Pov James
- dag eerder -
Vandaag is het precies drie maanden dat ik met Gina heb. Ze is aardig maar is niets vergeleken met Diana.
Ik mis haar wel een beetje. In de afgelopen twee jaar ,heb ik een anderhalve jaar over gedaan om over haar heen te komen. Ik heb zelfs zes maanden lang bij de psygoloog gezeten.
Mijn psygoloog zei dat ik veder moest gaan met mijn leven. En ik ben ook nog zo dom geweest om naar hem te luisteren.
Hij zei dat ze vast al een andere jongen heeft. En ik geloofde het. Maar ik heb spijt. Spijt dat weer veder ben gegaan.
Vandaag komt Gina langs. Ze zei dat ze er klaar voor was. Ik heb haar gerespecteerd en gewacht.
De bel gaat. Ik ren naar beneden en open de deur. Ik heb ook wel eens gedacht dat Diana ineens voor de deur zou staan. Maar helaas. Ze meende het. We hebben een belofte gemaakt maar die verbrak ik drie maanden geleden.
" Hey schat" ze buigt zich voor over en drukt haar lippen op die van mij. Ze zijn zacht maar niet beter dan die van Diana.
'Agghhh..... Zet haar uit je hoofd.' Klinkt de stem in mijn hoofd. Ik kan haar toch niet uit mijn hoofd zetten. " Babe gaat het wel?" vraagt Gina bezorgd. " ja het gaat wel" ik sla mijn armen om haar heen. Ze hoeft niets te weten over Di.
" gaan we naar boven?" vraagt ze flirterig. Ik knik en loop naar boven met haar.
·············
Ik hoor een deurklink open gaan. Shit ik ben vergeten de deur opslot te doen. Ik ga uit Gina en kijk naar de deuropening. Ik zie Diana daar staan. Ik droom vast. Ik wrijf in mijn ogen, ik droom niet. " Wie was dat?" vraagt Gina. Ik kijk haar kant op. Ik ben echt verbaasd. " umh... Ik heb ook geen idee" lieg ik. Ik sta op en kleed me om. " waar ga je?, we waren nog niet klaar" ik zucht. " die heb je nog te goed van me" Ik ren de trap af en kijk naar mijn moeder.
" ze was hier of niet?" zucht ik. Ze knikt. " wat moet ik doen?" vraag ik haar raad. " laat haar niet gaan. Ze is terug voor jou" ik knik en geef haar een kus op haar wang. " thanks mam" fluister ik. Niemand weet dat ze mijn moeder is behalve Diana.
" Diana" roep ik. Ze draait zich om. En wauw ze ziet er prachtig uit. Ze lijkt bijna op een vrouw. " umh... Het spijt me, je ziet er goed uit" probeer ik nog. Ze geeft me een zwakke glimlach. Ik zou haar zo graag in mijn armen willen. Ik spreid mijn armen open. Ze twijfelt maar knuffelt me toch. Ik neem haar geur op. " umh... Sorry dat is de geur van.." " je hoeft het niet te zeggen" nu hoor ik de verdriet in haar stem. Ik voel me echt schuldig. " ik ga even douchen geef me vijf minuten." ze knikt en gaat op een bankje zitten.
Ik ren zo snel als ik kan haar huis. " is het gelukt?" vraagt Ginger. Ik haal mijn schouders op. Ze knikt en gaat veder waar ze mee bezig was.
" James ben jij dat?" Is ze er nig steeds?. " ja" " wie was dat?" vraagt ze. Umh... Hoe praat ik mezelf hier uit. " ze is de zus van mijn beste vriend. Ze is weer terug van Frankrijk" ze lijkt het te geloven. " maar ik ga douchen. Ze wacht op mij" " Zal ik mee gaan?" vraagt ze. Ik schud. " is niet nodig. Ik stel je een andere keer wel voor" met die woorden loop ik naar de badkamer. Ik douch zo snel als ik kan en dat geldt ook met aankleden. Ik heb me nog nooit zo snel aangekleed. Ik spuit nog even parfum en sprint naar beneden.
Ik begeleid naar naar een snackbar. Ze vroeg naar wat ik allemaal gedaan had in de twee jaar. Ik heb haar niet alles verteld. Ik wil niet dat ze weet dat ik naar een psygoloog moest gaan. Ik wil geen medelijden.
" mijn twee jaar. Meen je die James. Ik heb twee jaar op jou gewacht. Ik heel veel jongens moet en afwijzen. Je hebt je belofte gebroken" roept ze maar al gauw heeft ze spijt. " sorry" " Nee Di-" " James laat maar. Leuk je weer eens te zien" ze staat op en loopt weg.
