is it worth?

#27# weg

Pov Diana

Als James het zelf niet wil vertellen dan niet. dan zoek ik het zelf wel uit. ik loop zuchtend de kamer uit. ik zoek naar mijn moeder.

na lang zoeken is er nog maar een plek waar ik niet gekeken heb en dat is: haar slaapkamer.

als ik voor haar deur stop kijk ik haar aan met grote ogen aan. " mam wat ben je aan het doen?" vraag ik. " dat zie je toch!" zegtze betraand. ik geef haar een knuffel.

" Mam wat is er gebeurd?" vraag ik. " ik en Martijn hebben ruzie gehad" ik wist waar het over ging maar ik mocht het niet laten weten. " over?" " ik heb James een klap gegeven" snikt ze. " maar waarom pak je koffers in?" vraag ik. " hij heeft ons het huis uitgezet" ik kijk haar strak aan. elke spier in mij  lichaam spant aan. ik verstijf helemaal.

zo snel als ik kan ren ik de kamer uit. ik ren naar onze kamer. " James" ik probeer hem wakker te maken.  " James?" snik ik zacht. hij wordt wakker.

" lieverd wat is er?" vraagt hij terwijl hij me in een knuffel trekt. " wat is er?" herhaalt hij.

" we gaan weg?" zeg ik zacht. " hoe bedoel je?" doet hij dom of is hij dom?.

" IK BEDOEL DAT IK UIT DIT HUIS VERTREK" gil ik uit frustratie. " mijn vader gaat met je moeder praten" ik kijk hem boos aan en pak hem beet bij zijn pols en sleur hem mee naar hun slaapkamer.

" heeft hij gepraat?" ik wijs naar mijn moeder die aan het inpakken is. " oke ik ga met mijn vader praten. jij houdt je moeder bezig tot ik terug ben" ik knik. how the hell krijg ik dit voor elkaar?

Pov James

ik loop naar beneden opzoek naar mijn vader. hij zit daar gewoon een appel te eten. alsof het hem niets interseert.

" pap, je zou toch met Rosa praten?" vraag ik. " sorry maar-"

" VERDOMME PAP. JE ZOU MET HAAR PRATEN. IK VIND DIT ECHT NIET NORMAAL. JE HOUDT VAN HAAR. GRIJP JE KANS EN GA MET HAAR PRATEN. ZE MAAKT JE GELUKKIG DUS GA ERVOOR. DENK OOK AAN DIANA. HOE ZOU ZIJ DIT VINDEN?"

" Sorry jongen" hij staat op en verlaat de keuken. omg wat is mijn vader toch koppig.

ik loop naar boven en zie Diana met haar moeder praten. Als ze me ziet rondt ze haar gesprek af en rent ze ar me toe.

" zeg alsjeblieft dat je het geregeld heb?" vraagt ze. ik kijk haar spijtig aan.

" sorry Di, mijn vader is zo koppig" ze laat me los en loop naar onze kamer toe. ik loop haar achterna.

" wat doe je?" vraag ik. ik zie haar onder haar bed graaien.

" ik ga in pakken, wat denk je zelf" ik hou haar tegen. " ik kan je niet zomaar verlaten . daar hou ik te veel van je" ze kijkt em niet aan. ik pak haar kin beet en dwing haar naar mij te kijken.

" Als jij gaat dan ga ik ook" ik twijfel wel. ik wil mij  vader niet alleen laten. maar dat zeg ik niet.

" Bullshit James. je houdt te veel van je vader. ik heb toch jullie band gezien. had ik maar zo een band met mijn moeder" zegt ze.

" ik ga er alles aandoen om het goed te maken" ze gaat weer veder met inpakken.

" ETEN!"  wordt er geroepen. ik en Diana gaan naar beneden. het is een gespannen sfeer. niemand voelt zich op zijn gemaakt.

Mijn vaders ogen gaan steeds naar Rosa. ik moet er  wel wat van zeggen. deze dag bestaat alleen maar uit schreeuwen.

" PAP IK ZIE TOCH HOE JE NAAR HAAR KIJKT?. JE HOUDT VAN HAAR. JE MOET HAAR NIWT LATEN GAAN. ROSA HET SPIJT ME NOGMAALS WAT IK GEZEGD HEB. HET WAS NIET MIJN BEDOELING MAAR JIJ EN MIJN VADER HOUDEN VAN ELKAAR. DEZE RUZIE IS ALLEEN MAAR ERG VOOR DIANA. ZIJ WIST VAN NIETS EN DAN HOORT ZE DAT ZE WEG MOET. PLEAS MAAK HET GOED. PAP KIES EEN KEER VOOR JE ZELF"  schreeuw ik. en zo eindig ik ook. " jongens willen jullie ons alleen laten?" vraagt mijn vader. we knikken en staan op.

ik til Diana over mijn schouder heen." Leg me neer roept ze. ik schud.

ik open onze slaap kamer deur en leg haar zachtjes neer op mijn bed.

" ik zei toch dat ik dit zou fixen?" grijns ik. ze kijkt me niet aan. ik lig boven op haar. " oke oke, misschien komt het wel goed" ze rolt met haar ogen. " misschien?, het komt goed" zeg ik zelfverzekerd.

" nou wil je met me douchen?" vraagt ze. " dat je dat nog vraagt" ze grinnekt. ik leun naar voren en druk zorgvuldig mijn lippen op die van haar.

onze lippen passen in elkaar als puzzle stukken.

haar handen verdwijnen onder mijn shirt. " o gaan we het zo spelen?" ze grijnst net als ik.  ze knikt. ik druk mijn lippen weer op die van haar.

ze trekt mijn shirt uit en geeft het aan mij.

op dat moment gaat de deur open.

" wat doen jullie" ik kijk Diana beangstigd aan. Mijn vaders blik veranderd gelijk.

----------

sorry voor hetzelfde stuk. maar er was een probleem op wattpad. maar het is wel een vernieuwde stuk.