My Maniac Roommate

Chapter 49: Escape

Belle's Pov

Nagising ako 30mins before mag alarm ang phone. Natanggap ko narin ang tawag ng susundo saken sa labas.

Maya maya ay bumukas ang Pinto at niluwa nito si Ford.

"Are you ready? " tanong nya.

"Oo naman. Thank you so much" sagot ko sabay yakap sa knya.

"Anything pra sa bespren ko. Don't worry about me, Ako na bahala sa kapatid ko. Pag nka alis kna dto don't ever try to look back. Understood? "

"Are you sure? Pwede naman sumama ka saken tumakas, Hndi naman pwede na maging sunod sunuran ka sa kapatid mong--alam muna" sabi ko sabay kamot sa buhok ko.

"I can handle it, Ang importante maitakas kita dto. Tra na habang tulog lahat ng bantay" bago Pa man kmi lumabas ay hinila ko muna sya.

I give him a kiss on his lips, nagulat naman sya pero tinugunan nya naman ito.

Hindi sa malandi po ako ha? Pa thank you ko nalang sa knya to, besides he's my bestfriend at tinulungan nya ako mkalabas.

"Thank you" bulong ko sa knya.

"I didn't see that coming, Damn! Lalo tuloy akong nainlove sayo, Pwede isa Pa? " sagot nya.

"Heh! Tumigil ka. Tra na nga, Baka di Pa tayo mka alis" sabi ko at agad na tumungo sa Pinto.

"Yes Kendi ko" Dinig kong sabi nya.

Pag labas namin ay tahimik ang hallway na tinatahak namin.

Nagmumukha kming ninja na Hindi gumagawa ng ingay. Yung mga bantay, Ayun lasing knock out.

"Pre *hik* ilanhasdfghjk"

"Muntik na tayo dun ah, Akala ko gising eh" bulong nya hbang gumagapang kmi sa ilalim ng mesa.

Ganito pla ang pkiramdam ng tumatakas ka, kahit pag hinga mo pipigilan mo.

Matapos ng ala ninja na pag takas namin ay nkalabas na kmi sa lugar na yun. Nakita ko naman ang sasakyan na nag aabang sa kanto.

"So pano ba yan? Hanggang dto nalang " malungkot na saad nya.

"Sigurado kabang hndi ka sasama? " tanong ko.

"Nah, mailabas lng kita ng buhay masaya nako. "

"Pag may problema ka tawagan moko ha? O mkipag kita ka saken" sabi ko.

"No need. I can handle myself. Babantayan naman kita kahit sa malayo ka. Be happy, Ok? " sabi nya.

"Nkakatouch knaman bespren" naiiyak na saad ko.

"You know how much I care about you, Kahit binasted mo ako noon Hindi prin nagbago ang pkikitungo natin sa isat isa" he pause.

He sighed and Caress my face.

"Nung nalaman ko about sa accident , My life was ruined. Wala na yung cindy na masungit, madaldal, Iyakin, pala-away , sweet and caring. Gumuho ang mundo ko, namin lahat. Akala ko nawala na yung babaeng bumasted saken eh. Pero alam mo naman na gnun kita ka mahal, kahit na si Liam ang gusto mo. And 2years had passed, nalaman Kong buhay ka. Akala ko nga Hindi ikaw eh kse ibang pangalan ang gamit mo pero dahil desidido akong makilala ka nag hire ako ng private investigator at nalaman Kong ikaw nga. Until such time na humingi na ng pabor ang kapatid ko at ayun na ang nangyare." Mahabang sabi nya.

"Iiyak naba ako? " biro ko.

"Naman eh! Na eemote ako sinira mo " sabi nya sabay pout.

"Hahaha eto naman di mabiro, pero thank you tlaga paper clip ha? Kahit na may kasalanan ka ginawa mo prin ang tama"