▪Yeni kapak için sayın -PeterPan e teşekkür ederim. Sen nasıl... Sen o kız... En mutlu olduğum zamanlardandı. Teşekkür ederim♥♡▪
Bu bölüm hagsaeng hanımefendiye ithaf edilmiştir. Değerlisin, değerli, değer.. Senin için her şey değer.
▪Yorumları okuyup hikayede düzenlemeler yaptım. Bu bölüm genel bir toparlama olacaktır. Uzun bir süre tutabilir okumanız. Değerli zamanınızı hikayeme ayırdığınız için teşekkür ederim.
》Ayrıca çok acayip önemli not!!! GICIK PRENS 100.000!! Bu harika sayı için size söz verdiğim gibi 8000 kelimelik, destan niteliğinde bir bölüm yazdım. TEŞEKKÜR EDİYORUM!《
Bölüm Uyarısı:
1- Tuvalete gidiniz
2- Yanınıza yiyecek ve içecek alınız
3- Ailenize ya da evi paylaştığınız kişilere yarım saate yakın meşgul olacağınızı söyleyiniz
4- Okulda veya iş yerindeseniz ve risk almak istemiyorsanız okumayınız, eve gidince okursunuz
5- En az bir tane yorum yapınız ve bu yorumda ne kadar sürede okuduğunuzu da belirtiniz.
Notlarımı okumadan geçen okura not:
İyi okumalar..
....
Bugün pazar. Kendime yapılacaklar listesi hazırladım. Berbat ettiğim hayatları düzeltmek için bir gün. Serie ve Xie Na. Düşünmemek için bir kaç gün kendimi derslere verdim ve öyle yaşadım. Ama her saat başı Serie ye mesaj atıyordum. Bana cevap veremiyordu çünkü kesin mesaj hakkı yapmak gibi bir ayrıntıyı düşünmemişti. İnterneti olduğundan bile şüpheliyim. Arayacağı da yok zaten. Aramak istiyorum ama onu sıkacağımı düşünüyorum hep.
"Efendim." Kapının ardından gelen ses ile başımı çevirdim. Haen in sesiydi bu.
"Ne oldu?" Karşılık vermem üzerine içeri girdi ve elindeki çantaları yere bıraktı.
"Geçen gün çıkan haberler sebebi ile Sayın Başbakan sizin bir yardım gecesine katılmanızı uygun buldu. Seçmeniz için yeni kıyafetler aldım. Şimdi ütüledim."
Ne haberleri, diyeceksiniz tabi ki. Benim için şu hayattaki önemli tek insan Serie. Onu anlatırken önemli konuları hep unutuyorum. Benim bu umursamaz tavrım değerli halkım tarafından fark edilmiş. Başbakan olmak için çok genç, deneyimsiz, düşüncesiz ve beceriksiz olduğum hakkında acımasız bir eleştiri yayınlayan ünlü siyaset eleştirmeni yüzünden halkın bana bakışı değişti. Bazı duygusuz tipler manken olup ortamı büyüklere bırakmamı söylemiş.
Bunları okuduğum zaman hiçbir şey düşünmemiştim. O sırada en iyi arkadaşlarımın arası bozuktu ve benim gerçekten ülke umurumda değildi. Belki de Başbakan olmam yanlış bir düşünceydi. Belki Prens olarak anılmam yanlıştı. Bilmiyorum. Bu haberler bir şeyleri anlamamı sağlamıştı. Ben sadece bir üniversite öğrencisi olup hayatıma devam etmeliydim. Ama babam bırakmıyordu. Ne olduğu önemli değildi onun için. Bu yüzden çabalıyordu. Yoksul vatandaşlara yardım edersem düşüncelerin yumuşayacağına inanıyordu. Ne olacağını hiç bilmiyordum. Müzayedeye hiç gitmemiştim.
"Tamam ben seçerim. Sen git." Elimdeki kitabı kenara koydum ve askıya asılmış ceketleri yerden kaldırdım. Tabi ki de siyah giyecektim. Siyah... Yok mu? Haen e bu durumu söylemek için arkamı döndüğümde çoktan gitmiş olduğunu fark ettim.
Şimdi Xie Na olsaydı ne güzel olurdu. Arasa mıydım? Ne haldeydi? Onun ne yaptığını öğrenebileceğim insanlar şu an onun gibi bilinmezi oynuyorlardı. Sonra aklıma bir isim geldi. Güzel bir isim.
