is it worth?

2e epiloog

ik weet dat dat ik gegzegd had dat , gisteren het einde was. maar ik kreeg een paar comments en die  brachten me op een idee. in het begin wou ik het zo houden, want ik dacht: iedereen doet het zelfde. ik heb me een beetje verplaatst in jullie schoenen. hahah. oke hier komt het tweede deel het is wel heel lang maar dat vinden jullie vast niet erg. voor ik het vergeet: ik draag deze hoofdstuk over aan joyce1985. deze is voor jou meis. en de anderen natuurlijk. jullie kunnen haar wel bedanken:)

Pov Diana

we zijn nu een paar jaar veder. ik denk zo'n twee jaar van al het gedoe. nadat ik die nacht bij James had geslapen, ben ik weer terug gegaan naar Dylan. ik heb mijn spullen daar ingepakt en heb afscheid genomen.

" nou dit was het dan he Diana" ik zie dat Dylan moeite heeft met voor zijn tranen te vechten. " ja sorry, ik wil niet dat je boos wordt omdat ik weg ga" hij schud snel zijn hoofd. " tuurlijk niet gekkie, leef je sprookje. ik weet dat jullie goed genoeg zijn voor elkaar. jullie houden van elkaar en laat niets tussen jullie in komen" ik kijk hem dankbaar aan en geef hem een knuffel. " ik ga je missen" " ja ik jou ook, als er iets is moet me bellen oke. ik ben en zal er altijd voor je zijn" ik ben hem zo dakbaar. mijn telefoon gaat af en dat is het teken dat James me belt. ik moet dus gaan. ik zwaai nog een keer en sjouw mijn koffers naar beneden.

nadat ik afscheid had genomen van Dylan ben ik naar beneden gegaan. James was op mijn aan het wachten. toen hij me zag nam hij mijn koffers over. hij zei dat we ergens zouden gaan verhuizen. dat had hij snel gepland. hij wilde opnieuw beginnen. gewoon ver weg van het gedoe en ik gaf hem gelijk.

" zo lieverd we zijn er" zegt hij als we voor een klein huisje stoppen. in de tijd dat ik aan het denken ben is hij zo lief om de deur voor me te openen. " dank u" grinnek ik. " nou wat vind je ervan. ik heb een beetje aan jouw style gedacht" zegt hij lief. hij is zo lief. hij weet dat ik ouderwetse huizen mooi vind. " ik weet het, het moet nog opgeknapt worden" zegt hij snel. ik schud." nee het is perfect" ik druk een kus op zijn lippen. " zullen we maar naar binnen gaan?" vraagt hij. ik knik.  we lopen naar binnen. alles is oud en gebroken. het is er stoffig en vies. " dit had ik niet verwacht" fluister ik. " ik ook niet, maar het komt goed. we werken eraan" ik knik. er is een kleine keukentje, een woonkamer met een mooie stoffige bank. dat krijg ik wel schoon. dan gaan we met een trap omhoog en vind je 2 slaapkamers en een badkamer. onze slaapkamer heeft geen bed en de andere kamer heeft ee 1 persoons bed. de badkamer ziet er wel mooi uit. het heeft een bad, een wastafel en een openhaard. wat ik wel raar vind. " zo die hadden het vast koud" lacht James. ik knik.

we waren niet in staat om zo te leven dus moesten we alles zelf bouwen. het was hard werken maar het was het waard. in de tussen tijd dat James bezig was met hout zagen was ik alles aan het afstoffen. het eerste wat we gedaan hebben was een bed maken. James wilde er zelf een maken. ik vond het wel schattig. hij zie dat het uniek was. ik ga hem gelijk. de keuken hebben we ook zelf gerepareerd. het was niet moeilijk. het voordeel was dat we geen buren hadden, dus konden we de hele avond door werken.