Ik blijf verslagen achter. Dus het is allemaal een leugen. Ze houdt nog steeds van mij. Ze heeft nooit een ander gehad. " ga je nog betalen of wat" vraagt een chagerijnige serveerster.
Het regent keihard. Ik vraag me af waar ze heen zal gaan. Hopelijk heeft ze onderdak. Ik loop met mijn handen in mijn zak naar huis. Ik zie mijn kamer licht aanstaan. Zou ze er nog zijn? Ik bel aan en mijn moeder kijkt me bezorgd aan. Ze trekt me snel naar binnen. " trek je jas uit en je schoenen en wacht hier" ik knik en doe wat ze zegt.
Ze komt terug met een deken en een kopje thee. " ga maar naar mijn kamer" " ik moet eerst naar Gina die boven is." ze knikt. " nou dan zie ik je morgen als er iets is dan kan je naar me toe komen" ik knik en geef haar een kus en loop naar boven.
" Was het gezellig?" vraagt ze. " umh... Ja hoor maar waar lig je nog in mijn bed en heb je geen kleren aan!" vraag ik haar verbaasd. Ze grinnekt. " nou ja ik kan niet staan want het doet pijn" " oohh" ik haast me naar haar . " gaat het wel?" vraag ik bezorgd. " ja gaat wel een beetje" ik loop naar de badkamer toe en pak een washandje. Die maak ik nat en loop weer naar de kamer toe. Ik maak haar benen schoon die onder bloed zitten. " dankje" ik knik. Ik pak haar ondergoed en geef het aan haar. " lukt het, het aantrekken?" vraag ik. Ze knikt en trekt het aan. Haar Bh had ze al aan. " gaan we slapen?" vraagt ze. Ik knik. Ik trek mijn kleren aan en ga bij haar liggen. Ze nestelt zich in mij. " truste prins" " truste princesje"
Na een uur kan ik nog niet slapen. Diana spookt steeds door mijn gedachtes heen.
Ik probeer te slapen wat me na een paar minuten gelukkig wel lukt.
" laat haar los" roep ik. Dylan heeft haar arm vast en trek aan haar. Ik pak Diana's andere arm. " ze is van mij!" " nee van mij. Jij hebt al een vriendin!" snauwt hij. Hij trekt iets harder en ik laat los.
Hij neem haar mee naar haar huis. Ze huilt maar. Er staat ineens een grote hek voor me die de weg blokkeert. " Diana!, blijf bij me" huil ik.
Ik schrik wakker. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het negen uur is. Gina slaapt nog. Ik sta op en besluit haar te gaan zoeken. Ik kan eerst proberen bij Dylan aangezien die in mijn droom voor kwam.
Ik trek alles snel aan en ren naar beneden. Ik pak een groene appel en sprint weg naar Dylan's appartement.
" waar is ze" hij kijkt me verbaasd aan. Zij haar zit door de war. Of hij is net wakker of hij-. Nee niet gelijk van het ergste uitgaan. " wie is ze?" vraagt hij verbaasd. " Diana natuurlijk" " die heb ik al in jaren niet gezien" hij knippert nog al veel. Hij liegt. Ik loop alle kamers door. Ik kom bij de laatste slaapkamer. Ik open de deur en zie iemand liggen. " wie is dat?" vraag ik. " dat... Dat is mijn moeder" opeens hoor ik iemand niezen. Ik herken het wel. Ik trek de dekens af van die persoon. Diana ligt daar.
" wat doe je hier ?" vraag ik aan haar. " ja ik had geen optie, ik had geen slaapplek" " dan had je het toch aan mij kunnen vragen" vraag ik aan haar. " dat gaat moeilijk, je als je moeder tegen je zegt dat je moet oprotten" ik zucht. " En waarom zou je je zorgen maken om mij. " ze staat op en loopt weg. Ik kijk Dylan boos aan. " Als je haar wat aandoet dan ben je dood" " volgens mij ben je eerder dood dan ik, want jij ben degene die haar hart gebroken heeft" ik kijk hem boos aan en loop weg.
Ik maak me zorgen om haar. Hou ik nog van haar?
-----------------
Nou hier is James Pov. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Comment en vote
---------------
JE LEEST
is it worth?
Ficção Adolescenteik ben Diana. mijn vader overleed toen ik 14 was. ik ben inmiddels al 15. sinds die dag is mijn moeder zichzelf niet. na een tijdje ontmoet ze een leuke man op haar werk. ze gaan steeds vaker met elkaar om. haar moeder wordt uitgenodigd voor een ete...