Tepki vermeyi bırak elimi bile oynatamıyordum. Mümkün olsa nefes almaya bile ara verirdim.
Hayattan ümidi kesmiş gibi bir halim vardı. Luhan ı görmeden ve onunla konuşmadan 1 hafta geçirmiştim ve yattığım koltuktan kalmak istemiyordum.
Benden af dilemek için Yixing ve Xie Na bana hizmet ediyordu. Ortam harikaydı yani.
Peki benim kalbim?
Lanet.
"Serie yatmaktan yorulmadın mı? Artık şu depresyon hallerinden çıkmalısın." Xie Na camları silmeye çalışıyordu.
Kız benim evin 10 katı büyüklüğünde sergi salonuna sahipti ama sırf affetmem için bana hizmet ediyordu.
Hayatın getirdikleri pek de istediğiniz gibi olmayabilir.
"Sizin salak planınız yüzünden ben Luhan la belki bir daha hiç konuşamayacaktık pislikler! Peçete getir bana!" Yixing hemen elime peçete tutuşturdu.
Evet bir de ağlıyordum.
"Serie sen cidden Luhan'ı seviyorsun." dedi Yixing.
"Yixing seni dövecek halim yok şu an kendine bir tokat atı ver."
Artık Yixing ile sevgili olmadığım anlaşılmış olmalı.
"Serie çok abartıyorsun. Tamam işte aranız düzeldi. Gelince görüşeceksin. Bu halin tamamen onu sevdiğini gösteriyor." Xie Na yine o harika sayısal kafasını çalıştırıp fikir yürütüyordu.
Şu yastığı Xie Na ya atsam mı diye düşünerek koltuğun yastığına bakış attım ama maalesef bakışlarımla eşyaları hareket ettiremiyordum.
(OMG bu EXO dan Luhan ın özelliği!!)
"Benim yaşadığım korkuyu anlayamazsınız cahiller." peçeteyi burnuma getirip gürültülü bir şekilde sümkürdüm.
Yixing bu yüzden beni sevmiyordur da Luhan a ayarlamaya çalışıyordur belki...
"Ben Luhan ile bir daha gülemeyeceğimi düşündüm. Gözüm öyle bir kararmıştı ki kontrol noktasında bile beklemeden içeri daldım ben!" hareket edemiyorum ama çok harika bağırıyorum. Enfes bir insanım.
"Serie o günü ve Luhan ile konuşmalarını bir haftadır anlatıyorsun. Senin yüzünden hikaye yazarken aklıma o olaylar geliyor."
"Ekledin mi 'Luhan ve benim' hikayeme bunları?" acayip trip atıyordum.
"O hikaye çok güzel gidiyor. Merak etme." dedi Yixing gülerek.
"Hâlâ utanmadan hikaye diyor bana! Sizi niye evime soktum ki ben? Defolun!" ve sonunda zahmet edip yastığı Yixing e fırlattım.
"Serie biz olmasak aç susuz ölürsün o koltukta." Xie Na diğer koltukta yayılmış oturuyordu.
"Kalk o koltuktan!" diye bağırdım.
"Tamam Luhan ın yattığı koltuk bu peki, peki." Xie oturduğu gibi kalktı.
Acayip hassas bir insan olmuştum. Luhan geri döndüğünde kalpten giderdim kesin.
"Serie kabul et Luhan a değer veriyorsun." Yixing yine konuşmaya başlamıştı.
Yastık attım, kovdum ama bu ikisinde de yüz yok. Gitmiyorlar of.
"Luhan a değer veriyorum tabi ki ama rica ediyorum artık beni Luhan a aşık ettirmeye çalışmayın." kafam istem dışı yana düştü. Acayip güçsüz kalmışım bu halim ne..
