"SAM" (NEDERLANDS)

VIER

Het is week drie na mijn verjaardag. Ik staar uit het raam en zie hoe de bomen voorbij vlotten. Jeetje.. wat vliegt de tijd snel voorbij! Op dit moment zit ik alweer in de taxi onderweg naar Schiphol. We vliegen straks eindelijk naar Marokko!

Terwijl we met z'n alle bij de gate zitten te wachten tot we mogen boarden, speel ik de afgelopen drie weken af in mijn hoofd.

Papa keerde voor zijn werk terug naar het buitenland. Hij heeft sinds gister pas vakantie. Althans.. wat je vakantie kunt noemen. Negen van de tien keer is hij nog aan het werk. Als hij niet achter zijn laptop zit, dan is hij wel aan de telefoon. Echt. Hij raakt nog eens overspannen. Eigen schuld dan. We zeggen zo vaak dat hij minder moet werken. Hij is verdomme eigen baas. Hij kan toch echt wel zijn eigen vakanties inlassen? Workaholic!

Mama en haar zussen waren -dag in, dag uit- druk aan het shoppen voor Marokko. Het is een gewoonte om koffers vol met spullen mee te sjouwen. Tegenwoordig sturen ze ook nog eens extra tassen mee met de vracht. Alsof ze in Marokko geen winkels hebben?!

Mariah Inés had het druk met voetbal. Corner dit. Hoekschop dat. Ze jammert al dagen lang dat het WK-voetbal is afgelopen en dat Marokko het niet zo ver heeft geschopt, letterlijk en figuurlijk! Ze lagen er na een aantal wedstrijden al uit.. en net wanneer je denkt dat het niet erger kan krijg je Samuel en zijn vrienden. Zij zaten bij ons thuis elke dag naar de wedstrijden te kijken. Samuel had mama gevraagd om de beamer en het grote scherm, sinds onze verjaardag, in de tuin te laten. Outdoor bioscoop noemde hij het! Mama stemde natuurlijk in. Het was de afgelopen weken ontzettend mooi weer. Volgens haar kon je dan moeilijk binnen zitten kijken!

En ik.. ik was elke dag met Eleanor. Ze bezocht me, of nou ja, het zwembad. De heks deed alsof ze voor mij kwam maar grotendeels van de tijd lag ze in de tuin te zonnebaden en te dromen over haar profvoetballer. Gadverdamme, profvoetballer.. ze mogen mij part allemaal de boom in.
Ik ontdekte laatst namelijk dat meneer Achraf een vriendinnetje heeft. Een mooie meid moet ik toegeven.. Ik voelde me op de een of andere manier afgewezen. Hoe, weet ik ook niet. Ik bedoel, deze hele Achraf weet niet eens van mijn bestaan af, maar goed.

Diep in gedachte verzonken over de afgelopen dagen val ik in slaap. Ik wordt gewekt zodra we het vliegtuig mogen betreden.

We hebben de handbagage opgeborgen en nemen plaats. Ik zit zoals gewoonlijk weer bij het raam. Samuel zit in het midden en naast hem zit Mariah Inés. Aan de andere kant van het gangpad zitten mijn ouders. Voor ons zitten mijn opa & oma en achter ons zit mijn tante met haar man en twee kinderen. De rest van de familie volgt later deze week. We gaan altijd samen op vakantie! Dat verklaart misschien waarom ik zo blij ben dat ik nu een keer alleen mag. Niet dat het met mijn familie niet gezellig is, maar gewoon.. voor de verandering!

Na een reis van drie uur komen we aan op het vliegveld van de hoofdstad Rabat. Zodra we onze bagage hebben, lopen we naar buiten. Daar staan 2 grote taxi's op ons te wachten. We worden naar onze eerste bestemming gebracht. We verblijven er een week, daarna reizen we naar Casablanca en zo gaat onze stedentrip verder tot eindbestemming Marrakech.