Pov Diana
James kijkt me nieuwsgierig aan. " zal ik opnemen?" ik kijk op de display en zie dat het mijn moeder is. " ik weet niet Di, misschien moet je wel opnemen en zeggen dat het prima gaat" op dat moment gaat de telefoon van James over. het is zijn vader. " ik ga niet opnemen ik laat gewoon een bericht achter." hij knikt.
hey mam, maak je maar geen zorgen over mij. ik je zie je over een week ofzo. ik weet nog niet zeker hoelang ik wegblijf. James is ook bij me dus maak je geen zorgen.
doei
Diana
Met woede verstuur ik de bericht. ik ben nog beetje boos op haar. Dat was ook rede dat ik weg ging. Ook om James. maar het was niet zijn schuld. " Gaat alles nog" hij ziet er berzorgd uit. ik knik. " ik ga me even omkleden. nou eigenlijk douchen. ik moet mijn vader wel schoon bezoeken" lach ik. ik zie dat zijn gezicht van bezorgd naar vrolijk gaat. " mag ik met je douchen?" vraagt hij. " nee niet vandaag maar ik beloof dat de volgende keer dat ik ga douchen, doe we dat samen" zeg ik. " maar dan ge je zeker alleen maar uitstellen door niet te douchen" " Haha, James grappig hoor. ik douche altijd" heeft geeft me een kus en laat me alleen.
als ik helemaal opgefrist ben trek ik een zwarte jurk die ik in mijn tas heb gepropt. " ik ben klaar, blijf je of ga je mee?" vraag ik. " ik denk dat het beter is als je alleen gaat. je hebt ook je tijd nodig" ik knik. het liefst had ik dat hij mee zou gaan. dan zou hij me kunnen steunen. maar ik.vergeef het hem. hij denkt dat zijn echte moeder dood is. terwijl ze nog leeft. Ik vraag me af wanneer Ginger van plan is om aan James te vertellen dat ze zijn moeder is. misschien wacht ze op een goeie moment.
ik ben ondertussen al aangekomen bij mijn vaders begraafplek. ik kniel neer op zijn graf en leg een boeket bloemen die ik net gekocht heb bij een bloemist.
" hey Pa, ik mis je heel erg. I am daddy's girl en die momenten mis ik wel. het gaat helemaal fout. Mama is blijkbaar over je heen. in zo een korte tijd vind je niet. ik denk dat je ook al gezien hebt van mij en James" ik vind het fijn om met mijn vader te praten. ik weet dat hij naar me luistert. hij laat me te minste wel uitpraten zonder dat hij boos wordt. wat ook wel logisch is. ik mis wel zijn stem. de stem die altijd tegen me zei: " Respect is heel erg belangrijk. als je mensen met respect behandelt , behandelen ze je ook me respect" wauw wat heb ik die zin gemist. we hadden af en toe wel een wat discussies over respect. maar we eindigde de discussie lachend.
ik voel een hand op mijn schouder. ik draai me om. hopelijk heeft niemand gehoord dat ik tegen mijn vader ging praten. " gaat het?" die stem komy me bekend voor. " Max?, wat doe jij hier?" vraag ik. " je moeder en... umh... ja. ik dacht al dat je hier was" op dat moment barst ik uit. Max slaat zijn armen om me heen. " sshhh. het is al goed. je mag huilen" eigenlijk had dit James moeten zijn en niet Max. ik ben nog kwaad op hem maar ik heb nu gewoon iemand nodig.
ik veeg mijn tranen weg. " hoe gaat het met jou en Gabriela" hij zucht diep. " goed" zegt hij zacht. " maar wat doe je hier behalve je vader opzoeken?" " ik .... laat maar ik ga weg " ik sta op en loop naar mijn hotel. ik hoop dat hij me niet achtervolgt is. als ik vertel wat ik doe dan gaat hij naar mijn moeder en komt mijn moeder mij liniarect halen.
Pov James
ik had graag met Diana willen mee gaan maar ik had iets anders in gedachte. ik ging op de bed liggen en wachtte tot ze de kamer verliet. zodra de deur dichtgaat sta ik op en loop de kamer ook uit. ik ga evwn boodschappen doen.
als ik klaar ben loop ik onze kamer weer binnen. ik dek de tafeltje met een bloem vaasje in het midden. de tafelkleed is rood, roze. ik bedek de de bed met roze bladen. op de nachtkastje zet ik een schaal met appels. gelood me dat had ze in haar kamer. er was altijd ruzie over wie het laatste groene appel mocht.
we houden gewoon allebei van groene appels.
als ik de alles klaar is doe ik het lampje op een romantische sfeer. ik heb hard gewerkt. het verbaast me dat Di nog niet thuis is. het is zes uur. ja ik heb er lang over gedaan.
ik maak me een beetje zorgen. ze heeft haar telefoon hier gelaten dus heeft het geen nut om te bellen. op dat moment gaat de deur open. " Di, waar was je ik was super bezorgd" ze kijkt me aan met uipuilende ogen. " Wauw, het ziet er mooi uit James. maar waarom die moeite?" vraagt ze. " nou omdat-" ik zie een bekende. " wat doet hij hier. " Diana draait zich om en ziet hem ook staan. boos kijk ik hem aan.
------------
hier is nog een hoofdstuk.
i hope you like the story.
mag ik misschien een comment ik zou het fijn vinden.
xxxDebxxx
--------------

JE LEEST
is it worth?
Fiksi Remajaik ben Diana. mijn vader overleed toen ik 14 was. ik ben inmiddels al 15. sinds die dag is mijn moeder zichzelf niet. na een tijdje ontmoet ze een leuke man op haar werk. ze gaan steeds vaker met elkaar om. haar moeder wordt uitgenodigd voor een ete...