Yıldızlara Ulaşacağım!

Ölümsüz Hırs'ın Doğuşu

Reinald 18 yaşındaydı.Kendini bildiğinden beri hep tekerlekli sandalyedeydi.Reinald,Grimmon klanına aitti,ancak klandan biri olarak görülmüyordu.Hem dantianı hemde bacakları sakattı.Babası,Reinald dünyaya geldiğinde Reinald'ın annnesini sakat bir çocuk dünyaya getirdi diye öldürmüştü.Tabii Reinald bunu çok sonraları öğrenmişti.7 yaşına kadar babası onu öldürmek yerine dövmüş ve aşağılamıştı.Böylece kendini tatmin ediyordu.Reinald 7 yaşına bastığında bir gün klanından kaçmıştı ve bir uçurumun kenarına gitmişti.Artık yaşamak istemiyordu,zaten bu da bir yaşam sayılmaz aksine ezziyet sayılırdı.Tam uçurumdan atlayacağı sırada onu 18 yaşına kadar bu dünyaya bağlayan yegane kişiyle tanışmıştı.Sevgili Osennasıyla.Osenna ormanda tek başına yaşıyordu,bir gün rastgele gezinirken görmüştü Reinald'ı.O gün vazgeçirmişti onu hayattan ümidi kesmekten,bağlamıştı tekrar hayata.Osenna,Reinald'ın hayatını öğrendikten sonra onu ormanına götürmüştü.Bu orman onun eviydi,Osenna da tıpkı Reinald gibi yalnızdı.Böylece birbirlerine bağlandılar sadece.Yaşları aynıydı ve tanıştıklarından beri birbirlerini çok sevmişlerdi.Reinald,her gün zamanı geldiğinde iyileşeceğini ve büyük bir savaşçı olcağını söylüyordu.Zamanı geldiğinde,Osenna ile kendisinin ismini dünyadaki herkesin bileceğini söyleyip duruyordu.Ancak,Kaderin farklı bir yolu vardı.Osenna,15 yaşında bir hastalığa yakalandı.3 yıl boyunca hastalık onu yavaş yavaş bitirdi.Reinald ve Osenna ikisi de 18 yaşındaydı son görüşmelerinde.Osenna ve Reinald tanıştıkları yerde,uçurumun kenarındaydılar yine.Osenna,Reinald'ın sandalyesinde onun kucağına uzanmıştı.Reinald,sımsıkı sarılıyordu tek sevdiği ve seveceği kişiye.Osenna ile yıldızlara bakıyorlardı.Reinald artık tek sevdiği kişiyle son anlarının olduğunu biliyordu.Gözleri doluydu,onun yaşamı biricik Osennasıydı.O giderse Reinald'ın yaşamdı da giderdi.Reinald gururunu ayaklar altına alıp yardım istemek için gitmişti klanına ama babası kapıdan bile sokturtmamıştı onu.

"Reinald." Osenna güçsüz bir sesle konuştu.
"Efendim,Osennam." dedi Reinald,Osennaya bakarak.

"Ben küçükken ormanda karşılaştığım bir bilge,öldüğümüzde yıldızlarda tekrar doğduğumuzu söylemişti.Üzülme,belki yıldızlarda tekrar buluşuruz." Osenna gözlerinden yaşlar akarken Reinald'ın yanağını okşadı.

Reinald'ın gözlerinden yaşlar şelale gibi akıyordu.Hiç bir şey diyemedi.Osennası'nın gözlerinin kapanmasını izleyebildi sadece.Reinald,Osennasının son kez saçlarını kokladı ve alnından öptü.

"Buluşacağız,Osennam.Yıldızlarda buluşacağız." Reinald,ağlayarak mırıldandı.Tekerlerkli sandalyesini uçuruma yaklaştırarak,Osennasına sarılarak kendini uçurumdan aşağı attı ama bu son değildi.

Reinald gözlerini uzun bir koridorda açtı.İçinden binlerce küfür savurdu.Nasıl ölmemişti?Reinald etrafına bakındı ancak farklı bir şeyler hissetmişti.Ayaklarını haraket ettirebiliyordu.Hemen ayağa kalkmayı denedi ama dengede duramadı ve düştü.Bu onun ilk kez ayağa kalkışıydı.Koridorun sonuna baktığında büyük altın bir kapı gördü.Sürüklenerek oraya gitmeye başladı.Kapının yanına geldiğinde kapı kendiliğinden açıldı.Reinald içeri doğru baktığında inanılmaz büyük bir odada sadece bir taht ve onun üzerinde oturan bir adam gördü.Adamın gözleri baktığı yeri delip geçecek gibiydi,sanki gözlerinde tüm evreni barındırıyordu.Reinald neler olduğunu anlamamıştı.Ölmesi gerekiyordu neden kendini burada bulmuştu?

