Okładkę zrobiła @EwaMatuszczak.
Miejsce na notatki ze studiów z cyklu nie wiem, ale się dowiem.
Chciałabym swoimi działaniami zainspirować innych do podążania za marzeniami oraz rozwijaniem zainteresowań. Wierzę, że podane tutaj informacje zostaną...
Data opublikowania: nie wiadomo Ostatnia aktualizacja: 16:43 18-08-2020
Świat bez błędów byłby nudny. Ludziom żyjącym w nim brakowałoby odwagi. Pomyślcie, nie baliby się porażki, wiecznie robiliby to samo, bo nie mieliby chęci osiągnięcia czegoś nowego. Bez błędów nie byłoby postępu. Wiele wynalazków czy odkryć chemicznych poznaliśmy właśnie wtedy, kiedy ktoś popełnił błąd. Do przodu pchają tylko problemy, które trzeba rozwiązać. Wtedy mamy szansę na rozwój. Poza tym mózg niekiedy celowo się myli, aby zaktualizować sieć neuronową i tym samym ulepszyć, usprawnić komunikację. Robi to świadomie, z dokładnością oraz premedytacją.
Jądra podstawne (łac. ganglia basales, ang. nucleus basales) znajdują się w połowie drogi między płatem czołowym a ośrodkiem wzroku. Są ulokowane niemal dokładnie pośrodku mózgu, a pomiędzy jądrami znajdują się twory układu limbicznego.
Sygnał ERN (ang. error related negativity) ujemny komponent skorelowany z błędem lub negatywna polaryzacja w związku z błędem. Gdy osoba zrobi błąd, stwierdza się u niej spadek napięcia prądów mózgowych. Reakcja pojawia się w płacie czołowym po 1/10 sekundy od popełnienia błędu. Gdy zwalniamy (zawieszamy się) po pomyleniu się, sygnał jest silny. Zwiększa swoją siłę także w sytuacji natychmiastowego czy bardzo szybkiego skorygowania. Sygnał odzwierciedla wpływ zakrętu obręczy. Im silniejszy sygnał, tym częściej odsiewane są impulsywne i często niewłaściwe modele zachowań.
A teraz taka ciekawostka. W maju 1996 roku Garii Kasparow, ówczesny mistrz świata w szachach, poddaje się. "Stało się. Po raz pierwszy w dziejach program komputerowy do gry w szachy, konkretnie stworzony przez IBM Deep Blue, wygrywa pojedynek (złożony w sumie z sześciu partii) przeciw mistrzowi świata." Program mógł w ciągu sekundy przeanalizować 200 milionów możliwych sytuacji na szachownicy. Od 1997 żaden mistrz nie wygrał pojedynku z najlepszym w danym czasie programem komputerowym. Nie ma tu nawet mowy o wyższości komputerów nad ludźmi. Czemu wygrał? Przez popełnienie błędu! Decydująca dla zwycięstwa Deep Blue okazała się pierwsza partia. Kasparow mógłby wygrać, ale w czterdziestym czwartym posunięciu program wybrał dziwny wariant. Niespodziewany ruch, którego człowiek do tej pory nie widział. Nie był głupi, ruch po przeanalizowaniu okazał się bardzo sprytny. Mistrz świata osłupiał. "W jego rozumowaniu żadna logicznie myśląca maszyna nie wpadłaby na takie rozwiązanie. " W drugiej partii było podobnie. "Komputer znów wykonał dziwne posunięcie, które przeczyło wszystkiemu, co dotąd wiedziano o programach do gry w szachy. Kasparow podejrzewał, że komputerowi pomagają jacyś wybitni szachiści, bo taka kreatywność maszyny wydawała mu się nie do pojęcia." Maszyna po pojedynku została zbadana. Szczególną uwagę zwróciły chwile, gdy wykonywała niespodziewane posunięcia. W tych momentach program był przeciążony. By się nie zawiesić i w ogóle wykonać jakiekolwiek posunięcie, w pierwszej partii zrobił przypadkowy ruch. Wygrała nie przez lepsze analizowanie, ale dlatego, że w odpowiedniej chwili zrobiła coś, co z pozoru było fałszywym posunięciem. W kolejnych partiach można było dostrzec słabość programu, a Kasparow właściwie dominował.
Bezbłędność nie zawsze prowadzi do osiągnięcia sukcesu. Dzisiejsze programy szachowe są nie do pobicia dlatego, że potrafią bardzo długo czekać na ludzki błąd. Człowiek popełni go na pewno, nie ważna, jak bardzo jest dobry. Komputery są wyjątkowo dobrymi graczami defensywnymi. Jeśli zmierzyłyby się ze sobą, pojedynek trwałby do dzisiaj, nikt by go nie oglądał. Wynik był przesądzony = remis.
Nie rozumiem, czemu nikt głośno o tym nie mówi. W szkołach trzeba być bezbłędnym, zyskiwać wysokie oceny. W pracy tak samo. Są zawody, gdzie najmniejsza pomyłka ma olbrzymie konsekwencje. Ale pamiętajcie, "mylić się jest rzeczą ludzką" - Seneka Starszy (Seneka Retor/ Lucius Annaeus Seneca) .
Na koniec posłuchajcie sobie wystąpienia pani Jo Boaler o tym, jak błędy pomagają nam w uczeniu się. W języku angielskim bez napisów polskich. How you can be good at math, and other surprising facts about learning https://youtu.be/3icoSeGqQtY
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
