Bu bölüm @Bianhua ya ithaf edilmiştir.
Transparan gömlek ile bakışıyordum. Bildiğiniz kesişiyorduk. Bence ilk adımı atıp çıkma te-
Ne saçmalıyorum ben? Her neyse.
Pantolonu giymiştim. Ama gömlek duruyordu. Beni nasıl kandırmışlardı da bu hiç bir yeri kapatmayan şeyi almıştım? Neyseki Yixing in son anda aldırdığı ceket vardı. Ama ev çok sıcak olursa çıkarmam gerekirdi. Lanet olsun...
Kapı zili çaldı ve ben de yerimden hopladım. Arkadaşlar, birinin kapıma gelmesi dünyanın en imkansız şeyiydi. Ama gelen Luhan ise bu doğaldı tabi ki. Çünkü çocuk dibimden ayrılmıyordu.
"Ah sen mi geldin?" zorla güldüğüm belli olmuyordur umarım.
"Ama sen hala hazırlanmamışsın!" Xie Na beni kenara itti ve evime daldı. Bu kız ne arıyor lan burada?
"Sen ne yapıyorsun burada?" biraz kibarlaştırarak sordum. Sonuçta kankamın sevgilisi ayıp olmasın.
"Sen giyinemezsin diye yardıma geldim." bebek miyim niye giyinemiyim ya?
"Ben giyinebilirim kendi başıma." yüzümde ağzının ortasına vurmak istiyorum ifadesi vardı.
"Ama giyinmemişsin. Yani yarım giyinmişsin." ve o anda üzerimde pantolon ve sütyen dışında hiç bir şeyin olmadığını fark ettim. Of Luhan gelmiş olsaydı aşırı rezil olurdum.
"Tam giyiniyordum işte." hemen gömleği üzerime geçirdim. Eski halimden bir farkı yoktu. Yine sütyen belli oluyordu. Ah başka bir şey yok mu onu giyeyim?!
"Çok güzel oldun!" Xie Na beni şöyle bir etrafımda çevirdi.
"Güzel olup olmamam ne fark ettirir ki? Asıl sen güzel olmaya çalış sonuçta kendini beğendirmen lazım." işte yılın cümlesini kurmuştum. Şimdi bu kız sevgilisinin ailesi ile tanışacaktı değil mi? Hem de bir hafta geçmeden. Çok hızlılar. Ya da biz çok hızlı yaşıyoruz.
"Ben yeterince süslendim." Xie Na üzerindeki trençkotu çıkardı ve altındaki toz pembe dize kadar uzanan bol elbisesi gözüktü. Xie Na kilolu bir kızdı. Bu yüzden belden sıkmalı kıyafetler hiç giymezdi. Elbise boldu ve onu zayıf gösteriyordu. Nasıl giyinileceğini bilen birisiydi. Şık, süslü, sade, göz alıcı, büyüleyici... Bunların hepsini bir arada başarabilmesi insanın kendisine hayran kalmasına neden oluyordu.
"Xie Na çok güzel olmuşsun salak." sırıtarak kızın omzuna hafif bir yumruk attım. Aslında hiç de gıcık olunacak bir kız değildi. Neden yakın arkadaşım olmasın ki?
Kıza vurmamla birlikte o koca topuklularından dolayı dengesini kaybedip yere düşmedi. Çünkü babet giymiş. Ne?
"Babet mi giydin? Neden bana topuklu ayakkabı aldırdın o zaman?" bak işte gıcık olunurdu şimdi.
"Çünkü senin kıyafetine o yakışır. Benimkisi 'şeker kız, evlenilebilir kız' konulu bir kıyafet. Bu yüzden sadece babet olabilirdi."
"Benim kiyafetimin konusu neymiş?" yüzümdeki ağzını burnunu kırmama ramak kaldı güzelim ifadesi kızı korkutmadı bile.
"Seninkisi 'asi kız, kanka, arkadaşlık onun için herşeyden önemli, eğer kankasına karışan olursa onu bir güzel benzetir' konulu bir kıyafet. İyi değil mi?"
"Sen bu iki parça kıyafete o kadar şeyi nasıl sığdırdın kız?" bu kızın kafasına şimdi baktırmazsak bir daha hiç şansımız olmaz ben uyarımı yapayım da.
"Şakaya vurma kızım bunlar önemli şeyler tabiki, bak sen benim kıyafetimi giyseydin ailesi seni onun arkadaşı olarak istemezdi. Çünkü bir şey oldu mu pısıp kalırsın diye. -bu arada kendimi gömmedim dikkat edelim-. Ama bu kıyafetlerini ben giyip sevgili olarak tanıttım mı kendimi işte o zaman beni sevgili niyetine görürler. Eğer ben senin kıyafeti-"