"Bazı soruların var değil mi? Tahtta oturan adam konuştu.Sesi tüm salon boyunca yankılanmıştı.Reinald ne diyeceğini bilemiyordu.En sonunda, "Neredeyim ben?" diye sordu.

"Şu an Yıldızlar Şehri'nin yüce sarayındasın,daha doğrusu ruhun burada." Tahtta oturan adam cevapladı.

"Ne işim var burada,ölmeyi başardım mı? Reinald,sordu.

"Henüz ölmedin." Tahtta oturan adam,cevapladı.

"Peki burada ne arıyorum ve sen kimsin?" Reinald,sordu.

"İkinci bir şansı hak ettiğini düşünen biriyim ve sen bu şansı isteyip istemediğini söylemek için buradasın." Tahttaki adam cevapladı.

"İstemiyorum." Reinald,hemen cevapladı.

"Hmm?Peki Neden?" Tahttaki adam sordu.

"Osennam olmadan yaşamanın bir anlamı yok." Reinald,cevapladı.

"Onunla yıldızlarda buluşacağına söz vermemiş miydin?" Tahttaki adam sordu.

"Evet ama işte buradayım!Demek ki buluşamadım." Reinald,cevapladı.Kızgındı,ölmek istiyordu.

"Osenna ile tekrar buluşabilirsin ama ölerek değil." Tahttaki adam başını sağa sola yavaşça salladı.

"Nasıl,nasıl buluşurum?" Reinald,heyecanla sordu.

"Alemlerin en tepesine çıkarak.Evlat,bilmediğin çok şey var.Osanna zaten senin dünyana ait değildi ki.O,Anatis adlı yıldıza aitti.Oradan gelmişti,o bir prenses.Anatis yıldızı'nın hükümdarının kızı." Tahttaki,adam gülümseyerek konuştu.

Reinald anlayamıyordu,neler oluyordu?Bu adam kimdi?Bunları nasıl biliyordu?

"Ben kim miyim?" Tahttaki adam ayağa kalktı. "Benim ismim Almeric.Ben evrenin denetleyicisiyim." Almeric,Reinald sormadan cevapladı.

"S-Siz Tanrı mısınız?" Reinald,sordu.

"Hayır,hayır...Kesinlikle hayır.Dediğim gibi ben denetleyiciyim.Tanrı ise evrenin yaratıcısıdır.Tabii Tanrı,yıldızlarda kendini tanrı olarak tanıtanlar da değildir.Neyse bunlar bilmen gereken şeyler değil.Senin bilmen gereken şey Osenna'ya ulaşmak için alemlerin en zirvesine çıkman gerektiğidir.Osenna ölmedi,sadece ait olduğu yere geri döndü.Babası Anatis'te çıkan bir savaştan ötürü onu Donia'ya yani senin dünyana gönderdi.Osenna süresi dolduğu için senin dünyandan ayrıldı.Uçurumdan atlamadan önce biraz bekleseydin onun bir anda ortadan kaybolduğunu görecektin.Ormanda büyümesi sana da garip gelmedi mi?Nasıl bebeklikten itibaren hayatta kaldığı?Osenna'nın bir koruyucusu vardı,tabii Osenna bunu bilmiyordu.Onu hiç görmedi.Osennayı görmenin tek yolu kendi dünyanın zirvesine çıkıp,Anatis için uygun seviyeye gelmendir,yoksa onu bir daha asla göremezsin." Almeric,uzunca konuştu.

Reinald,biraz sessiz kalıp düşünmüştü.Osenna için her şeyi yapardı.

"Kabul ediyorum.Mutlaka en tepeye çıkıp Osennaya kavuşacağım." Reinald,kararlı bir şekilde söyledi.

"Tamam o zaman.Seni tekrar Donia'ya göndereceğim,dantian'ını ve bacaklarını yeniden oluşturacağım.Unutma bunları Tanrı'nın emriyle yapıyorum,en tepeye çıktığında kendine "Tanrı" diyenleri öldüreceksin.Bu senin teşekkür etme yolundur!Ayrıca,burada olanları kimseye söyleme iznin yok." Almeric,konuştuktan sonra Reinald'ın bilinci kararmaya başladı.