"

"Evet. Zayn Malik. Benim. Gerçeğim bebeğim. Nefes al ha?"

Küstah tavrı beni kendime getirdi. Kaşlarımı çatıp kollarımı birbirine bağladım ve "Seni bir daha görmek istememiştim." dedim çocuk gibi. Heyecanlanınca sesim istemsizce inceliyordu.

"Ama ben istedim. Ve işte buradayım."

"Evimi nereden buldun? Tanrı aşkına neden geldin?!" dedim hala olaya inanamayarak.

Dünyaca ünlü Zayn Malik. Benim evimdeydi!

"İçeri girmeme. İzin verecek misin? Ha?"

"Hayır."

"Tamam."

İçeri girdiğinde kapıyı hızlıca kapatıp arkasından koştum. "İçeri girmemeni-"

"Demek. Bizim lanet şarkılarımızı dinliyorsun? Siktir. Alyssa. Sevindim."

Adımı hatırlıyordu.

"Burada ne işin var?" Yere saçılmış kıyafetlerimi aşıp balkona girdim ve telefonumdan şarkıyı kapattıktan sonra içeri geri döndüm. Buna hala inanamıyorum. Zayn Malik dağınık ve rezil odamın içindeydi!

"Vay. Bacağına çizdiğin şey hoşuma gitti. Evet."

Bacaklarımdaki gözleri uzun bir süre orada oyalanırken tekrar utanıp kollarımı gergince birbirine bağladım.

"Sorumu yanıtlayacak mısın?"

Tekrar bana baktığında sırıttı ve şapkasını çıkardı. Yeşil siyah saçları özgür kalmıştı. Parmaklarıyla yumuşak saçlarını geriye doğru ittirirken "Seni tekrar görmek istediğimi söylemiştim. Evet. Güzel oldu değil mi? Beni özlemiş olmalısın. Hem de çok." dedi sırıtarak. Daha sonra ceketinin iç cebine uzandı.

Dışarı çıkardığı bir otu görünce "Evimde onu içme." diye çıkışmıştım.

"Tamam. Bebeğim. İstediğin gibi olsun." dedikten sonra otu geri bıraktı.

"Ayrıca burayı nasıl buldun?"

"Ablan söyledi."

"Andrea bunu yapmaz. Yalan söyleme."

"Harry Styles ile. Yani onunla bir akşam yemeği teklifi yapılan herkes. Herkes bunu yapar bebeğim. Ablan bile yaptı."

Andrea... Of.

"Benimle takılmayacağını bildiğim için. Sana... Sana rüşvet vermeye karar verdim bebeğim. Güzel bir rüşvet. Duyacağın şeyden sonra bana hayır diyemeyeceksin. Evet. Diyemeyeceksin."

"Ne söyleyeceksen şimdiden hayır diyorum."

"Alexandre Harbin' e hayır diyorsun yani ha? Hata yapıyorsun bebeğim. Evet. Büyük bir hata."

"NE?!"

"Doğru duydun. Evet. Alexandre Harbin. İki gün sonra Londra' ya geliyor. Onunla birlikte. Yani biz. Akşam yemeği yiyeceğiz ve ablan bana o. O ressamı çok sevdiğinden bahsedince gelmek istersin diye düşündüm."

"Evet! Aman tanrım tabiki gelirim! Evet! Evet! Evet!"

"Belki de daha farklı bir teklif yapmalıydım. Evet. Çok daha farklı."

Aşırı heyecanım birden dindiğinde mantıklı yanım devreye girmişti. Anında modum düştü ve "Sen ciddi misin?" diye sordum. Beni kandırıyor olamaz mıydı?

"Bebeğim," dedi bıkkınca. "Sana neden yalan söyleyeyim ha?"

"İnanamıyorum. Alexandre Harbin? Fransa' dan buraya geliyor. Ve sen onunla bir akşam yemeği yemekten bahsediyorsun."

Zayn Malik ela gözlerini yüzüme dikip "İnanmak için kanıtlara ihtiyaç duyuyorsun. Bu iyi. Hiç de iyi bir şey değil Alyssa. Bu yüzden hayatının fırsatlarını kaçırabilirsin. Evet. Büyük fırsatlar... Bana inanmıyorsan ablanı ara. Evet onu ara ve yalan söylemediğimi kabul et." dediğinde hiç düşünmeden Andrea' yı aradım. Haklıydı. Kanıtlar olmadan herhangi bir şeye inanmak benim için zordu.

"Özür dilerim." diyerek telefonu açmıştı Andrea. "Fakat Harry Styles' tan bahsediyoruz Alyssa! Benim yerimde olan herkes bunu yapardı ve pişman değilim. Ayrıca-"

"Alexandre Harbin kısmı doğru mu?"

Andrea verdiğim tepkiye şaşırmış olmalı ki bir süre suskun kalmıştı. Sonra ise "Evet, doğru." demişti.

"Tamam, sonra görüşürüz."

Geri dönen mutluluğum, bir çocuk gibi heyecanla zıplamama neden olurken küçük bir çığlık attım ve kendimi, en büyük hayallerimden birisini gerçekleştirecek olan Zayn' in kollarında buldum. Durmaksızın ona teşekkür ederken sessiz kalmış ve sadece sarılışıma karşılık vermişti.

Ve şunu söyleyebilirim ki, mükemmel kokuyordu.

"Seni mutlu ettiğime sevindim. Evet. Bunu ilk defa yaptım bebeğim. Birisini mutlu etmek yani. Güzelmiş."

Ondan ayrıldıktan sonra sıcak ela gözlerine baktım. Bana cebinden çıkardığı telefonunu uzatmıştı. "Numaranı kaydet."

Dediğini yaparak numaramı kaydettim. Nazik olmak adına "Kahve ya da başka bir şey ister misin?" diye sormuştum.

Şapkasını geri taktı. "Kalmak isterdim. Evet. Ama gitmeliyim bebeğim. Boktan bir röportaj vermem gerekiyor. Önemli şeyler."

Yanağımdan bir makas aldıktan sonra bana yamuk bir tebessüm gönderdi ve yine hızlı adımlarla geldiği yönden geri döndü. Kapıdan çıkıp son kez bana baktığında ona bir kere daha teşekkür etmiştim.

Sadece omzunu silkti. "İki gün sonra. Unutma. Detayları söylemek için seni ararım. Kendine iyi bak bebeğim. Evet. Kendine çok iyi bak."