is it worth?

#26# je bent mijn moeder niet

Pov Diana

"Wat ben je van plan?" vraagt James angstig. " nou eerlijk gezegd heb ik geen idee" we zuchten allebei diep. " we kunnen ons niet voor eeuwig verstoppen" ik knik. daar heeft hij een punt.

" we kunnen- nee nee of we kunnen.... nee ook niet. Hey James help ook even met denken" roep ik. " Oke oke. ik denk al" ik kijk hem blij aan.

" wat lach je?" vraagt hij. " ik heb het!" ik overleg met hem de plan.

~~~~~~~~~~~~~~~~

"MAM IK BEN THUIS!" roep ik als ik de woonkamer binnen kom. Alles moet wel een beetje echt lijken.

" oh mijn god, lieverd toch waar was je" vraagt ze bezorgd. " ik was naar pap' s graf gegaan" zeg ik verdrietig.

" JAMES HIER KOMEN!" Martijn komt de woonkamer ook boos binnen. " waar waren jullie. Je moeder en ik waren bezorgd" roept hij boos. " we... we..." James knipt met zijn vinger en op dat momemt val ik op de grond.

hij tilt me op. altans dat hoop ik. " we moeten naar het ziekenhuis" zegt mijn moeder.

" nee hoeft niet , dit heeft ze vaker" James grijpt snel in. " ik ken mijn eigen dochter toch wel?" vraagt ze. " nou blijkbaar niet goed genoeg" dat had hij niet moeten zeggen. " anders was ze niet weggelopen!" zegt hij

Shit James waarom hou je je niet aan de plan?. Hij verpest het. ik hoor en klap. ik denk op James gezicht.

" Je bent mijn moeder niet dus je hebt het recht niet om me te slaan" roept hij wat voor mij gillen is.

ik voel dat hij aan het lopen is. ik voel ook iets nattigs op mijn wang. ik maak langzaam mijn ogen open. James die huilt? dat is nieuw.

Als we in de kamer zijn legt hij me neer. " James gaat het wel?" vraag ik. ik ren naar onze badkamer en pak een washandje. die maak ik nat. Met de natte washandje loop ik terug.

ik druk het tegen zijn wang aan. Mijn moeder heeft een rode wang achtergelaten. ik ken mijn moeder wel. ze heeft geen controle wanneer ze iemand slaat. maar hé dit is nieuw voor mij. ze heeft mij nog nooit geslagen altans toen mijn vader nog leefde.

" Jam, wat is er aan de hand?" vraag ik. " ik... ik mis mijn moeder. Sinds jou moeder hier is gedraagt ze zich als mijn moeder" ik kijk hem spijtig aan. Ginger moet het hem vertellen.

" Sorry voor mijn moeder maar vond je niet dat je iets te ver ging?" vraag ik hem. Hij knikt.

" sorry" ik geef hem een knuffel.

ik voel zijn zachte lippen op die van mij. " James je moet het niet uit frustratie doen. je moet je zelf leren beheersen" ik geef hem een knuffel.

Er wordt aan de deur geklopt. geen van ons heeft zin om te antwoorden.

Martijn komt binnen. " Hey!" zegt hij zacht. " mogen ik en James even praten?" vraagt hij ik knik en verlaat de kamer. ik kijk nog een keer om en sluit daarna de deur.

Pov James

" je had gelijk!" begint mijn vader. ik kijk hem verbaasd aan. " wat?, over wat had ik gelijk?" vraag ik. " ik zal nooit iemand vinden die van me houdt en van jou houdt" " Pa, wat bedoel je ermee?" vraag ik. " ik heb rosa uit huis gezet. niemand slaat mijn zoon behalve ik" ik kijk hem aan met grootte ogen.

" nee, nee, neee .... het was mijn fout oke. stuur ze niet weg. pleas pap ik smeek het je" hij schudt.

" nee pa pleas, ik zeg wel sorry en dan  is alles goed" maar alweer schudt hij.

" PAP DAT KUN JE NIET MAKEN. NOU HEB JE EINDELIJK IEMAND GEVONDEN DIE VAN JE HOUDT. JE ZOON VERKLOOT HET EN DAN IS HET OVER. DENK EENS AAN JE ZELF EN NIET AAN MIJ. IK MAAK MIJN EIGEN KEUZES. JE KUNT ME NIET WEG HOUDEN VAN DIANA!" gil.

" maar....maar" " nee pap, je gaat nu naar haar toe. nee weet je wat ik ga naar haar toe?" "waar is ze?" vraag ik. " beneden" ik loop snel naar beneden. Diana staat bij de deur met iemand te praten.

het klinkt als een jongens stem.shit het is Dylan. Maar daar kom ik later op terug.

" Rosa?" ze kijkt op. " het spijt me oke. ik had dat niet moeten zeggen. ik wil niet dat je ons verlaat. mijn vader is weer blij na al die ellendige jaren. hij houdt van je. hij heeft je uit huis gezet voor mijn maar ik heb hem net wijs gemaakt dat dat niet hoefde. pleas praat met hem. ik wil dat u en uwe dochter blijven" ik heb nu een hoofdpijn van die kut preken. ik hoop dat deze dag niet erger kan. " ik zal gaan kijken" zegt ze.

" En het spijt me dat ik je geslagen heb. ik wil niet als je moeder overkomen. ik hbe het recht niet. ik hoop dat je me kunt vergeven" ik knik en geef haar een knuffel.

ik hoor een klap op iemands wang. ik ren naar de deur toe.

" Wat is er gebeurd?" vraag ik.

" hij heeft me gezoend en  toen heb ik hem geslagen" ik kijk Dylan boos aan. het kan dus erger.

" jij blijft met je gore poten af van mijn vrien- zusje af" roep ik. niemand mag het weten van mij en Diana.

" wil je weer een vuist voelen net als vorige keer!" roep ik. hij schud. " sorry Di" verontschuldigd hij zich.

" niemand noemt haar Di behalve ik. dus oprotten!" gil ik. met een harde knal gaat de dicht.

ze trek me in een knuffel. "het komt goed" fluistert ze. Samen lopen we naar boven. ik laat me neervallen en sluit mij ogen.

" James?" vraagt ze. ik maak een hmmm geluid. " waar ging het gesprek over?" vraagt ze. " nee niets" "toe nou! " smeekt ze. ik schud. " ik ga even een dutje doen. dit is te veel" ze zucht en loopt weg.

--------------

mijn excuses voor de late update. ik ben namelijk op vakantie maar ik heb eindelijk wifi. hihi.

wat vinden julie van het hoofdstuk. comment en vote

bye

-------------