Bu bölüm @xiueda adlı okura ithaf edilmiştir. Hikayemi okuyup değerli zamanını bana harcadığın için teşekkür ederim.
▶Yeni kapak nasıl *-* Lütfen kötü bile olsa görüşünüzü belli edin ♥
Montumun cebinde acıyla bağıran telefonum nedeniyle uyanmak zorunda kaldım. Telefonu elime alınca arayan her kimdi ise kapatmıştı.
Pardon ama kapatacaksan ne arayıp da uyandırıyorsun ey mübarek insan?
Telefonu sinirle yere koydum ve etrafa baktım.
Biri neden tanımadığım bir banyoda yarı çıplak uyandığımı anlatsa büyük sevaba girerdi. Bir de yanımdaki un çuvalını.. Kafası olan bu un çuvalına bakmak için ayağa kalktım ve..
Luhan? Luhan? Luhan?
Ben? Bu halde?
Luhan?
Ben?
Ne?!
Işık hızı ile üzerimi giyindim ve yüzümü yıkadım. Kapıyı açmak için hamlede bulununca kapı açılmadı. Kapı niye kilitliydi pardon?
Ben cidden ne yaptığımı hatırlamıyordum. Kapıyı yumruklarken Luhan kıpırdamaya başladı. Hayır uyanmasın. Lütfen uyanma.
"Ah Serie uyuya kalmışım. Özür dilerim cidden yarım saat sonra açacaktım kapıyı ama çok uykum vardı." Xie Na esneyerek kapıyı açtı.
Bu kız?
Ve olan biten her şey sakince aklıma doluştu....
Dün gece;
"Xie Na kapıyı aç." dedim titreyen sesimle. Luhan gözlerini yerdeki fayanslardan ayırmıyordu.
"Sorununuzu halledene kadar oradasınız. Ben uyumaya gidiyorum."
Kafasını kırdığımın Xie Na'sı beni Luhan ile banyoya kitlemişti. Gerçi kız zengin olduğu için banyo benim odam kadardı ama neyse.
"Yanıma otursana." dedi Luhan uyuşuk bir şekilde.
Yanına oturdum. İkimiz de kafamızı duvara yaslamıştık. Biraz yakın oturduğumu fark edip kenara kaymaya çalıştım ama o izin vermedi.
"Ben böyle olmasını istemiyorum tamam mı? Ben seninle hep iyi olmak istiyorum." dedim fısıldar gibi. Konuşmak istemiyordum bile.
"Serie, ben bizi seviyorum." kalbim hızla atmaya başladı. Tüm sıcaklık yüzüme doğru nüfuz etmişti sanki. Üzerimdeki montu çıkardım.
"Bugün konuştuklarımızın hiçbir önemi yok mu?"
"Ben sana aşığım."
Bu..?
Bana ilk defa...
Hep seni seviyorum derdi ama ilk defa..
"Lu-"
"Senin Yixing e bakışın bile beni deli ediyor. Senin başkası ile yakın olmanı istemiyorum. Sadece bana bak, sadece benimle konuş, sadece beni sev, sadece benim ol."
Çok kısık sesle söylüyordu. Yavaşça yana kaydım. Ondan uzaklaşmak istedim. Kendimi kötü hissediyordum.
Bir gün içinde nasıl bu kadar çok şey bir arada olabiliyordu?
"Sen her zaman beni arkadaş olarak mı göreceksin?"
"Luhan ben seninle sevgili olursam sana bakamam, seninle konuşamam, seni sevemem, senin olamam."
