is it worth?

#35# de waarheid

Pov James.

Die zelfde avond heb ik een preek gehad van Rosa. waarom is zo veranderd. ik moet eerlijk zijn op dit moment mis ik Diana zo erg. ze was er toen ik haar nodig had. strompelend loop ik mijn kamer in. ik zie dat de schuif wand geschoven is. zal daar iemand liggen. nee vast niet Diana is vast nog wel in haar appartement. snel val ik inslaap. ik mis Diana naast me.

~ volgende ochtend ~

" dankje dat ik hier mocht blijven" hoor ik iemand zacht zeggen. " geen dank" het klinkt als Diana.

ik sta op en loop naar haar kant. daar ligt ze met Dylan in bed.

ik kijk haar ongelovig aan. hoe kan ze me dit aandoen. " wat doe jij hier?" vraagt ze bot. ze is nog boos dus. " umh... ik..." ik loop weg. ik kan er niet tegen. Dylan gaat haar gebruiken en dat wil ik voorkomen.

" goeiemorgen zoon" mijn vader loopt langs me en samen zitten we aan tafel. Rosa komt er ook bij. " goeiemorgen Rosa" groet ik respectvol. " o hoi" zegt ze droog.

" hoe gaan we Diana terug vinden?" vraagt ze boos. " Is niet nodig" ze kijken me verbaasd. " want?" " Ze is al terug maar ze slaapt. ik werd wakker door een gesnurk en het kwam van haar kant. dus ging ik kijken en ze sliep" lieg ik. " ik ga kijken" Rosa staat op. Pap houdt haar tegen. " laat het maar even".

Pov Diana

Dylan geeft me een kus op mijn wang en verlaat mijn kamer via de raam. ik loop naar beneden en iedereen stopt met praten. ze kijken me allemaal aan behalve James.

" Mam voor je gaat zeuren en klagen of mij een preek gaat geven wil ik dat je luistert" ze knikt wat me verbaasd.

" het spijt me.ik had nooit zo onbeschoft moeten doen. ik mis pap heel erg en je bent veranderd. niet negatief maar ook niet positief. ik hoop dat je vergeeft. ik wil dat we een goei band hebben net als vroeger. het spijt" zo eindig ik mijn speech. de helft was geslijm. ik slijm zodat ik nog een onder dak heb. ik heb haar gedeeltelijk vergeven.

ze staat op en geeft me een knuffel. "Het spijt mij ook ik had je nooit mogen slaan.het spijt me. je hebt gelijk ik ben veranderd maar alles komt goed. fijn dat je thuis bent" ik trek haar stevig in een knuffel. ik loop naar Martijn en geef hem ook een knuffel. ik sla James over en ga zitten. " Diana geef James ook een knuffel" ik zucht en sta op. hij doet ook het zelfde.

" het spijt me het was het beste" fluistert hij wanneer hij me knuffelt. nee dat was het niet. je kan me niet zomaar verlaten.

ik neem weer plaats aan tafel.

" Mam ik moet zo gaan" ze knikt en vraagt niet waarom.

als ik klaar ben en me heb omgekleed was ik nog even mijn gezicht. snel loop ik naar beneden en zoek ik Ginger maar ze is nergens te vinden. ik loop naar haar kamer toe en klop op haar deur. ik hoor gesnik aan de andere kant van de deur. " Gin?" ze opent de deur en trekt me naar binnen. ik sla automatisch mijn armen om haar heen.

als ze een beetje rustig is vraag ik haar wat er aan de hand is.

" Ik heb bijna tegen James vertelt dat ik zijn moeder ben" ik schrik even. " maar?" " Rosa riep me en toen moest ik weg" ik hoor iemand op de gang rennen. ik ren haar kamer uit en zie dat James ook is weg gerend.

" James!" roep ik. hij loopt naar zijn kamer en sluit de deur.

ik ren de deur uit en klim via mijn raam naar binnen. James huilt op zijn bed. " James?" ik ga voorzichtig op zijn bed zitten. " JIJ WIST HET VERDOMME EN VERTELT MIJ NIETS. IK VERTROUWDE JE EN JE WIST DAT DIT HEEL ERG BELANGRIJK VOOR ME WAS" schreeuwt hij. " James ik... ik moest het stil houden" " is het waar?" ik knik. net als bij Ginger doe ik dat ook bij James. ik knuffel hem. " ga met haar praten ze zal je alles uit leggen" hij kijkt me aan en druk zijn lippen op die van hij. ik doe niets en wacht tot zijn lippen van de mijne zijn. " het spijt me, ik heb medelijden met jou maar wat je gedaan hebt is gewoon vreselijk. je brak mijn hart" ik sta op en ga naar mijn werk.

Pov James

ze heeft gelijk. ik moet eerst met Ging- mijn moeder gaan praten. als ze mijn moeder is.

ik loop de kamer uit en zoek die van haar op. Als ik voor haar deur sta klop ik zacht ik hoop dat ze het niet hoort maar jammer.

" James het-" ze kan haar zinnen niet afmaken omdat ik haar een knuffel geef. " leg me alsjeblieft alles uit" ze knikt en leidt me haar kamer binnen.

" James toen je nog een baby was toen... ja... ik begin fout hmm" ze grinnekt even en komt even bij. " ik had werk nodig zodat ik je eten kon geven. je vader had me verlaten. toen vond mijn vriendin deze baan voor mij als schoonmaakster." ik knik en wacht tot ze weer veder gaat. " ik werd aangenomen en ze legde me de regels uit. ik mocht geen kind bij me hebben. Ik wist niet wat ik moest doen. ik heb besloten om je aan hun weg te geven zonder dat ze wisten dat jij mijn kind was. zo was ik bij je en ik zag en zie je nog groeien. Zo was ik toch nog in de buurt van jou. en ja dat is mijn verhaal" ik veeg mijn tranen weg. " ben je boos?" vraagt ze. Ik schud. " nee jij deed het beste wat je kon. ik ga maar eens ik moet dit tot me laten bezinken" ik loop naar kamer uit. Ik kom Rosa op de gang tegen. Wat doet zij hier?.

-------------

Sorry dat Het lang duurde maar ik heb geen internet thuis maar wel opschool. dus de updates komen in de ochtend en niet in de weekends en op zater dag. sorry comment en vote

--------------