is it worth?

#37# alles valt bijna op zijn plek

Pov James

" Hey Rosa? wat doe je hier?" vraag ik beleefd. " ik... ik hang camera's op" "voor wat?" is die vrouw gek?. " voor inbrekers" haakt ze. maak dat maar de kat wijs. " sinds ik hier woon. wat al mijn hele leven is. Is er nog nooit ingebroken" ze kijkt me boos aan. " bemoei je maar met je eigen zaken" ik knik en loop weg.

" PAP!" roep ik door het hele huis heen. " hier!" krijg ik terug. het geluid komt van zijn werkkamer. " pap heb je even?" vraag ik. hij knikt en ik neem plaats voor zijn bureau. " waarom lijk ik niet op jou?" vraag ik simpel. ik moet het uit hem krijgen zonder mijn echte moeder te verraden.

" ummh..." " zou ik om mama lijken?" hij kan geen kant op. precies wat ik wil. " mag ik een foto van haar zien" hij knikt en laat het aan mij zien. ze lijkt helemaal niet op mijn. ik zie dat mijn vader moeilijk kijkt. " Ik lijkk nu op haar" hij zucht diep. " nee inderdaad niet" " wat is de reden dan?" hij wordt rood. " Wat is de reden!" roept ik nu wat harder. " nou mijn vrouw kon geen kinderen krijgen dat vond ze heel jammer. toen jij nog een paar maanden oud was, toen had iemand je voor onze deur gezet. mijn vrouw wou jou houden" ik knik als teken dat hij door moet gaan. " toen mijn vrouw overleed toen zei ze dat ik goed voor jou moest zorgen. ik kon je ook niet weg doen. je was er te lief voor en-" " waarom heb je me dit niet eerder vertelt?" vraag ik. " ik had het lef gewoon niet"

" ben je boos op mij?" vraagt hij na een lange stilte. " nee eerder teleurgesteld" hij knikt en staat op. hij steekt zijn hand uit. ik schud hem en hij trekt me in een knuffel." ookal ben ik niet je vader, moet je weten dat ik van je hou zoals je bent" ik knik en verlaat zijn werk kamer. " Is je vader daar?" vraagt Rosa die aan komt lopen. ik knik. " ja" ik loop naar de kapstok en pak mijn jas. ik ga iemand maar eens een bezoekje brengen.

Pov Diana

" Dat is dan €7,65" zeg ik beleefd tegen de klant. ze over handigt me het geld. " fijne dag mevrouw" ze vertelde me een verhaal. ze is al 75 jaar getrouwd met haar man. dat is zo lief. ze zijn nog samen en ze gaan samen dood. ik merk niet dat er tranen vallen. ik veeg ze weg. ik vond iemand zo leuk maar diegene brak mijn hart.

" mag ik deze rode roos?" ik kijk van mijn toonbank naar James. wat doet hij hier. " ja is goed." ik loop naar hem toe. " wil je een bosje of alleen een roos?" vraag ik. " doe maar een bosje" ik pak de mooiste rozen die er zijn. het doet me wel pijn. hij is al zo snel over. wat verwacht je van een player. ik wikkel ze netjes in een bosje. " wilt u nog iets anders?" vraag ik netjes. ik zie dat Rosa glimlacht. ze is vast tevrede over mijn werk. " ja een kaartje die erbij kan zetten" " wat is de tekst meneer" James blijft me verbaasd aankijken. "je kan gewoon je zeggen" " oke James wat wil je erop?" vraag ik.nog steeds netjes.

" ik wil een kaartje met de tekst: ik mis je en ik wil je terug. o en je moeder hangt camera's om ons te spioneren. bij het laatste kijk ik hem verbaasd aan. " Wat bedoel je?" vraag ik. " wanneer ben je klaar met je dienst?" vraagt hij. " o over een uur" antwoord ik.

" Je mag wel gaan je hebt goed werk verricht op je eerste werk dag" ik knik en doe mijn schort af. " ooh... wacht James dat wordt € 6,45" James knikt en betaalt. ik pak mij  jas en mijn tas. ik zeg nog gedag en loop de winkel uit.

hij stopt en gaat voor mij staan. " James niet we moeten naar huis"

maar hij schudt eigenwijs. hier heb ik dus geen zin in. " luister Diana, wat ik heb gedaan was fout dat weet ik. maar ik wilde dat jij een band kreeg met je moeder. dat je geniet van de tijd die je hebt met je moeder aangezien ik dat niet met de mijne gedaan heb " ik zie aan hem dat het pijn doet. de manier waarop hij het zegt doet me ook pijn. ik kan hem geen pijn zien lijden. " hier deze zijn voor jou. ik hoop dat het weer goed maakt. We kunnen dan opnieuw beginnen ook al beginnen we met Friendzone" ik moet even lachen en neem de bos rozen aan. " Is dat een ja?" vraagt hij. ik knik en geef hem een knuffel. hij slaat zijn armen strak om me heen. ik heb het gevoel dat hij mij niet wil los laten. " je kan me nu wel loslaten James. we moeten naar huis en gaan uitzoeken wat er gebeurd is met mijn moeder" hij knikt en probeert mijn hand vast te pakken maar ik wieger. " Friendzone, weet je nog?" hij knikt. " ja natuurlijk" zucht hij verdrietig. ik vind het zielig voor hem en ook voor mij. ik ben nog nooit zo zwaar verliefd op iemand geweest als James. Voor hem vind ik het ook zielig. misschien houdt wel van mij.

als we bij de hekken komen stop ik met lopen.James blijkt het te merken en stopt ook met lopen. " Wat is er Di?" " James?" vraag ik. hij loopt naar mij toe. "ja?" zijn gezicht staat gevaarlijk dichtbij. mijn ademhaling versnelt. " Hou je echt van mij?" vraag ik aan hem. hij beantwoordt mijn vraag met een kus.

" Wat doen Jullie?" geschrokken kijken we naar de hekken die open zijn. dit is foute boel.

-----------------

Het duurde een beetje lang maar ik heb de hoodstuk voor elkaar gekregen. ik ben druk bezig op school. ik ga wel update maar niet net als in de vakantie dat ik dat elke dag deed. misschien doe ik dat twee of drie keer per week. ik hoop dat jullie het niet erg vinden. Q/A komt ook bijna ik heb best veel vragen binnen. Als jullie mij nodig hebben dan ben ik er voor jullie. zoals jullie er voor mij zijn.

Comment en vote

------------