" schat kom nou, het is al donker en je kaars raakt op" hij knikt maar wat maar wil het perse afmaken. tja we hebben nog geen elektriciteit kunnen regelen dus moet het maar zo." ja geef me een momentje" hij is iets aan het rekenen en schrijft het vervolgens op het hout. ik loop naar hem toe en sla mijn armen om hem heen. " babe relax, je hebt ook rust nodig". ik wrijf over zijn borstkas. hij laat zijn potlood vallen en draai zich om." je hebt gelijk" grijnst hij. hij druk zachtjes zijn lippen op die van mij.zijn lippen dwalen af naar mijn nek. als ik kippenvel krijg, zuigt hij aan mijn nek. ik laat een lichte kreun horen." ik hou zoveel van jou. je bent mijn leven en met jou wil ik oud worden. nou ja ik hoopte dat we voor altijd jong bleven maar helaas" ik glimlach naar hem. hij tilt me op en ik sla mijn benen om hem heen. " dus we gaan naar boven?" grijnst hij. ik knik. hij draagt me naar boven en legt me zachtjes neer op het bed. " dit kan nog eens leuk gaan worden" ik grijns ook naar hem. hij staat nog even op en sluit de kamer deur.

nou je raadt al wat er ging gebeuren. na dat zijn we weer veder gegaan met werken. we waren vijf weken veder en het huis was bijna klaar en we konden niet wachten om er in te wonen. James moeder is ook nog een keer gekomen. ze heeft wel eens wat spulletjes gebracht en ze heeft ook wel even geholpen. ik was toen de woonkamer aan het verven.

" schatje ik ben klaar met de badkamer" roept James van boven. " ja ik kom eraan" ik voelde me niet zo lekker maar dat liet ik hem niet merken anders zou hij zich zorgen gaan maken en dat wilde ik niet." wauw het ziet er super uit" ik geef hem een knuffel. " nu kunnen we romantisch baden" ik glimlach en loop naar beneden. na een paar minuten komt hij ook naar beneden. hij pakt een kwast. ik kijk hem raar aan. " wat doe je ?" vraag ik." nou wat denk je , ik ga je helpen" ik schud. " hoeft niet, ga jij maar uitrusten. je hebt al heel veel gedaan" hij schudt eigenwijs. " nop ik wil je helpen" ik schud weer lachend." is niet nodig, want-" voor ik mijn zin kan afmaken want James glijdt met zijn kwast over mijn gezicht. die geur maakt me alleen maar misselijker. hij lacht en lacht maar. ik voel dat het naar boven komt dus ren ik zo snel mogenlijk naar de badkamer. ik hoor James nog roepen maar ik luisterde niet. ik hang over de wc en alles komt naar buiten.James staat achter me en houdt mijn haren vast. " het spijt me van onze badkamer" hij schudt. " daar is die voor" zegt hij zacht. " het spijt me Di, het was niet de bedoeling, hoe voel je ?" vraagt hij. " ik voel me erg misselijk en zwak" hij kijkt me bedenkelijk aan." ben je al ongesteld geworden?" vraagt hij. ik schud. " ik ga zo'n ding voor je kopen" ik kijk hem verbaasd aan." ja zo zwangerschaps ding" ik knik. hij tilt me op naar onze slaapkamer en stopt me lekker onder de dekens met een kopje thee. " ik ben zo terug" ik knik en sluit mijn ogen.

dus James  heeft het gehaald. hij had gewacht tot ik wakker werd. toen ik mijn ogen opende stond hij daar met de stick in zijn handen. ik liep naar de badkamer en volgde de instructies.

" oke  babe wanneer weet ik het?" vraag ik aan hem. " je moet vijf minuten wachten . een streepje is niet en twee is wel" ik knik. die vijf minuten lijken eeuwen te duren. na vijf minuten pakken we de stick op en kijken we er met grote ogen naar. de streepje verschijnen.het zijn twee streepjes. " ik word moeder!!" gil ik blij. " ik word vader!!" doet hij me na. ik geef hem een stevige knuffel. " dit is de beste dag van mijn leven" hij knikt. " nou, ik dacht dat we bijna klaar waren met verbouwen maar blijkbaar moeten we nog een kamer vebouwen" lacht hij. " dan heb ik het wel voor over" zegt hij snel en wrijft over mijn buikje.

weken gingen voorbij, mij  buik werd steeds dikker we waren eindelijk klaar met verbouwen. het was de mooiste huis geworden die wij ooit gebouwd en gezien hadden. we waren en zijn er heel erg blij mee.

na mijn negen maanden kwam er een jongetje op aarde. onze zoon Jamie. ik had James het recht gegeven om hem een naam te geven. hij mocht kiezen. toen ik vijf maanden zwanger was, zijn james en ik getrouwd. we zijn super gelukkig samen. met het baby'tje maakt het alleen maar beter. ik zou geen andere leven willen hebben. zoals ze in sprookjes zeggen. en ze leefde nog lag en gelukkig. dit is mijn sprookje, mijn verhaal.

EINDE