after alyssa • malik

distracted

Mac Miller ölmüştü.

Okuduğum habere göre aşırı doz kullanımı onun sonu olmuştu ve bu sebeple kendimi çok kötü hissediyordum. Ailesinin, arkadaşlarının ya da hayranlarının şu an ne hissettiğini anlamak benim için çok zor değildi. Çok kısa bir süre önce ben de aynı şeyleri yaşamıştım.

İnsanların üzüntülerini okudukça Zayn' e duyduğum özlem ve sarılma ihtiyacım eşit oranda büyüdü. Yönetimsel bir toplantı için sabah vakitlerinde gitmek zorunda kalmış, hala geri dönmemişti.

Ve duyduğum bu özlem katlanılamaz bir boyuta atladığında onu aramıştım. Telefon çok uzun bir süre çaldığında açmayacağını düşünmüştüm ki onun güzel sesini diğer tarafta duydum.

"Bebeğim?"

Sesi durgun. Daha doğrusu yorgun gibi.

"Ne yapıyorsun?"

"Şimdi başka bir odaya geçtim. Turneyle ilgili bazı şeyleri konuşuyoruz."

"Yorgun musun?"

"Evet. Ve çok sıkıldım. Yanına gelmek istiyorum."

İç çekişini dinlerken oturduğum koltukta uzanır bir hale gelerek gözlerimi kapattım.

"Harry ile ilgili bir durum var mı?"

"Az önce biraz tartıştık."

Ah.

"Canımı sıkan bu değil."

"Ne oldu?"

"Sana turnenin kısa olacağını söylemiştim ama öyle olmayacak sanırım. Aylarca sürecek bir plan yaptılar."

Sikeyim.

Turne deyince gözlerimin önüne gelen tek şey kulisti. Konserden sonra o pis odada yaşanılan olaylar Zayn için öylesine tehlikeliydi ki... Ayrılmamızın nedenlerinden birisi bile o odalarda yaşanılanlardı. Sıradan bir insan kolayca onun arkadaşlarının yanında bir bataklığa saplanabilirdi. Ya Zayn yine en başa dönerse?

Cevap vermeyince devam etti. "Senin moralin mi bozuk?"

"Mac Miller' ın haberini duydun mu?"

"Evet... Ne düşündüğünü biliyorum. Düşünme. Biz hepsini atlattık."

"Yine de endişeliyim." Özellikle yanında değilken.

"İyiyim. Merak etme.'

"Eve ne zaman geleceksin?"

Bu kocaman evin içinde sadece birkaç saattir yalnız olmama rağmen delirecek gibi hissediyordum.

"Akşama doğru."

"Neden bu kadar geç?"

"Doktor Stone ile konuşmam gereken bir mesele var. Sonra yanına geleceğim."

"Ne konuşacaksın?"

"Önemsiz. Saçma şeyler."

Yalan söylüyordu. Yaptığı her boku en ince ayrıntısına kadar bana anlatan Zayn, sorduğum bir şeyi geçiştirmişti.

Yine de onu zorlamadım. "Tamam, acele et."

"Beni çok mu özledin?" derken gülmüştü.

"Evet, çok sıkıldım ve mutsuzum."

"Gelince seni mutlu edeceğim öyleyse. Hediyeye hazır ol."

"Zayn... Hayır. Lütfen."

"Araba ya da helikopter almayacağım, rahatla."